Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐκ ἀεὶ δ’ οὐθὲν ἡδὺ τὸ αὐτὸ διὰ τὸ μὴ ἁπλῆν ἡμῶν εἶναι τὴν φύσιν, ἀλλ’ ἐνεῖναί τι καὶ ἕτερον, καθὸ φθαρτοί, ὥστε ἄν τι θάτερον πράττῃ, τοῦτο τῇ ἑτέρᾳ φύσει παρὰ φύσιν, ὅταν δ’ ἰσάζῃ, οὔτε λυπηρὸν δοκεῖ οὔθ’ ἡδὺ τὸ πραττόμενον·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 170:2)
κινοῦνται δ’ αἱ πολιτεῖαι καὶ ὅταν τἀναντία εἶναι δοκοῦντα μέρη τῆσ πόλεωσ ἰσάζῃ ἀλλήλοισ, οἱο͂ν οἱ πλούσιοι καὶ ὁ δῆμοσ, μέσον δ’ ᾖ μηθὲν ἢ μικρὸν πάμπαν·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 5 72:2)
ἐὰν μὲν γὰρ ἰσάζῃ ταῖσ δυνάμεσιν, ἐξ ἴσου δράσει τε καὶ πείσεται, ἂν δ’ ὑπερέχῃ πολὺ καὶ κρατῇ θάτερον, ἐνεργήσει περὶ τὸ πάσχον·
(갈레노스, On the Natural Faculties., G, section 76)
ὦ παῖ, τοίνυν φῶμεν ἀγαθῶν πατέρων φύντι, τοὺσ παρὰ τοῖσ ἔμφροσιν εὐδόξουσ γάμουσ χρὴ γαμεῖν, οἵ σοι παραινοῖεν ἂν μὴ φεύγειν τὸν τῶν πενήτων μηδὲ τὸν τῶν πλουσίων διώκειν διαφερόντωσ γάμον, ἀλλ’ ἐὰν τἆλλα ἰσάζῃ, τὸν ὑποδεέστερον ἀεὶ τιμῶντα εἰσ τὴν κοινωνίαν συνιέναι.
(플라톤, Laws, book 6 150:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION