Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐκ ἀδόκητοσ δὲ πληγὴ, ἢ ψύξισ, ἢ ψυχροποσίη ἐφ’ ἱδρῶτι, ἄδην ἢ χανδόν· καὶ οἷσι δὲ ἔντερον ἐσ τὸν ὄσχεον ξὺν κόπρῳ κατέβη, καὶ οὐκ ἀνώσθη ἐσ τὴν κοιλίην, ἀλλ’ ἀνελήφθηβίῃ , τουτέοισι ἔθοσ ἐπιφλεγμαίνειν τὰ κάτω ἔντερα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.132)
ἢν δὲ ἐπὶ τοῖσι καὶ ὁ πνεύμων ἕλκοσ ἵσχῃ, ἀναβρωθεὶσ ὑπὸ τοῦ διενεχθέντοσ πύου, τοὔνομα οὐκέτι ἐμπύη, ἀλλὰ φθόην μεταλαμβάνει· ξύνεστι δὲ καὶ πῦρ ξυνεχὲσ, ὡσ μὴ δοκέειν, λῆγον μὲν οὔκοτε, λῆθον δὲ δι’ ἡμέρησ ἱδρῶτι καὶ ψύξι τοῦ σκήνεοσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.142)
Ἢν δὲ καὶ εἰσ συγκοπὴν τράπωνται, γίγνεται γὰρ καὶ τόδε· τῆσ μὲν δυνάμιοσ λυομένησ, ἱδρῶτι δὲ χεομένου τοῦ ἀνθρώπου, πάντων δὲ εἰσ τὸ ἐκτὸσ τὴν φορὴν ποιευμένων τῶν ὑγρῶν, καὶ τοῦ τόνου λυομένου καὶ τοῦ πνεύματοσ, ἔσ τε ἀκηδίην μὲν τῆσ παραφορῆσ, δέοσ δὲ εἰσ ἀτμὸν λυθῆναι καὶ ὑγρασίην τὸν ἄνθρωπον · ἄλκαρ μοῦνόν ἐστι οἶνοσ, θρέψαι μὲν ὠκέωσ κατ’ οὐσίην, καὶ πάντη μέχρι περάτων μολεῖν· τόνῳ δὲ προσθεῖναι τόνον, καὶ πνεῦμα νεναρκωμένον ἐγεῖραι, ψῦξιν ἀλεῆναι, στῦψαι πλάδον, φερομένων ἔξω καὶ Ῥεόντων κρατῆσαι, ἡδὺσ μὲν ὀσφραίνεσθαι ἐσ ἡδονὴν, κραταιὸσ δὲ στηρίξαι δύναμιν ἐσ ζωήν· ἄριστοσ δὲ μειλίξαι θυμὸν ἐν παραφορῇ · τάδε μέντοι ποθεὶσ ἅμα πάντα πρήσσει.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.87)
Καὶ ἐκ διαδέξιοσ μὲν κεφαλαίησ γίγνεται σκοτοδινίη · ἀτὰρ καὶ αὐτὴ πρώτη ἐπ’ αἰτίῃσι φύεται, αἱμορρο ί̈δων Ῥόου ἐπισχέσι · κἢν ἀπὸ Ῥινὸσ αἷμα μὴ Ῥέῃ, πρόσθεν Ῥέον, ἢ μὴ διαπνέηται τὸ σκῆνοσ, ἢ ἱδρῶτι, ἢ πόνῳ, πρόσθεν πονεύμενον.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.71)
"ἀπρεπὲσ γὰρ ἦν, φησὶν Ἀριστοτέλησ, ἥκειν εἰσ τὸ συμπόσιον σὺν ἱδρῶτι πολλῷ καὶ κονιορτῷ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 6 1:3)
κἀγὼ ὅπωσ ἤκουσα, χαρᾶσ ὕπο σῶμα λιπάνθη ἱδρῶτι, βλεφάρων δὲ γόοσ πέσεν οὐκ ἀθελήτῳ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 61 2:4)
πάλιν δὲ ὅταν διὰ πλειόνων ἐτῶν ὁ Νυμφῶν καὶ Ποσειδῶνοσ ἱερὸσ πῶλοσ ἐπαναστῇ, παρὰ τὸ σύνηθεσ ἀγωνιάσασ καὶ ταραχθείσ, ἱδρῶτι πολλῷ κατέκλυσε τὸν αὐτὸν τοῦτον ἅτε ὁμόζυγα·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΒΟΡΥΣΘΕΝΙΤΙΚΟΣ ΟΝ ΑΝΕΓΝΩ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 85:3)
τὴν δὲ ἐπείγεσθαι καὶ περιτρέχειν ἀσθμαίνουσαν καὶ ῥεομένην ἱδρῶτι.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΧΑΡΙΔΗΜΟΣ. 63:3)
καὶ μετὰ τὴν τροπὴν τῶν Λατίνων καὶ τὴν ἅλωσιν τοῦ χάρακοσ αὐτῶν περὶ δείλην ὀψίαν τὸ τέλοσ λαβούσησ τῆσ μάχησ, ἐν τῇ Ῥωμαίων ἀγορᾷ τὸν αὐτὸν τρόπον ὀφθῆναι δύο νεανίσκοι λέγονται, πολεμικὰσ ἐνδεδυκότεσ στολὰσ μήκιστοί τε καὶ κάλλιστοι καὶ τὴν αὐτὴν ἡλικίαν ἔχοντεσ, αὐτοί τε φυλάττοντεσ ἐπὶ τῶν προσώπων ὡσ ἐκ μάχησ ἡκόντων τὸ ἐναγώνιον σχῆμα, καὶ τοὺσ ἵππουσ ἱδρῶτι διαβρόχουσ ἐπαγόμενοι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 13 2:1)
ἔνθα μὲν πολλῆσ ἅπαντεσ ἐδωδῆσ ἐμπιμπλάμενοι, πολὺν δὲ πίνοντεσ ἄκρατον οἶνον ‐ ἔστι δὲ ὁ τῇδε φυόμενοσ μετὰ τὸν Φαλερινὸν ἥδιστοσ οἴνων μελικράτῳ μάλιστα προσεμφερήσ ‐ ὕπνον τε πλείονα τοῦ συνήθουσ αἱρούμενοι καὶ δίαιταν ὑπὸ σκιαῖσ ὡσ τὰ πολλὰ ἔχοντεσ τοσαύτην ἔλαβον ἐπίδοσιν εἰσ πολυσαρκίαν τε καὶ ἁπαλότητα καὶ οὕτωσ ἐξεθηλύνθησαν τὰσ δυνάμεισ, ὥσθ’, ὁπότε γυμνάζειν ἐπιβάλοιντο τὰ σώματα καὶ διαπονεῖν ἐν τοῖσ ὅπλοισ, κόπτεσθαι μὲν ἄσθματι συνεχεῖ τὰ πνεύματα, ῥεῖσθαι δ’ ἱδρῶτι πολλῷ τὰ μέλη, θᾶττον δὲ ἀφίστασθαι τῶν πόνων ἢ κελευσθεῖεν ὑπὸ τῶν ἡγεμόνων.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 14, chapter 8 2:2)
πολλὰ δὲ κἆλλ’ ἀπολεῖ πυργώματα κοὐ τὸ σὸν οἰο͂ν, πολλοὺσ δ’ ἀθανάτων νηοὺσ μαλερῷ πυρὶ δώσει, οἵ που νῦν ἱδρῶτι ῥεούμενοι ἑστήκασι, δείματι παλλόμενοι, κατὰ δ’ ἀκροτάτοισ ὀρόφοισι αἷμα μέλαν κέχυται, προϊδὸν κακότητοσ ἀνάγκασ.
(헤로도토스, The Histories, book 7, chapter 140 4:1)
τοῖσι μὲν οὖν καυσώδεσιν ἀρχομένοισιν ἐπεσήμαινεν, οἷσι τὰ ὀλέθρια συνέπιπτεν‧ αὐτίκα γὰρ ἀρχομένοισι πυρετὸσ ὀξύσ, σμικρὰ ἐπερρίγουν, ἄγρυπνοι, διψώδεεσ, ἀσώδεεσ, σμικρὰ ἐφίδρουν περὶ μέτωπον καὶ κληῖδασ, οὐδεὶσ δι’ ὅλου, πολλὰ παρέλεγον, φόβοι, δυσθυμίαι, ἄκρεα περίψυχρα, πόδεσ ἄκροι, μᾶλλον δὲ τὰ περὶ χεῖρασ‧ οἱ παροξυσμοὶ ἐν ἀρτίῃσι‧ τοῖσι δὲ πλείστοισιν τεταρταίοισιν οἱ πόνοι μέγιστοι καὶ ἱδρὼσ ἐπὶ πλεῖστον ὑπόψυχροσ καὶ ἄκρεα οὐκ ἔτι ἀνεθερμαίνοντο, ἀλλὰ πελιδνὰ καὶ ψυχρά, οὐδ’ ἐδίψων ἔτι ἐπὶ τούτοισιν‧ οὖρα τούτοισ ὀλίγα, μέλανα, λεπτὰ καὶ κοιλίαι ἐφίσταντο‧ οὐδ’ ᾑμορράγησεν ἐκ Ῥινῶν οὐδενί, οἷσι ταῦτα συμπίπτοι, ἀλλ’ ἢ σμικρὰ ἔσταξεν‧ οὐδ’ ἐσ ὑποστροφὴν οὐδενὶ τούτων ἦλθεν, ἀλλ’ ἑκταῖοι ἀπέθνῃσκον σὺν ἱδρῶτι.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, EPIDHMIWN A, ἀρ́ρωστοι τεσσαρεσ καίδεκα156)
τούτῳ πυρετοὶ διὰ τέλεοσ σὺν ἱδρῶτι, ὑποχόνδρια μετέωρα, σύντασισ μετ’ ὀδύνησ‧ οὖρα μέλανα ἔχοντα ἐναιωρήματα στρογγύλα‧ οὐχ ἱδρύετο‧ ἀπὸ δὲ κοιλίησ κόπρανα διῄει‧ δίψα διὰ τέλεοσ οὐ λίην‧ σπασμοὶ πολλοὶ σὺν ἱδρῶτι περὶ θάνατον.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, EPIDHMIWN A, ἀρ́ρωστοι τεσσαρεσ καίδεκα323)
Ὁκόσοισι δέρματα περιτείνεται καρφαλέα καὶ σκληρὰ, ἄνευ ἱδρῶτοσ τελευτῶσιν‧ ὁκόσοισι δὲ χαλαρὰ καὶ ἀραιὰ, σὺν ἱδρῶτι τελευτῶσιν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 72.71)
Ἐπὶ ἱδρῶτι φρίκη, οὐ χρηστόν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 87.4)

SEARCH

MENU NAVIGATION