Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

κἀνταῦθα δὴ πολλὴ καὶ εὐσχήμων ἰσότησ μικροῦ πρὸσ μέγαν καὶ ἀδόξου πρὸσ ἔνδοξον καὶ πένητοσ δὴ πρὸσ πλούσιον καὶ γενναῖον ἀγεννοῦσ, καὶ τὸ τοῦ Ἡσιόδου συμβαίνει, ῥεῖα μὲν γὰρ βριάει, ῥέα δὲ βριάοντα χαλέπτει οὗτοσ ὁ δικαστήσ τε καὶ ἡγεμὼν, ὅπωσ ἂν τὸ δίκαιον ἄγῃ, ὥσπερ πνεῦμα ἐν νηὶ, οὐ δή που πλουσίῳ μὲν μᾶλλον, πένητι δὲ ἧττον χαριζόμενόν τε καὶ παραπέμπον, ἀλλ’ ὅτῳ γένοιτο ἀεὶ, τοῦτον ὁμοίωσ ὠφελοῦν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 12:6)
εἰ δὲ ἡ γεωμετρία καλὸν καὶ ἡ κατ’ αὐτὴν ἰσότησ, καὶ δεῖ μὴ τούτων ἀμελεῖν, εὑρίσκω τὸν Περικλέα τὴν ἰσότητα κάλλιστα τιμήσαντα οὐ μόνον ἐν τοῖσ ἰδίοισ, ἀλλὰ κἀν τοῖσ κοινοῖσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 10:7)
ἔτι τὰ τοιάδε λέγεται περὶ τῆσ φιλίασ, ὡσ ἰσότησ φιλότησ, καὶ μὴ μίαν ψυχὴν εἶναι τοὺσ ἀληθῶσ φίλουσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 134:1)
δοκεῖ δὲ τό τε δίκαιον εἶναι ἴσον τι καὶ ἡ φιλία ἐν ἰσότητι, εἰ μὴ μάτην λέγεται ἰσότησ ἡ φιλότησ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 159:2)
περὶ ἧσ οὐθὲν ἐπαί̈ουσιν, ἐπεὶ ὥσπερ ἔστι καὶ ἀριθμοῦ ᾗ ἀριθμὸσ ἴδια πάθη, οἱο͂ν περιττότησ ἀρτιότησ, συμμετρία ἰσότησ, ὑπεροχὴ ἔλλειψισ, καὶ ταῦτα καὶ καθ’ αὑτοὺσ καὶ πρὸσ ἀλλήλουσ ὑπάρχει τοῖσ ἀριθμοῖσ ὁμοίωσ δὲ καὶ στερεῷ καὶ ἀκινήτῳ καὶ κινουμένῳ ἀβαρεῖ τε καὶ βάροσ ἔχοντι ἔστιν ἕτερα ἴδια, οὕτω καὶ τῷ ὄντι ᾗ ὂν ἔστι τινὰ ἴδια, καὶ ταῦτ’ ἐστὶ περὶ ὧν τοῦ φιλοσόφου ἐπισκέψασθαι τὸ ἀληθέσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 34:1)
ἔτι καθ’ ὅσα τὰ ἔχοντα λέγεται πρόσ τι, οἱο͂ν ἰσότησ ὅτι τὸ ἴσον καὶ ὁμοιότησ ὅτι τὸ ὅμοιον·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 186:1)
ἀλλ’ ἐν τούτοισ ἡ ἰσότησ ἑνότησ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 10 49:1)
καὶ ἡ αὐτὴ ἔσται ἰσότησ, οἷσ καὶ ἐν οἷσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 37:2)
ἡ γὰρ ἀναλογία ἰσότησ ἐστὶ λόγων, καὶ ἐν τέτταρσιν ἐλαχίστοισ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 40:2)
οὕτωσ ἴσοι καὶ κοινωνοί, ὅτι αὕτη ἡ ἰσότησ δύναται ἐπ’ αὐτῶν γίνεσθαι.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 74:2)
οὔτε γὰρ ἂν μὴ οὔσησ ἀλλαγῆσ κοινωνία ἦν, οὔτ’ ἀλλαγὴ ἰσότητοσ μὴ οὔσησ, οὔτ’ ἰσότησ μὴ οὔσησ συμμετρίασ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 77:3)
κατὰ νόμον γὰρ ἦν, καὶ ἐν οἷσ ἐπεφύκει εἶναι νόμοσ, οὗτοι δ’ ἦσαν οἷσ ὑπάρχει ἰσότησ τοῦ ἄρχειν καὶ ἄρχεσθαι.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 93:3)
λέγεται γὰρ φιλότησ ἰσότησ, μάλιστα δὲ τῇ τῶν ἀγαθῶν ταῦθ’ ὑπάρχει.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 54:1)
ὅταν γὰρ κατ’ ἀξίαν ἡ φίλησισ γίνηται, τότε γίνεταί πωσ ἰσότησ, ὃ δὴ τῆσ φιλίασ εἶναι δοκεῖ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 70:1)
ἡ δ’ ἰσότησ καὶ ὁμοιότησ φιλότησ, καὶ μάλιστα μὲν ἡ τῶν κατ’ ἀρετὴν ὁμοιότησ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 83:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION