Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἄτοπον γὰρ εἶναι δοκεῖν αὐτῷ, εἰ τοὺσ μὲν υἱεῖσ τοὺσ μηδέπω γεγονότασ ἅπαντεσ εὔχεσθε οἱ μέλλοντεσ παιδοποιεῖσθαι καλοὺσ κἀγαθοὺσ τὰσ ἰδέασ φῦναι καὶ τῆσ πόλεωσ ἀξίουσ, τοὺσ δ’ ἤδη γεγονότασ, ἐφ’ οἷσ προσήκει σεμνύνεσθαι τὴν πόλιν, ἐὰν κάλλει καὶ ὡρ́ᾳ διενεγκόντεσ ἐκπλήξωσί τινασ καὶ περιμάχητοι ἐξ ἔρωτοσ γένωνται, τούτουσ ὡσ ἐοίκεν Αἰσχίνῃ πεισθέντεσ ἀτιμώσετε.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1341)
ἐπειδὴ τοίνυν ἀπηγγέλλομεν τὴν πρεσβείαν ἐν τῷ δήμῳ, εἶπε παρελθὼν πρῶτοσ ἡμῶν Κτησιφῶν ἄλλουσ τέ τινασ λόγουσ καὶ τοὺσ πρὸσ Δημοσθένην αὐτῷ συγκειμένουσ ἐρεῖν, περί τε τῆσ ἐντεύξεωσ τῆσ Φιλίππου καὶ τῆσ ἰδέασ αὐτοῦ καὶ τῆσ ἐν τοῖσ πότοισ ἐπιδεξιότητοσ.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 47 1:1)
μίγνυται δὲ Ζεὺσ Μήτιδι, μεταβαλλούσῃ εἰσ πολλὰσ ἰδέασ ὑπὲρ τοῦ μὴ συνελθεῖν, καὶ αὐτὴν γενομένην ἔγκυον καταπίνει φθάσασ, ἐπείπερ ἔλεγε <Γῆ> γεννήσειν παῖδα μετὰ τὴν μέλλουσαν ἐξ αὐτῆσ γεννᾶσθαι κόρην, ὃσ οὐρανοῦ δυνάστησ γενήσεται.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 3 6:1)
θεοὶ δ’ ὡσ εἶδον αὐτὸν ἐπ’ οὐρανὸν ὁρμώμενον, εἰσ Αἴγυπτον φυγάδεσ ἐφέροντο, καὶ διωκόμενοι τὰσ ἰδέασ μετέβαλον εἰσ ζῷα.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 6 3:9)
ταῦτα δ’ ὅπωσ ἐγένετο, συνέγραψα καὶ συνήγαγον, ἀξιοθαύμαστα ὄντα τοῖσ ἐθέλουσιν ἰδεῖν φιλοτιμίαν ἀνδρῶν ἄμετρον καὶ φιλαρχίαν δεινὴν καρτερίαν τε ἄτρυτον καὶ κακῶν ἰδέασ μυρίων, μάλιστα δ’, ὅτι μοι τῆσ Αἰγυπτίασ συγγραφῆσ τάδε προηγούμενα καὶ τελευτήσοντα εἰσ ἐκείνην ἀναγκαῖον ἦν προαναγράψασθαι·
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, PROOIMION 6:2)
ἐπίπαν δὲ τοὺσ ἐν τῇ χώρᾳ ἀρίστουσ αἱρετέον· ἄλλη γὰρ ἄλλασ φέρειν ἰχθύων ἰδέασ πεπίστευται χώρη.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.37)
ὁκόσα γὰρ χρὴ γράφειν τῶν ἁπλῶν φαρμάκων, αἵδε ἔχουσι αἱ δυνάμιεσ, κιννάμωμον καὶ κασίην, φύλλα τὰ μαλαβάθρου , καὶ πεπέριοσ καὶ σεσέλιοσ πάσασ ἰδέασ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.126)
ἐπειδή σοι τὰσ ἰδέασ ὑπεδείξαμεν τοῦ πολιτικοῦ λόγου καὶ τὰσ ἀρετὰσ αὐτοῦ, δεῖ σε ἀκοῦσαι καὶ περὶ τῆσ ἰδέασ τοῦ ἀφελοῦσ λόγου·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 1 2:1)
ἐν δὲ τοῖσ τοιούτοισ, ὅταν μὲν ἐξαλλάξῃσ καὶ ἀπαρτίζων εἰσ πολλὰσ ἀρχὰσ τὸν λόγον ἐπάγῃσ, δοκεῖ τῆσ καινοπρεπείασ καὶ τῆσ λεπτοτέρασ ἰδέασ εἶναι, οἱο͂ν ἐνταῦθα ἦν παρὰ τὴν ὁδὸν κρήνη ἡ Μίδου καλουμένη τοῦ Φρυγῶν βασιλέωσ, εἶτα ἄλλη ἀρχή, ἐπὶ ταύτῃ Μίδασ τὸν σάτυρον ἐθήρασε, καὶ ἄλλη ἀρχή, ὁ [δὲ] τρόποσ τῆσ θηράσεωσ, οἴνῳ κίρνησιν αὐτήν.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 13 22:3)
αἱ μὲν οὖν τοιαῦται ἀρχαὶ καὶ τὸ ὀρθοῦν συνεχῶσ οὕτω τὸν λόγον τῆσ λεπτοτέρασ ἰδέασ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 13 22:4)
λουτρὰ μέν γε τοσαῦτα ὥστε ἀπορήσαισ ἂν οὗ λούσαιο, δρόμοι δὲ ἁπάσησ ἰδέασ, οἱ μὲν ἐν βάθει τῆσ πόλεωσ, οἱ δ’ ἐπὶ τέρμασιν, ἄλλοσ ἄλλον κωλύων τὸν κάλλιστον εἶναι, κρῆναι δὲ καὶ πηγαὶ κατ’ οἰκίασ τε καὶ πλείουσ ἢ κατ’ οἰκίαν, καὶ στενωποὶ ἀντ’ ἀγορῶν καὶ στενωποὶ τέτραχα σχίζοντεσ ἀλλήλουσ εἰσ ὑποδοχὴν τοῦ ἡλίου, μικροῦ δέω λέγειν ὃ πρόσθεν ἠρνούμην, πολλὰσ πόλεισ ποιοῦντεσ τῇ περιγραφῇ, μίμημα τῆσ πάσησ ἑκάστην.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Σμυρναϊκὸσ πολιτικός 4:5)
πότερα ἐπειδὴ ποταμοῦ καὶ χειμῶνοσ τοιούτου καὶ λουτροῦ μνείαν ἐποιησάμην, ἕτερα ἐφεξῆσ τῆσ αὐτῆσ ἰδέασ λέγω καὶ οἱο͂ν κατάλογόν τινα λουτρῶν ποιῶμαι χειμερίων τε καὶ θείων καὶ πάντωσ παραδόξων;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 6:5)
καὶ εἰ μὴ Χαβρίασ καὶ Ἰφικράτησ, ἄνδρεσ τῆσ Περικλέουσ καὶ Θεμιστοκλέουσ ἰδέασ καὶ τάξεωσ εἰσ ὅσον ἐστὶ τούτουσ ἐκείνοισ εἰκάσαι, αἰσθόμενοι τὰ γιγνόμενα ἠγανάκτησαν καὶ τὸ ἐπιτείχισμα διέσπασαν καὶ τοῦ λοιποῦ προσέταξαν σωφρονεῖν αὐτοῖσ, πάντ’ ἂν ἐκεῖνα μεστὰ τραγῳδίασ ἦν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 135:2)
αὐτὸσ τοίνυν Πλάτων ὁ μάλιστ’ ἀνθαψάμενοσ τούτου τοῦ προσρήματοσ καὶ φιλοσοφίαν τοῦτ’ εἰπὼν, τό θ’ αὑτοῦ καὶ Σωκράτουσ καὶ πρᾶγμα καὶ γράμμα, ὅμωσ κατ’ ἀμφότερα πεποίηται τοὺσ τρόπουσ αὐτῶν, τούσ τε γὰρ φιλοκάλουσ καὶ φιλομαθεῖσ ἐπιεικῶσ εὑρ́οι τισ ἂν αὐτὸν φιλοσόφουσ ὀνομάζοντα, ἐγγύσ τι τῆσ τῶν πολλῶν κλήσεωσ, καὶ πάλιν που διαιρούμενοσ τούτουσ ἰδίᾳ προσείρηκε φιλοσόφουσ, τοὺσ περὶ τὰσ ἰδέασ πραγματευομένουσ καὶ τῶν σωμάτων ὑπερορῶντασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 196:11)
ὥσθ’ ὅταν φῶσιν ἐπείσακτα ταῦθ’ ἑαυτοῖσ εἶναι καὶ πεπορισμένα καὶ τῆσ ἀρχαίασ ἰδέασ ἑκόντεσ ἐκβαίνειν, ἐρωτᾶν χρὴ πότερον χείρονοσ οὔσησ ἢ βελτίονοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION