Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

σὺ δέ μοι τότε μὲν στέλλων στρατιὰν Ἑλένησ ἕνεκ’, οὐ γάρ <σ’> ἐπικεύσω, κάρτ’ ἀπομούσωσ ἦσθα γεγραμμένοσ, οὐδ’ εὖ πραπίδων οἰάκα νέμων θράσοσ ἐκ θυσιῶν ἀνδράσι θνῄσκουσι κομίζων.
(아이스킬로스, 아가멤논, episode, anapests 1:5)
πῶσ δῆτ’ ἄνατοσ ἦσθα Λοξίου κότῳ;
(아이스킬로스, 아가멤논, episode 1:10)
ἦσθα ζητητήσ, ὦ Διόγνητε, ὅτε Πυθόνικοσ εἰσήγγειλεν ἐν τῷ δήμῳ περὶ Ἀλκιβιάδου;
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 26:1)
αὐτίκα σ’ ὡσ τὰ πρῶτα, θεά, ἴδον ὀφθαλμοῖσιν, ἔγνων ὡσ θεὸσ ἦσθα·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀφροδίτην 20:1)
μὴ ἄρ’ οὐ Πολυκράτησ τὴν ἔξωθεν τύχην οὐδ’ αὐτὸσ ἡμῖν ἦσθα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 116:13)
καὶ περιειστήκει σοι τὸ τοῦ Κίμωνοσ, ὃ σὺ φῂσ πρὸσ αὐτὸν τοὺσ Ἀθηναίουσ οὐκ ἐθέλειν αὐτοῦ τῆσ φωνῆσ ἀκούειν, οὐδὲ σοῦ τότ’ ἠξίου Διονύσιοσ, πλὴν ὅσον οὐκ ἐν τοῖσ ἴσοισ ἦσθα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 117:3)
πῶσ οὖν οὐ δίκαιοσ ἦσθα μᾶλλον ἐπαινεῖν ἢ ψέγειν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 123:4)
ἢ παρὼν μὲν ἂν αὐτοῖσ ἀτυχήσασί που καὶ μέλλουσι διαφθαρήσεσθαι, εἰ κύριοσ ἦσθα, παραιτήσασθαι οὐκ ἂν ὤκνησασ, ἀλλὰ καὶ πρὸσ τῶν ἱερῶν καὶ πρὸσ τῶν τάφων καὶ πρὸσ αὐτοῦ τοῦ ἐδάφουσ συνέπραττεσ ἂν ὅ τι οἱο͂́σ τ’ ἦσθα, κἂν εἴ τι κατηγορεῖν εἶχεσ, τὴν δὲ τῶν ἐπιτηδειοτάτων παραιτήσασθαι δόξαν καθαιρῶν, τοῦτ’ ἐκεῖνο ὃ σπουδάζεισ τῇ πολιτικῇ τί προσῆκον πράττειν δοκεῖσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 190:3)
"ὦ φίλε Ὅμηρε, εἴπερ μὴ τρίτοσ ἀπὸ τῆσ ἀληθείασ εἶ ἀρετῆσ πέρι εἰδώλου δημιουργὸσ, ὃν δὴ μιμητὴν ὡρισάμεθα, ἀλλὰ καὶ δεύτεροσ, καὶ οἱο͂́σ τε ἦσθα γιγνώσκειν ὁποῖα ἐπιτηδεύματα βελτίουσ ἀνθρώπουσ ἢ χείρουσ ποιεῖ ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ, λέγε ἡμῖν, τίσ τῶν πόλεων διὰ σὲ βέλτιον ᾤκησεν, ὥσπερ διὰ Λυκοῦργον Λακεδαιμόνιοι καὶ δι’ ἄλλουσ πολλοὺσ πολλαὶ μεγάλαι τε καὶ σμικραί;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Καπίτωνα 13:7)
ἐρόμενοσ γὰρ τὸν Ἀριστοφῶντα, ὥσ φασι, σὺ δ’ αὐτὸσ εἰ κύριοσ ἦσθα τῶν νεῶν, πότερον προὔδωκασ ἂν, ἢ οὔ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 21:8)
ἀλλὰ μὴν εἴ γε ἀπεδέξω τὰ λεχθέντα, πῶσ αἰτιᾷ νῦν περὶ ὧν τότ’ ἦσθα σύμψηφοσ, ἢ ποτέρου κατηγορεῖσ ὅταν οὕτωσ ἔχῃσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 24:13)
καίτοι τίσ ἂν ἦσθα πρὸσ θεῶν, εἴ σοι ταῦτα Ἀγαμέμνων ἀνετίθει;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρεσβευτικὸσ πρὸσ Ἀχιλλέα 7:14)
ποτέρωσ δ’ ἂν ἦσθα καλλίων καὶ πιστεύεσθαι ἀξιώτεροσ, πότερον καθάπαξ τὰσ δωρεὰσ συνιστὰσ καὶ πᾶσιν ἀνθρώποισ κατὰ τοῦτο ξυμβαίνων, ἢ ταύτασ ἐκ μέρουσ μὲν συνιστὰσ, ἐκ μέρουσ δὲ διαβάλλων, καὶ τοῖσ μὲν εἰσ ἅπαν ἀπαγορεύων, τοῖσ δὲ συγχωρῶν, καὶ οὐ μόνον οὐδέτερον τούτων διὰ θάτερον βεβαιῶν, ἀλλὰ καὶ τῇ κοινῇ περὶ τούτων ἐναντιούμενοσ ψήφῳ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 79:4)
ἔτι γὰρ ἐνταῦθ’ ἦσθα σύ;
(아리스토파네스, Birds, Lyric-Scene, iambics 3:31)
οὐκ ἐτὸσ ἄρ’ ὦ μέλ’ ἦσθα δεινὴ καὶ σοφή·
(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Prologue 7:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION