헬라어 문장 내 검색 Language

οὐ γὰρ ἄνθρωπον ὑγιάζει ὁ ἰατρεύων ἀλλ’ ἢ κατὰ συμβεβηκόσ, ἀλλὰ Καλλίαν ἢ Σωκράτην ἢ τῶν ἄλλων τινὰ τῶν οὕτω λεγομένων ᾧ συμβέβηκεν ἀνθρώπῳ εἶναι·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 13:1)
διαφέρει δὲ τοσοῦτον, ὅτι τὰ μὲν ἐνεργοῦντα καὶ τὰ καθ’ ἕκαστον ἅμα ἔστι καὶ οὐκ ἔστι καὶ ὧν αἴτια, οἱο͂ν ὅδε ὁ ἰατρεύων τῷδε τῷ ὑγιαζομένῳ καὶ ὅδε ὁ οἰκοδόμοσ τῷδε τῷ οἰκοδομουμένῳ, τὰ δὲ κατὰ δύναμιν οὐκ ἀεί·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 32:1)
ἐὰν δ’ ἄρα καὶ γίγνηταί τισ, σὺ φαίνου ἰατρεύων, καὶ πρὸσ τὸ βέλτιστον ἔλθοιτ’ ἄν.
(플라톤, Epistles, Letter 4 8:2)
ταραχῆσ εἴτε τισὶ λόγοισ εἴτ’ ἐπῳδαῖσ εἴτ’ ἄλλον ἐπίστασαι τρόπον παρηγορίασ οὐκ ἂν φθάνοισ ἰατρεύων οὕτω σοι διασέσεισμαι καὶ γέγονα μετέωροσ ὑπὸ Στωικῶν ἀνδρῶν, τὰ μὲν ἄλλα βελτίστων καὶ νὴ Δία συνήθων καὶ φίλων, πικρῶσ δ’ ἄγαν ἐγκειμένων τῇ Ἀκαδημίᾳ καὶ ἀπεχθῶσ·
(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 1 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION