Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Καὶ τάδε μὲν ἐσ τοσοῦτον συγκεκρίσθω, καίπερ οὐκ ἐξ ἴσησ δυνάμεωσ ἐπὶ τὴν ἀρχὴν ὁρμήσαντοσ αὐτῶν ἑκατέρου, ἀλλὰ τοῦ μὲν ἐκ βασιλείασ ἠσκημένησ ὑπὸ Φιλίππῳ, τοῦ δ’ ἐξ ἰδιωτείασ, εὐγενοῦσ μὲν καὶ περιφανοῦσ, χρημάτων δὲ πάνυ ἐνδεοῦσ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 21 3:6)
Πονουμένων δὲ ὧδε πάντων ὑπὲρ φύσιν ἀνθρωπίνην, ἡ μὲν στρατηγὶσ ἡ Καίσαροσ ἅπασα διεφθάρη, τῶν δὲ Ἀρείων οἱ μὲν ὑπὸ τῷ Καρσουληίῳ μᾶλλον ἐκράτουν τῶν κατὰ σφᾶσ, οὐκ αἰσχρῶσ, ἀλλὰ κατ’ ὀλίγον ἐνδιδόντων, οἱ δὲ ὑπὸ τῷ Πάνσᾳ τὸν αὐτὸν τρόπον ἐβαροῦντο, διεκαρτέρουν δ’ ὅμωσ ἐπ’ ἴσησ ἑκάτεροι, μέχρι Πάνσασ ὀβελῷ τὴν λαγόνα τρωθεὶσ ἐσ Βονωνίαν ἐξεφέρετο.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 9 6:1)
Ὧν οἱ ἡγεμόνεσ τοῦ στρατοῦ πυνθανόμενοι διῄτησαν αὐτοῖσ ἐν Τεανῷ καὶ συνήλλαξαν ἐπὶ τοῖσδε, τοὺσ μὲν ὑπάτουσ τὰ πάτρια διοικεῖν μὴ κωλυομένουσ ὑπὸ τῶν τριῶν ἀνδρῶν, μηδενὶ δὲ γῆν ὑπὲρ τοὺσ στρατευσαμένουσ ἐν Φιλίπποισ ἐπινέμεσθαι, τά τε χρήματα τῶν δεδημευμένων καὶ τιμὰσ τῶν ἔτι πιπρασκομένων καὶ τὸν στρατὸν Ἀντωνίου τὸν περὶ τὴν Ἰταλίαν ἐπ’ ἴσησ διανέμεσθαι καὶ μηδέτερον αὐτῶν ἔτι καταλέγειν ἐκ τῆσ Ἰταλίασ, στρατεύοντι δὲ ἐπὶ Πομπήιον τῷ Καίσαρι δύο συμμαχεῖν τέλη παρὰ Ἀντωνίου, ἀνεῷχθαι δὲ τὰσ Ἄλπεισ τοῖσ ὑπὸ Καίσαροσ πεμπομένοισ ἐσ τὴν Ἰβηρίαν καὶ μὴ κωλύειν αὐτοὺσ ἔτι Ἀσίνιον Πολλίωνα, Λεύκιον δὲ ἐπὶ τοῖσδε συνηλλαγμένον ἀποθέσθαι τὴν φρουρὰν τοῦ σώματοσ καὶ πολιτεύειν ἀδεῶσ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 3 3:1)
στρατηγοί τε γὰρ οἱ ἑκατέρων ἀπώλοντο, καὶ στρατοῦ πλῆθοσ ἐγγυτάτω μάλιστα ἐπ’ ἴσησ, καὶ τὰ αἰχμάλωτα πολλὰ γενέσθαι καὶ τοῖσδε κἀκείνοισ συνηνέχθη, στρατοπέδων τε καὶ παρασκευῆσ τῆσ ἀλλήλων δαψιλοῦσ ἐκράτουν ἑκάτεροι.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 8 6:2)
καὶ γὰρ καὶ διὰ πνεύμονοσ ἕλκει πνεῦμα εἰσ ἀναπνοὴν ἡ καρδίη, ἀλλ’ οὐχὶ πνεύμων ἐξ ἴσησ ἀρχῆσ ἀναπνέει.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.100)
ὑμῖν δὲ οὐδ’ ἐπ’ ἴσησ αἰσχρὸν οὐδὲ τοῖσ ἄλλοισ ἅπασι.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ συνθέσεωσ καὶ φρασέωσ. 10:4)
ὧν τί ἦν ἀθλιώτερον, μήτε εἰδότων μηδὲν μήτε ἑορακότων μήτ’ ἐχόντων, πλὴν ὅσα ἐφ’ ἡμέραν ἑκάστην ἐπ’ ἴσησ τοῖσ ἀλόγοισ ζώοισ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἰσθμικὸσ εἰσ Ποσειδῶνα 4:1)
καὶ μὴν οὐδὲ ἐπ’ ἴσησ Θηβαίοισ τε καὶ ὑμῖν βουλευτέον ἐστὶ περὶ τούτων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ γ# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων δεύτερος 3:4)
τοιοῦτον γάρ ἐστιν ὁ δυνάστησ, μηδένα τῆσ ἴσησ τιμᾶσθαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 3:4)
εἰ γὰρ αὕτη μία ἐστὶ καὶ ἀληθὴσ καὶ δικαία καὶ ἀποχρῶσα μόνη πασῶν ἀπολογία καὶ παραίτησισ ὑπὲρ Πλάτωνοσ, περὶ ὧν ὁ τύραννοσ ἐπλημμέλει, καὶ συνὼν ἐκείνῳ καὶ πάλιν καθ’ αὑτὸν γενόμενοσ, ὅτι καὶ πρὶν ἰδεῖν Πλάτωνα καὶ τῶν ἐκείνου λόγων ἀκοῦσαι πολλὰ καὶ παντοῖα ἐδεδράκει, τί κωλύει καὶ ὑπὲρ ἐκείνων τὸ μὲν ἐξ ἴσου τὰ τοῦ δήμου τοῖσ τῶν τυράννων εἶναι, μὴ λέγειν, ἀλλὰ καὶ τὰ πρὸ τῆσ ἐκείνων πολιτείασ ἐλάττω τῶν ὑπὸ τῶν τυράννων ἐξ ἀρχῆσ ἡμαρτημένων εἶναι, καὶ τὰ παρ’ αὐτὴν τὴν πολιτείαν μὴ τῆσ ἴσησ ἄξια μέμψεωσ, ὅσησπερ τὰ τοῖσ τυράννοισ, ἀφ’ οὗ Πλάτωνα προσίεντο·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 127:3)
τί γὰρ Ἀχιλλεὺσ μᾶλλον Θερσίτου πρὸσ τὸ τὴν παρὰ τῶν Ἑλλήνων φέρεσθαι χάριν, ἂν ἐξ ἴσησ ἄμφω τοὺσ Τρῶασ ἕλωσιν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 6:8)
καίτοι πῶσ οὐκ ἄτοπον καὶ τοῦ δικαίωσ ἔχοντοσ πόρρω τῶν μὲν παρ’ αὐτῆσ ἀγαθῶν ἐξ ἴσησ ἡμᾶσ ἀπολαύειν ἔχειν, ἡμᾶσ δ’ οὐκ ἐξ ἴσου τὰ πρὸσ αὐτὴν διακεῖσθαι, ἀλλὰ τοὺσ μὲν λειτουργεῖν, τοὺσ δὲ μή;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 9:3)
οὐ γὰρ ἡ μὲν κατὰ νόμουσ, τὸ δ’ οὒ, ἀλλ’ ἐξ ἴσησ καὶ ἄμφω τῶν νόμων ἀποστατεῖ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 15:5)
μᾶλλον δὲ ταῦτ’ ἄμφω συμβήσεται, τοὺσ μὲν ἀξίουσ ἀναξίουσ δοκεῖν τοῦτ’ εἶναι τὸ μέροσ, τοὺσ δὲ ἀναξίουσ ἀξίουσ, ἐπειδήπερ ἄμφω ταύτησ ἐξ ἴσησ στερήσονται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 9:3)
ἔστι δ’ ἃ τούτων μὲν ἀμφοτέρων μετέχει, τοῦ δὲ καὶ τιμᾶσθαι παρὰ πάντων οὐκ ἐξ ἴσησ μετέχει, ἀλλ’ οἱ μὲν μᾶλλον, οἱ δ’ ἔλαττον χρῶνται, καὶ οἱ μὲν, οἱ δ’ οὔ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 48:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION