Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

μόνοισ γὰρ ἡμῖν ἥλιοσ καὶ φέγγοσ ἱλαρόν ἐστιν, ὅσοι μεμυήμεθ’ εὐ‐ σεβῆ τε διήγομεν τρόπον περὶ τοὺσ ξένουσ καὶ τοὺσ ἰδιώτασ.
(아리스토파네스, Frogs, Parodos, antistrophe1)
ἐφίλησεν οὐχὶ συμπιέσασα τὸ στόμα ὥσπερ πολέμιον, ἀλλὰ τοῖσι στρουθίοισ χανοῦσ1’ ὁμοίωσ, ἧσε, παρεμυθήσατο ἐποίησὲ θ’ ἱλαρὸν εὐθέωσ τ’ ἀφεῖλε πᾶν αὐτοῦ τὸ λυποῦν κἀπέδειξεν ἵλεων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 292)
ἡ μὲν οὖν Δώριοσ ἁρμονία τὸ ἀνδρῶδεσ ἐμφαίνει καὶ τὸ μεγαλοπρεπὲσ καὶ οὐ διακεχυμένον οὐδ’ ἱλαρόν, ἀλλὰ σκυθρωπὸν καὶ σφοδρόν, οὔτε δὲ ποικίλον οὔτε πολύτροπον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 19 1:1)
ἑξῆσ ἐπισκεψώμεθα τὸ τῶν Μιλησίων ἦθοσ, ὃ διαφαίνουσιν οἱ Ιὤνεσ, ἐπὶ ταῖσ τῶν σωμάτων εὐεξίαισ βρενθυόμενοι καὶ θυμοῦ πλήρεισ, δυσκατάλλακτοι, φιλόνεικοι, οὐδὲν φιλάνθρωπον οὐδ’ ἱλαρὸν ἐνδιδόντεσ, ἀστοργίαν καὶ σκληρότητα ἐν τοῖσ ἤθεσιν ἐμφανίζοντεσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 201)
διόπερ οὐδὲ τὸ τῆσ Ιἀστὶ γένοσ ἁρμονίασ οὔτ’ ἀνθηρὸν οὔτε ἱλαρόν ἐστιν, ἀλλὰ αὐστηρὸν καὶ σκληρόν, ὄγκον δ’ ἔχον οὐκ ἀγεννῆ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 202)
Νικόλαοσ δ’ ἐν τῇ ἑβδόμῃ καὶ ἑκατοστῇ τῶν ἱστοριῶν Σύλλαν φησὶ τὸν Ῥωμαίων στρατηγὸν οὕτω χαίρειν μίμοισ καὶ γελωτοποιοῖσ φιλόγελων γενόμενον, ὡσ καὶ πολλὰ γῆσ μέτρα αὐτοῖσ χαρίζεσθαι τῆσ δημοσίασ, ἐμφανίζουσι δ’ αὐτοῦ τὸ περὶ ταῦτα ἱλαρὸν αἱ ὑπ’ αὐτοῦ γραφεῖσαι σατυρικαὶ κωμῳδίαι τῇ πατρίῳ φωνῇ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 78 1:2)
εἰσ ἃσ δὴ συνιόντεσ οἱ τὸ θεῖον τιμῶντεσ καὶ εἰσ εὐφροσύνην καὶ ἄνεσιν αὑτοὺσ μεθιέντεσ τὸ μὲν ποτὸν μέθυ, τὸν δὲ τοῦτο δωρησάμενον θεὸν Μεθυμναῖον καὶ Λυαῖον καὶ Εὐιόν καὶ Ιἤιον προσηγόρευον, ὥσπερ καὶ τὸν μὴ σκυθρωπὸν καὶ σύννουν ἱλαρόν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 64 4:2)
ὅτι δὲ τὸν αὐτὸν ἵλεων καὶ ἱλαρὸν ἔλεγον δηλοῖ Ἔφιπποσ ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ δράματι Ἐμπολή ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 64 5:1)
ἔπειτὰ γ’ εἰσιόντ’, ἐὰν λυπούμενοσ τύχῃ τισ ἡμῶν, ἐκολάκευσεν ἡδέωσ, ἐφίλησεν οὐχὶ συμπιέσασα τὸ στόμα ὥσπερ πολέμιον, ἀλλὰ τοῖσι στρουθίοισ χανοῦσ1’ ὁμοίωσ, ἧσε, παρεμυθήσατο, ἐποίησὲ θ’ ἱλαρὸν εὐθέωσ τ’ ἀφεῖλε πᾶν αὐτοῦ τὸ λυποῦν κἀπέδειξεν ἵλεων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 64 5:3)
ὅ τε πίνοσ ὁ τῆσ ἀρχαιότητοσ ἠρέμα αὐτῇ καὶ λεληθότωσ ἐπιτρέχει ἱλαρόν τέ τι καὶ τεθηλὸσ καὶ μεστὸν ὡρ́ασ ἄνθοσ ἀναδίδωσι, καὶ ὥσ2περ ἀπὸ τῶν εὐωδεστάτων λειμώνων αὖρά τισ ἡδεῖα ἐξ αὐτῆσ φέρεται, καὶ οὔτε τὸ λιγυρὸν ἐοίκεν ἐμφαίνειν λάλον οὔτε τὸ κομψὸν θεατρικόν.
(디오니시오스, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 2 4:1)
ἵνα δὲ συνελὼν εἴπω, καλαὶ μὲν αἱ ποιήσεισ ἀμφότεραι οὐ γὰρ ἂν αἰσχυνθείην ποιήσεισ αὐτὰσ λέγων, διαφέρουσι δὲ κατὰ τοῦτο μάλιστα ἀλλήλων, ὅτι τὸ μὲν Ἡροδότου κάλλοσ ἱλαρόν ἐστι, φοβερὸν δὲ τὸ Θουκυδίδου.
(디오니시오스, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 3 21:1)
Τῇ δ’ ἐπιούσῃ πρὸσ τὸν Σαοῦλον Ιὠνάθησ ἐλθὼν ὡσ ἱλαρόν τε καὶ χαίροντα κατέλαβεν ἤρξατο λόγουσ αὐτῷ περὶ τοῦ Δαυίδου προσφέρειν·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 6 268:1)
ἐγὼ μὲν γὰρ οὐκ ἐπιτήδειοσ ἱλαρὸν ὠνεῖσθαι βίον.
(루키아노스, Vitarum auctio, (no name) 12:19)
ἕκαστοσ καθὼσ προῄρηται τῇ καρδίᾳ, μὴ ἐκ λύπησ ἢ ἐξ ἀνάγκησ, ἱλαρὸν γὰρ δότην ἀγαπᾷ ὁ θεόσ.
(PROS KORINQIOUS B, chapter 7 51:1)
μεμίμηται τὸ γὰρ πανοῦργον οὐ πολιτικὸν ἀλλὰ κακόηθεσ, καὶ τὸ ἄγροικον οὐκ ἀφελὲσ ἀλλ’ ἠλίθιον, καὶ τὸ γελοῖον οὐ παιγνιῶδεσ ἀλλὰ καταγέλαστον, καὶ τὸ ἐρωτικὸν οὐχ ἱλαρὸν ἀλλ’ ἀκόλαστον.
(플루타르코스, Comparationis Aristophanis et Menandri compendium, section 4 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION