헬라어 문장 내 검색 Language

ὥστ’ εἰ τὸ μὴ ἔχειν ἐξ ἴσου γενέσθαι τῶν ἡττόνων ἐστὶν, ἅπαντασ νενικήκασιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 36:5)
προσήκειν δὲ οἰόνται πολυωρεῖσθαι ὑπὸ τῶν ἡττόνων κατὰ γένοσ, κατὰ δύναμιν, κατ’ ἀρετήν, καὶ ὅλωσ ἐν ᾧ ἂν αὐτὸσ ὑπερέχῃ πολύ, οἱο͂ν ἐν χρήμασιν ὁ πλούσιοσ πένητοσ καὶ ἐν τῷ λέγειν ῥητορικὸσ ἀδυνάτου εἰπεῖν καὶ ἄρχων ἀρχομένου καὶ ἄρχειν ἄξιοσ οἰόμενοσ τοῦ ἄρχεσθαι ἀξίου·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 2 7:1)
καταφρονεῖν γὰρ πάντεσ οἱ τοιοῦτοι φαίνονται, καὶ οἱ μὲν ὡσ ἡττόνων οἱ δ’ ὡσ παρὰ ἡττόνων.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 2 17:3)
οἱ μὲν γὰρ πολλοὶ τῶν νενομισμένων καλῶν, μέρη τινὰ τοῦ σώματοσ εὐπρεπῆ ἔχοντεσ, ἔπειτα δὲ ἔδοξαν καλοί, τῆσ ὄψεωσ ἀεὶ τὰ ἥδιστα βουλομένησ ὁρᾶν, τῶν δὲ ἡττόνων ἀμελούσησ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΜΕΛΑΓΚΟΜΑΣ Α ΤΗΙ ΤΑΞΕΙ Β. 5:1)
γενομένου δὲ τότε ταύρου κάλλει διαφέροντοσ ἕτερον τῶν ἡττόνων ταύρων θῦσαι·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 77 2:2)
μηδένα γὰρ ποιήσειν ἑκουσίωσ τὸ προσταττόμενον ὑπὸ τῶν ἡττόνων εἶναι δοκούντων μηδὲ καρτερήσειν δεσποζόμενον ὑπὸ τῶν ὀφειλόντων ἑτέροισ ὑποτάττεσθαι.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 18, chapter 60 1:3)
ὅλωσ δὲ ποικίλαι καὶ παράλογοι συνίσταντο μάχαι, πολλάκισ τῶν μὲν ἡττόνων ἐπικρατούντων διὰ τὴν τῶν σκαφῶν ὑπεροχήν, τῶν δὲ κρειττόνων θλιβομένων διὰ τὸ περὶ τὴν στάσιν ἐλάττωμα καὶ τὴν ἀνωμαλίαν τῶν συμβαινόντων ἐν τοῖσ τοιούτοισ κινδύνοισ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 51 4:2)
περὶ δὲ τῶν πράξεων, ἃσ μετὰ τὸν οἰκισμὸν εὐθέωσ ἀπεδείξαντο, καὶ περὶ τῶν ἐπιτηδευμάτων, ἐξ ὧν εἰσ τοσαύτην ἡγεμονίαν προῆλθον οἱ μετ’ αὐτοὺσ, ἀπὸ τῆσ μετὰ ταύτην ἀρξάμενοσ ἀναγραφῆσ ἀφηγήσομαι, παραλιπὼν οὐδὲν ὅση μοι δύναμισ τῶν ἀξίων ἱστορίασ, ἵνα τοῖσ γε μαθοῦσι τὴν ἀλήθειαν ἃ προσήκει περὶ τῆσ πόλεωσ τῆσδε παραστῇ φρονεῖν, εἰ μὴ παντάπασιν ἀγρίωσ καὶ δυσμενῶσ διάκεινται πρὸσ αὐτήν, καὶ μήτε ἄχθεσθαι τῇ ὑποτάξει κατὰ τὸ εἰκὸσ γενομένῃ φύσεωσ γὰρ δὴ νόμοσ ἅπασι κοινόσ, ὃν οὐδεὶσ καταλύσει χρόνοσ, ἄρχειν ἀεὶ τῶν ἡττόνων τοὺσ κρείττονασ’ μήτε κατηγορεῖν τῆσ τύχησ, ὡσ οὐκ ἐπιτηδείῳ πόλει τηλικαύτην ἡγεμονίαν καὶ τοσοῦτον ἤδη χρόνον προῖκα δωρησαμένησ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 5 3:1)
ὁ δὲ Ῥωμύλοσ ἐπειδὴ διέκρινε τοὺσ κρείττουσ ἀπὸ τῶν ἡττόνων, ἐνομοθέτει μετὰ τοῦτο καὶ διέταττεν, ἃ χρὴ πράττειν ἑκατέρουσ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 9 1:1)
ἀποδεδωκὼσ δή σοι τὰ τοῦ γένουσ ὀφειλήματα μαρτύρομαι θεούσ, ὧν ἱερὰ καὶ βωμοὺσ κοιναῖσ θυσίαισ γεραίρομεν οἱ τῆσ Ἀππίου γενεᾶσ διάδοχοι, καὶ προγόνων δαίμονασ, οἷσ μετὰ θεοὺσ δευτέρασ τιμὰσ καὶ χάριτασ ἀποδίδομεν κοινάσ, ὑπὲρ ἅπαντασ δὲ τούτουσ γῆν, ἣ κατέχει τὸν σὸν μὲν πατέρα, ἐμὸν δ’ ἀδελφόν, ὅτι σοι παρέσχημαι ψυχήν τε καὶ φωνὴν τὴν ἐμαυτοῦ τὰ κράτιστα βουλευομένην, καὶ ἐπανορθῶν τὰσ ἀγνοίασ σου κατὰ δύναμιν τὴν ἐμὴν ἀξιῶ σε μὴ τοῖσ κακοῖσ ἰᾶσθαι τὰ κακά, μηδὲ τῶν πλειόνων ὀρεγόμενον καὶ τὰ παρόντα ἀπολέσαι, μηδ’ ἵνα τῶν ἴσων τε καὶ κρειττόνων ἄρχῃσ ὑπὸ τῶν ἡττόνων τε καὶ κακιόνων ἄρχεσθαι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 14 5:2)
τῇ δὲ αὐτῇ προθυμίᾳ χρώμενοι καὶ πρὸσ τὴν Ἑλλάδα τῷ θεραπεύειν προσήγοντο τὰσ πόλεισ καὶ τῷ πείθειν ταῖσ εὐεργεσίαισ μᾶλλον ἢ τῷ βιάζεσθαι τοῖσ ὅπλοισ κατεῖχον, πιστοτέροισ χρώμενοι τοῖσ λόγοισ ἢ νῦν τοῖσ ὁρ́κοισ, καὶ ταῖσ συνθήκαισ ἀξιοῦντεσ μᾶλλον ἐμμένειν ἢ ταῖσ ἀνάγκαισ, τοιαῦτα δὲ περὶ τῶν ἡττόνων ἀξιοῦντεσ γινώσκειν, οἱᾶ περὶ σφῶν αὐτῶν τοὺσ κρείττουσ ἂν ἠξίωσαν φρονεῖν, οὕτω δὲ παρεσκευασμένοι τὰσ γνώμασ, ὡσ ἰδίᾳ μὲν ἔχοντεσ τὰσ ἑαυτῶν πόλεισ, κοινὴν δὲ πατρίδα τὴν Ἑλλάδα οἰκοῦντεσ.
(디오니시오스, De Isocrate, chapter 5 1:2)
ὡσ τούτου ὄντοσ τοῦ δικαίου φύσει, καὶ βοῦσ καὶ τἆλλα κτήματα εἶναι πάντα τοῦ βελτίονόσ τε καὶ κρείττονοσ τὰ τῶν χειρόνων τε καὶ ἡττόνων.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 227:1)
ἄγειν βίᾳ τὸν κρείττω τὰ τῶν ἡττόνων καὶ ἄρχειν τὸν βελτίω τῶν χειρόνων καὶ πλέον ἔχειν τὸν ἀμείνω τοῦ φαυλοτέρου;
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 251:2)
"ἐφ’ οὓσ ὑμεῖσ στρατεύοντεσ, ἐὰν μὴ μεταδιδῶσιν ὑμῖν τῶν ἀγαθῶν, ἀνδραποδίζεσθε καὶ λεηλατεῖτε καὶ κατασκάπτετε τὰσ πόλεισ αὐτῶν, οὐδὲν οὐδὲ ὑμεῖσ γε δεινὸν οὐδὲ ἄδικον ποιοῦντεσ, ἀλλὰ τῷ πρεσβυτάτῳ τῶν νόμων ἀκολουθοῦντεσ, ὃσ τῷ κρείττονι τὰ τῶν ἡττόνων δίδωσιν ἀρχόμενοσ ἀπὸ τοῦ θεοῦ καὶ τελευτῶν εἰσ τὰ θηρία, καὶ γὰρ τούτοισ ἐκ φύσεωσ ἔνεστι τὸ ζητεῖν πλέον ἔχειν τὰ κρείττονα τῶν ὑποδεεστέρων.
(플루타르코스, Camillus, chapter 17 2:4)
ἐν γὰρ τῷ κρατεῖν ἐστι καὶ τὸ λαμβάνειν τὰ τῶν ἡττόνων·
(크세노폰, Anabasis, Κύρου Ἀναβάσεωσ Ε, chapter 6 36:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION