Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἡσυχίαν ἔσχεν, καὶ ἠγάπησεν εἴ τι μὴ προσλάβοι καινὸν κακόν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 642)
τούτων κατηγορεῖν, ἀλλὰ καὶ τὴν ἡσυχίαν αὐτὴν τοῦ βίου διαβάλλει καὶ τῆσ σιωπῆσ μου κατηγορεῖ, ἵνα μηδεὶσ αὐτῷ τόποσ ἀσυκοφάντητοσ παραλείπηται, καὶ τὰσ ἐν τοῖσ γυμνασίοισ μετὰ τῶν νεωτέρων μου διατριβὰσ καταμέμφεται, καὶ κατὰ τῆσδε τῆσ κρίσεωσ εὐθὺσ ἀρχόμενοσ τοῦ λόγου φέρει τινὰ αἰτίαν, λέγων ὡσ ἐγὼ τὴν γραφὴν οὐχ ὑπὲρ τῆσ πόλεωσ ἐγραψάμην, ἀλλ’ ἐνδεικνύμενοσ Ἀλεξάνδρῳ διὰ τὴν πρὸσ αὐτὸν ἔχθραν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 2161)
σὺ μέντοι εἰ μὲν ἀξιοῖσ ἡσυχίαν ἔχειν καὶ σιωπᾶν, ἕξεισ ἡμᾶσ ἐπιτηδείουσ ὥσπερ καὶ πρότερον·
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 107:3)
πολίτου δὲ ἀγαθοῦ νομίζω προκινδυνεύειν ἐθέλειν τοῦ πλήθουσ, καὶ μὴ καταδείσαντα τὰσ ἔχθρασ τὰσ ἰδίασ ὑπὲρ τῶν δημοσίων ἔχειν ἡσυχίαν·
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 3:2)
οἱ δ’ ὡσ εἶδον, ᾔτησαν ἡσυχίαν σφίσι γενέσθαι, καὶ γενομένησ Ἀσδρούβᾳ μὲν ἐλοιδορήσαντο πολλὰ καὶ ποικίλα, τὸν δὲ νεὼν ἐνέπρησάν τε καὶ κατεκαύθησαν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 19 5:3)
καὶ τούτου ἐξ ἰδιότητοσ ἡ κατασκευή, ὅτι δεινὸν ἡγοῦμαι πρότερον μέν, ὅτε ἔπλευσα τριηραρχῶν εἰσ Ἑλλήσποντον εἰπεῖν καὶ κατηγορῆσαί τινων, οὓσ ἀδικεῖν ὑμᾶσ ἡγούμην, νῦν δὲ ἡσυχίαν ἄγειν καὶ σιωπῆσαι πρᾶγμα ἀλυσιτελὲσ τῇ πόλει κατασκευάζοντασ ὁρῶν τινασ ἀνθρώπουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 4:11)
ὅπου γὰρ Κελτοὶ μὲν οἱ μέγιστοι καὶ φονικώτατοι τῶν ὑφ’ ἡλίῳ πολλὰ δὴ καὶ παντοῖα τολμήσαντεσ νῦν προσκυνοῦσι τὸν δεσπότην, γνόντεσ τὸ τὴν ἡσυχίαν ἄγειν ὡσ ἄμεινον ἦν καὶ ποιεῖν τὸ προσταττόμενον τοῦ πολεμεῖν, τοῦτο δὲ τὸ ὄνομα λείπεται μόνον τοῦ γένουσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 11:5)
λαβὼν δὲ ταύτην πρόφασιν Δαρεῖοσ ἡσυχίαν ἄγειν οὐκ ἠδύνατο, ἀλλ’ ἐξήταζε τὴν ἀρχὴν καὶ τὰσ δυνάμεισ συνεκρότει, καὶ πᾶν μικρὸν ἦν αὐτῷ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 31:3)
μόνοι γὰρ σχεδὸν οὗτοι καθαρῶσ ἡσυχάζουσιν οἵτινεσ ἂν δείξωσι μὴ πάντωσ ἡσυχίαν ἄγειν δεόμενοι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 60:10)
πρὸσ δὲ τούτοισ καὶ τῶν Ἑλλήνων ἀσφάλειαν εἶναι καὶ σωτηρίαν ὑπελάμβανεν οὐκ εἰ καθείρξασα αὐτοὺσ ἐπὶ τῆσ ἑστίασ τηροίη, οὐδ’ εἰ μηδὲν μήτ’ αὐτὴ δι’ αὐτῶν μήτ’ αὐτοὶ πράττοιεν ὑπὲρ σφῶν αὐτῶν, ἀλλ’ εἰ τοὺσ βαρβάρουσ ὡσ ἐπὶ πλεῖστον ὤσαιντο ἀπὸ τῆσ Ἑλλάδοσ, οὕτωσ ᾤετο ἀρίστην καὶ καθαρὰν ἡσυχίαν ἅπασιν ἔσεσθαι, ὀρθῶσ λογιζομένη καὶ τὰ πράγματα ὡσ πέφυκεν ὁρῶσα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 60:9)
ὡσ δὲ οὔτε τὴν δυσχέρειαν τῶν οἰκημάτων ἔφερον εἰσελθὼν, θεραπεία τε οὐ παρῆν διὰ τὸ προεκπέμψαι, ἐδόκει χρῆναι τὸ πρόσω διώκειν, καὶ διαβάντι τὸν ποταμὸν νύξ τε ἦν ἤδη καθαρὰ καὶ προσέβαλεν αὔρα τισ ἐλαφρὰ καὶ ψυχεινὴ, καὶ τό τε σῶμά πωσ ἀνελάμβανε καὶ τῇ γνώμῃ τόνοσ τισ μετ’ εὐθυμίασ ἐνεδύετο, ὡσ τῷ τε ἀέρι ὁμιλεῖν καθ’ ἡσυχίαν καὶ ἅμα πρὸσ τὴν παρελθοῦσαν ἡμέραν τὰ παρόντα κρίνοντι ὁπόσον τι μεταβεβλήκει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 1:9)
ἀναλογιζομένῳ δέ μοι τόν τε χρόνον ὁπόσον τινὰ ἀπείην τῆσ Σμύρνησ, καὶ ταῦτα ψηφισμάτων ἡκόντων, καὶ ὅτι καὶ ἡλικίασ ἤδη μέσωσ ἔχοιμι, καὶ πρὸσ τούτοισ τῶν ἄνω χρόνων τὸ πλῆθοσ, ἐν οἷσ ἐξῆν, εἴ τισ ἔρρωτο, ἐπελθεῖν τὰσ πόλεισ, καὶ ὅτι καὶ τῆσ ὑπαρχούσησ δόξησ δέοσ εἰή ἀφαιρεθῆναί τι διὰ τὴν πολλὴν ἡσυχίαν, ταῦτα δὲ ἐλογιζόμην μὲν οἱᾶ εἰκὸσ ἄνθρωπον, εὖ δὲ ᾔδειν ὅτι πάντα λῆροσ πρὸσ τὸ πείθεσθαι τῷ θεῷ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 13:5)
εἰ μὲν γὰρ ἔστι τισ ἡμῖν ἐγγυητὴσ, ὡσ ἐκεῖνοι τὴν ἡσυχίαν ἄξουσι, καὶ οὐκ ἐθελήσουσι τὴν αὐτὴν ἀποδοῦναι χάριν Λακεδαιμονίοισ ἧσπερ οὗτοι νῦν ὑπῆρξαν εἰσ αὐτοὺσ, ἐφ’ ἡμῖν εἶναι νομίζωμεν ὁπότερ’ ἂν βουλώμεθα τούτων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ πέμπειν βοήθειαν τοῖσ ἐν Σικελίᾳ 11:12)
δημηγορῶν τε γὰρ, ὦ Ἀθηναῖοι, βουλόμενοσ τῆσ στρατείασ ὑμᾶσ ἀποστρέψαι πλῆθοσ ᾔτησε τοσοῦτον ὅσον ἥκιστ’ ἂν ὑμᾶσ ᾠήθη δοῦναι, ἵν’ ἐκ τούτου πρὸσ τὴν ἀναγκαίαν ἡσυχίαν τράπησθε ‐ ὃ καὶ σφόδρα δῆλόν ἐστιν ὡσ οὐκ ἐνδείᾳ δυνάμεωσ εἰσ ταῦτα ἐλήλυθε·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 6:3)
ὅτε μὲν γὰρ Πελοπόννησον περιεπλεῖτε, καὶ ἀποβάσεισ ἐποιεῖσθε εἰσ τὴν χώραν καὶ Πύλον ταυτηνὶ κατελαμβάνετε καὶ τἄλλα ἐπραγματεύεσθε, εἴ τισ ἔροιθ’ ὑμᾶσ ἀντὶ τοῦ ταῦτα ποιεῖτε, ἦν εἰπεῖν ὅτι ἠναγκασμένοι καὶ ὅτι βουλομένων ἡμῶν ἡσυχίαν ἄγειν Λακεδαιμονίοισ οὐ συνέδοξεν, ἀλλ’ εἰσ ὅπλα καὶ πόλεμον προὐκαλοῦντο·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ὑπὲρ τῆσ πρὸσ Λακεδαιμονίουσ εἰρήνης 5:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION