Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

φυλακτέον δὴ τοῖσ μὲν ὀλιγαρχικοῖσ καὶ τοῖσ τὴν ἄνισον πολιτείαν πολιτευομένοισ τοὺσ ἐν χειρῶν νόμῳ τὰσ πολιτείασ καταλύοντασ, ὑμῖν δὲ τοῖσ τὴν ἴσην καὶ ἔννομον πολιτείαν ἔχουσι τοὺσ παρὰ τοὺσ νόμουσ ἢ λέγοντασ ἢ βεβιωκότασ·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 52)
ἐνταῦθ’ ἤδη τέτακται καὶ ὁ τρίτοσ τῶν καιρῶν, μᾶλλον δ’ ὁ πάντων πικρότατοσ χρόνοσ, ἐν ὧ Δημοσθένησ ἀπώλεσε τὰσ τῶν Ἑλλήνων καὶ τῆσ πόλεωσ πράξεισ, ἀσεβήσασ μὲν εἰσ τὸ ἱερὸν τὸ ἐν Δελφοῖσ, ἄδικον δὲ καὶ οὐδαμῶσ ἴσην τὴν πρὸσ Θηβαίουσ συμμαχίαν γράψασ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 106 1:1)
ἠέρι δ’ ἴσην καὶ χθὼν ἔμμορεν αἶσαν, ἐπεὶ χθονὶ ταρχύουσιν θηλυτέρασ·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 4:26)
ὁ δὲ πέμπων κήρυκα πρὸσ ἕκαστον τῶν βασιλέων τῶν ὁρ́κων ὑπεμίμνησκεν ὧν ὤμοσαν, καὶ περὶ τῆσ ἰδίασ γυναικὸσ ἕκαστον ἀσφαλίζεσθαι παρῄνει, ἴσην λέγων γεγενῆσθαι τὴν τῆσ Ἑλλάδοσ καταφρόνησιν καὶ κοινήν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 3 8:2)
ὡσ δὲ αὐτῷ τοῦτ’ ἐξετετέλεστο, ἑτέραν ὤρυσσε τάφρον ἴσην, οὐ πολὺ τῆσ προτέρασ διασχών, ἐσ τὴν ἤπειρον ἀφορῶσαν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 18 3:3)
τό τε θνητὸν φῦλον οὐ μιᾶσ οὐδὲ τῆσ αὐτῆσ ἅπαν μοίρασ ἠξίωσεν, οὐδὲ ἀπηνήνατο μὴ οὐ καὶ ἀνθρώπων ὡσ καὶ θεῶν εἶναι πατὴρ, ἀλλ’ ἐκ τοῦ αὐτοῦ γένουσ ὥσπερ νῦν οἱ τὰ μύρα σκευάζοντεσ, ὅσον ἦν οἱο͂ν ὑποστάθμη τε καὶ ἐμμεμενηκὸσ κάτω, τοῦτο ὑπελείπετο ἀνθρώπου σπέρμα εἶναι, οὔτε τιμὴν ἴσην οὔτε δύναμιν ὁμοίαν ἔχον, οὐδὲ κακῶν εἰλικρινέσ τε καὶ ἄμοιρον, ὥσπερ ἦν ἐκεῖνο τὸ πρότερον γένοσ, ὅμωσ δὲ ἐντιμότερον τοῦ γε ἄλλου θνητοῦ γένουσ, ἅτε τοῦ λόγου κεκοινωνηκὸσ καὶ οὐ παντάπασιν ἀπηλλαγμένον τῆσ θείασ μοίρασ, ἀλλ’ οἱο͂ν ὀχετοῦ ἢ πηγῆσ τὸ τελευταῖον ἐσχηκόσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Δία 5:3)
οὐ μόνον δὲ τὰ τῶν ἰδιωτῶν οὕτω πρεσβεύουσι τὰσ Ἀθήνασ, ἀλλὰ καὶ πόλεισ αἱ μὲν ὡσ ἀληθῶσ ἐνθένδε καὶ παρ’ ὑμῶν οἰκισθεῖσαι ἥδιον ἂν ὡσ ἀφ’ ὑμῶν εἰσιν εἴποιεν ἢ τὴν ἴσην ὑμῖν κτήσαιντο δύναμιν, αἱ δὲ κύκλῳ περιέρχονται ζητοῦσαι τρόπον τινὰ εἰσ ὑμᾶσ ἀνενεγκεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 93:8)
ὅπερ γάρ τισ ἔφη τῶν λογοποιῶν περὶ τῆσ Ἀσίασ, λέγων ὅσην ὁ ἥλιοσ πορεύεται, ταύτησ πάσησ ἄρχειν ἄνδρα ἕνα, ‐ οὐκ ἀληθῆ λέγων, εἰ μὴ πᾶσαν Λιβύην καὶ τὴν Εὐρώπην ἐξαίρετον ἐποιεῖτο τῶν ἡλίου δυσμῶν τε καὶ ἀνατολῶν ‐ τοῦτο νῦν ἐξενίκησεν ἀληθὲσ εἶναι, τὴν ἴσην τε ἡλίου πορείαν εἶναι κτῆσιν ὑμετέραν καὶ τὸν ἥλιον διὰ τῆσ ὑμετέρασ πορεύεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 4:2)
ἅπαν γὰρ τὸ λοιπὸν τῆσ ἡμέρασ καὶ τῆσ νυκτὸσ τὸ εἰσ εὐνὴν διεσωσάμην τὴν ἐπὶ τῷ λουτρῷ σχέσιν, καὶ οὔτε τι ξηροτέρου οὔτε ὑγροτέρου τοῦ σώματοσ ᾐσθόμην, οὐ τῆσ θέρμησ ἀνῆκεν οὐδὲν, οὐ προσεγένετο, οὐδ’ αὖ τοιοῦτον ἡ θέρμη ἦν, οἱο͂ν ἄν τῳ καὶ ἀπ’ ἀνθρωπίνησ μηχανῆσ ὑπάρξειεν, ἀλλά τισ ἦν ἀλέα διηνεκὴσ, δύναμιν φέρουσα ἴσην διὰ παντὸσ τοῦ σώματόσ τε καὶ τοῦ χρόνου.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 5:12)
ἀλλ’ οὔθ’ ἃ τοῦ πολέμου τοῦ συνεχοῦσ ἦν, ταῦτ’ ἐπὶ τῷ τέλει καὶ ἡνίκ’ ἔξεστι πεπαῦσθαι πράξασι τὴν ἴσην ἔχει συγγνώμην, οὔθ’ ὡσ πλεῖστα δή που τὰ τοιαῦτα γίγνεσθαι καλὸν, ἀλλ’ ἐξ ἀρχῆσ μηδὲν αὐτῶν συμβῆναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ὑπὲρ τῆσ πρὸσ Ἀθηναίουσ εἰρήνης 4:16)
οὔτε γὰρ δήπουθεν ὅλωσ Λακεδαιμονίοισ καὶ Ἀθηναίοισ ἴσην δεῖν εἶναι πρόνοιαν τῶν Ἑλλήνων οὐδ’ ἂν εἷσ εἴποι, βλέπων εἰ καὶ εἰσ μηδὲν ἕτερον, ἀλλ’ εἰσ αὐτὰσ ταύτασ τὰσ πρὸσ τὸν βασιλέα συνθήκασ, ὧν αἱ μὲν ἐκείνων ἐκδότουσ πεποιήκασι τοὺσ Ἕλληνασ τοὺσ ἐπὶ θαλάττῃ, αἱ δὲ ἡμέτεραι τῆσ θαλάττησ ἄνω κατέχουσι βασιλέα·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 6:5)
πρὸσ τῷ τοίνυν μὴ τὴν ἴσην μέμψιν ἀμφοτέροισ ὀφείλεσθαι τῶν τότε ἔργων, ἃ κοινά τισ αὐτοῖσ φησιν εἶναι, πρόσεστι πρὸσ μὲν Λακεδαιμονίουσ πολλὰ καὶ ἄλλα ὕστερον ἡμῖν ὑπεναντία καὶ δύσκολα πραχθῆναι, πρὸσ δὲ Θηβαίουσ μηδὲν μετ’ ἐκεῖνα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 7:13)
καὶ τὴν μὲν ἀκρόπολιν πεδίων καὶ ἀλσῶν μεστὴν, τῆσ δ’ ἄλλησ πόλεωσ οὐδὲν ἕτερον ἑτέρου ὑπερέχον, ἀλλὰ διαρκῆ καὶ ἴσην τὴν κατασκευὴν οὖσαν, ὡσ γένοιτ’ ἂν οὐ πόλεωσ, ἀλλὰ μιᾶσ οἰκίασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 2:4)
εἰ δέ τισ ἀντειπεῖν ἔχει τούτοισ, φυλάττων ἐμοὶ τὴν ἴσην εὐφημίαν ὅσηνπερ ἐγὼ Πλάτωνι, τοῦτον ἐγὼ καὶ νῦν καὶ ὕστερον φίλον, οὐκ ἐχθρὸν κρίνω.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 200:2)
οὗτοσ γὰρ ὁ δεόμενοσ, καὶ ἐπαρκεῖ αὐτῷ ὡσ κομιούμενοσ τὴν ἴσην·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 149:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION