Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ τότ’ ἄρ’ ἔγνω ᾗσιν ἐνὶ φρεσὶ Φοῖβοσ Ἀπόλλων, οὕνεκά μιν κρήνη καλλίρροοσ ἐξαπάφησε·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], [Εἲσ Ἀπόλλωνα Πύθιον] 23:1)
"Φράζεσθ’ ὅττι κεν ᾗσιν ἀναλκείῃσιν ἔρεξαν, εἴ πωσ Ἡρακλῆα θεὸσ καὶ δεῦρ’ ἐκόμισσε̣
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 3:1)
τὴν δὲ νέον Τιτηνὶσ ἀνερχομένη περάτηθεν φοιταλέην ἐσιδοῦσα θεὰ ἐπεχήρατο Μήνη ἁρπαλέωσ, καὶ τοῖα μετὰ φρεσὶν ᾗσιν ἐείπεν·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 1:30)
οἱ μὲν ἐπ’ αὐτάων νήσων ἔβαν, ᾗσιν ἐπέσχον ἡρ́ωεσ, ναίουσι δ’ ἐπώνυμοι Ἀψύρτοιο·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 9:19)
σῖγα δ’ ἑὸν κήρυκα καλεσσαμένη προσέειπεν, ᾗσιν ἐπιφροσύνῃσιν ἐποτρυνέουσα μιγῆναι Αἰσονίδην κούρῃ, μηδ’ Ἀλκίνοον βασιλῆα λίσσεσθαι·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 18:6)
οὔκουν ὅ γε Ὀδυσσεὺσ οὐδὲ ὁ Νέστωρ αἰτίαν ἔσχον ὡσ διαφθείροντεσ τῶν Ἀχαιῶν τὸ στρατόπεδον, ἀλλ’ ὁ Θερσίτησ μᾶλλον, ὅσ ῥ’ ἔπεα φρεσὶν ᾗσιν ἄκοσμά τε πολλά τε ᾔδει μὰψ, ἀτὰρ οὐ κατὰ κόσμον ἐριζέμεναι βασιλεῦσι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 18:6)
ἀλλὰ σὺ μέν που, ξεῖν’ Ἁλικαρνασσεῦ, τετράπαλαι σποδιή, αἱ δὲ τεαὶ ζώουσιν ἀηδόνεσ, ᾗσιν ὁ πάντων ἁρπάκτησ Αἰ̈́δησ οὐκ ἐπὶ χεῖρα βαλεῖ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. a'. HRAKLEITOS 17:6)
ἀλλ’ ὅτε δή ῥ’ ἐνιαυτὸσ ἐήν, περὶ δ’ ἔτραπον ὡρ͂αι μηνῶν φθινόντων, περὶ δ’ ἤματα πόλλ’ ἐτελέσθη, ἣ δ’ ἔτεκ’ ἐννέα κούρασ ὁμόφρονασ, ᾗσιν ἀοιδὴ μέμβλεται ἐν στήθεσσιν, ἀκηδέα θυμὸν ἐχούσαισ, τυτθὸν ἀπ’ ἀκροτάτησ κορυφῆσ νιφόεντοσ Ὀλύμπου.
(헤시오도스, 신들의 계보, Book Th. 8:3)
ἀλλὰ Ζεὺσ ἔκρυψε χολωσάμενοσ φρεσὶν ᾗσιν, ὅττι μιν ἐξαπάτησε Προμηθεὺσ ἀγκυλομήτησ·
(헤시오도스, 일과 날, Book WD 7:4)
οὗτοσ μὲν πανάριστοσ, ὃσ αὐτὸσ πάντα νοήσῃ φρασσάμενοσ, τά κ’ ἔπειτα καὶ ἐσ τέλοσ ᾖσιν ἀμείνω·
(헤시오도스, 일과 날, Book WD 36:1)
σοὶ δ’ εἰ πλούτου θυμὸσ ἐέλδεται ἐν φρεσὶν ᾗσιν, ὧδ’ ἔρδειν, καὶ ἔργον ἐπ’ ἔργῳ ἐργάζεσθαι.
(헤시오도스, 일과 날, Book WD 45:1)
τῇσι μὲν οὖν πλείστῃσιν ἐν τοῖσι πυρετοῖσι γυναικεῖα ἐπεφαίνετο καὶ παρθένοισι πολλῇσι τότε πρῶτον ἐγένετο‧ ἔστι δ’ ᾗσιν ᾑμορράγησεν ἐκ Ῥινῶν‧ ἔστι δ’ ὅτε καὶ ἐκ Ῥινῶν καὶ τὰ γυναικεῖα τῇσιν αὐτῇσιν ἐπεφαίνετο, οἱο͂ν τῇ Δαιθάρσεοσ θυγατρὶ παρθένῳ ἐπεφάνη τότε πρῶτον καὶ ἐκ Ῥινῶν λάβρον ἐρρύη, καὶ οὐδεμίαν οἰδα ἀποθανοῦσαν, ᾗσι τούτων τι καλῶσ γένοιτο.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, EPIDHMIWN A, ἀρ́ρωστοι τεσσαρεσ καίδεκα145)
Δι’ οὖν τὸ τοιοῦτον σχῆμα ἐξεχέβρογχοι οἱ τοιοῦτοι τῶν ἀνθρώπων μᾶλλον φαίνονται, ἢ οἱ ὑγιέεσ‧ φυματίαι τε ὡσ ἐπὶ τὸ πολὺ κατὰ τὸν πλεύμονά εἰσιν οἱ τοιοῦτοι σκληρῶν φυμάτων καὶ ἀπέπτων‧ καὶ γὰρ ἡ πρόφασισ τοῦ κυφώματοσ καὶ ἡ ξύντασισ τοῖσι πλείστοισι διὰ τοιαύτασ ξυστροφὰσ γίνεται, ᾗσιν ἂν κοινωνήσωσιν οἱ τόνοι οἱ ξύνεγγυσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 41.6)
Καλαὶ οὖν αἱ τοιαῦται ἰσχύεσ εἰσὶν, ᾗσιν ἔξεστι καὶ ἀσθενεστέρῃσι καὶ ἰσχυροτέρῃσι χρέεσθαι αὐτὸν ταμιεύοντα.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 47.16)
Ὁκόσοισι δ’ ἂν ἐκ γενεῆσ, ἢ καὶ ἄλλωσ πωσ ἐν αὐξήσει ἐοῦσιν, οὕτωσ ὀλίσθῃ τὸ ἄρθρον ὀπίσω, καὶ μὴ ἐμπέσῃ, ἤν τε βίῃ ὀλίσθῃ, ἤν τε καὶ ὑπὸ νούσου ̔πολλὰ γὰρ τοιαῦτα ἐξαρθρήματα γίνετα ἐν νούσοισιν‧ οἱαῖ δέ τινέσ εἰσιν αἱ νοῦσοι, ἐν ᾗσιν ἐξθρέεται τὰ τοιαῦτα, ὕστερον γεγράψεταἰ, ἢν οὖν ἐκστὰν μὴ ἐμπέσῃ, τοῦ μὲν μηροῦ τὸ ὀστέον βραχὺ γίνεται, κακοῦται δὲ καὶ πᾶν τὸ σκέλοσ, καὶ ἀναυξέστερον γίνεται καὶ ἀσαρκότερον πολλῷ διὰ τὸ μηδὲν προσχρέεσθαι αὐτῷ‧ κακοῦται γὰρ τούτοισι καὶ τὸ κατὰ τὴν ἰγνύην ἄρθρον‧ τὰ γὰρ νεῦρα ἐντεταμένα γίνεται διὰ τὰ πρόσθεν εἰρημένα‧ διὸ οὐ δύνανται τὸ κατὰ τὴν ἰγνύην ἄρθρον ἐκτανύειν, οἷσιν ἂν οὕτωσ ἰσχίον ἐκπέσῃ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 58.11)

SEARCH

MENU NAVIGATION