Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὅπωσ δὲ ἔδοσαν Κάσσιόσ τε καὶ Βροῦτοσ, οἳ καὶ μάλιστα τῆσ ἐπιβουλῆσ ἐπὶ τῷ Καίσαρι ἦρξαν, καὶ γῆσ ἐκράτουν ἀπὸ Συρίασ ἐπὶ Μακεδονίαν ἁπάσησ, καὶ στρατὸσ ἦν αὐτοῖσ πολύσ, ἱππικόσ τε καὶ ναυτικὸσ καὶ ὁπλιτῶν ὑπὲρ εἴκοσι τέλη, καὶ νῆεσ ὁμοῦ καὶ χρήματα, ἡ τετάρτη τῶν ἐμφυλίων ἥδε ὑποδείκνυσιν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 1 1:2)
ὁ μὲν γὰρ χαλκεὺσ ποιεῖ χαλινόν, χρῆται δ’ ὁ ἱππικόσ καὶ τὸ μήτε μίαν ἡμέραν εἶναι εὐδαίμονα μήτε παῖδα μήθ’ ἡλικίαν πᾶσαν διὸ καὶ τὸ Σόλωνοσ ἔχει καλῶσ, τὸ μὴ ζῶντ’ εὐδαιμονίζειν, ἀλλ’ ὅταν λάβῃ τέλοσ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 21:2)
Ἀλεξάνδρῳ δὲ ἐπειδὴ οἱ ἀποθανόντεσ ἐν τῇ μάχῃ κεκόσμηντο τῷ πρέποντι κόσμῳ, ὁ δὲ τοῖσ θεοῖσ τὰ νομιζόμενα ἐπινίκια ἔθυε, καὶ ἀγὼν ἐποιεῖτο αὐτῷ γυμνικὸσ καὶ ἱππικὸσ αὐτοῦ ἐπὶ τῇ ὄχθῃ τοῦ Ὑδάσπου, ἵναπερ τὸ πρῶτον διέβη ἅμα τῷ στρατῷ.
(아리아노스, Anabasis, book 5, chapter 20 1:1)
τῷ τρίτῳ δ’ ἀρχὴ ἦν ὁ Ἱππικὸσ πύργοσ, ὅθεν μέχρι τοῦ βορείου κλίματοσ κατατεῖνον ἐπὶ τὸν Ψήφινον πύργον, ἔπειτα καθῆκον ἀντικρὺ τῶν Ἑλένησ μνημείων, Ἀδιαβηνὴ βασιλὶσ ἦν αὕτη Ἰζάτου βασιλέωσ θυγάτηρ, καὶ διὰ σπηλαίων βασιλικῶν μηκυνόμενον ἐκάμπτετο μὲν γωνιαίῳ πύργῳ κατὰ τὸ τοῦ Γναφέωσ προσαγορευόμενον μνῆμα, τῷ δ’ ἀρχαίῳ περιβόλῳ συνάπτον εἰσ τὴν Κεδρῶνα καλουμένην φάραγγα κατέληγεν.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ε. 169:1)
τούτου δ’ ἄντικρυσ ὁ Ἱππικὸσ καὶ παρ’ αὐτὸν δύο κατεσκευάσθησαν μὲν ὑφ’ Ἡρώδου βασιλέωσ ἐν τῷ ἀρχαίῳ τείχει, μέγεθοσ δὲ καὶ κάλλοσ ἦσαν καὶ ὀχυρότητα τῶν κατὰ τὴν οἰκουμένην διάφοροι·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ε. 184:2)
ὁ μὲν οὖν Ἱππικὸσ ἀπὸ τοῦ φίλου προσαγορευθεὶσ τετράγωνοσ μὲν ἦν, εὖροσ δὲ καὶ μῆκοσ εἰκοσιπέντε πηχῶν ἕκαστον καὶ ὕψοσ τριάκοντα, οὐδαμοῦ διάκενοσ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ε. 186:1)
οὐ γάρ που λέγεισ γε, οἱαῖ́περ καὶ αἱ περὶ τὰ ἄλλα θεραπεῖαί εἰσιν, τοιαύτην καὶ περὶ θεούσ ‐ λέγομεν γάρ που ‐ οἱο͂́ν φαμεν ἵππουσ οὐ πᾶσ ἐπίσταται θεραπεύειν ἀλλὰ ὁ ἱππικόσ·
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Εὐθύφρων 67:2)
καὶ γὰρ εἰ ἐτύγχανεσ ἱππικὸσ ὢν ἅμα καὶ κιθαριστικόσ, ἔγνωσ ἂν ἵππουσ εὖ καὶ κακῶσ ἱππαζομένουσ·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ιὤν 63:8)
δέ, ὡσ ἐγὼ οἶμαι, ὁ ἱππικόσ.
(플라톤, Republic, book 1 127:1)
ἢ οὐδ’ ὁ ποιήσασ, ὅ τε χαλκεὺσ καὶ ὁ σκυτεύσ, ἀλλ’ ἐκεῖνοσ ὅσπερ τούτοισ ἐπίσταται χρῆσθαι, μόνοσ ὁ ἱππικόσ;
(플라톤, Republic, book 10 151:2)
ὥσπερ γὰρ κυνηγὸσ οὐ ζητεῖ τὸ ἐκ κυνόσ, ἀλλὰ κύνα, καὶ ἱππικὸσ ἵππον, οὐ τὸ ἐξ ἵππου·
(플루타르코스, Comparison of Lysander and Sulla, chapter 2 2:1)
οὗτοσ δὲ ὁ ποιητὴσ περὶ οὐδενὸσ ἄλλου λόγον πεποίηται ἢ περὶ ἀρετῆσ καὶ κακίασ ἀνθρώπων, καὶ ἔστιν ἡ ποίησισ σύγγραμμα περὶ ἀνθρώπων ὥσπερ εἴ τισ ἱππικὸσ ὢν συγγράψειεν περὶ ἱππικῆσ.
(작자 미상, 비가, Θεόγνιδος, section35)
ἡμεῖσ γε μέντοι ὅσοισ συνετύχομεν ταὐτὰ γνόντεσ ἐκείνῳ, οὐκ ἐξαλείφομεν ἐκ τῶν ἡμετέρων, ἀλλὰ πολὺ ἥδιον παραδώσομεν αὐτὰ τοῖσ φίλοισ, νομίζοντεσ ἀξιοπιστότερα εἶναι ὅτι κἀκεῖνοσ κατὰ ταὐτὰ ἡμῖν ἔγνω ἱππικὸσ ὤν·
(크세노폰, Minor Works, Περὶ Ἱππικῆς, chapter 1 2:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION