헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλὰ καὶ ταῦτα κινδυνεύειν καὶ παθεῖν ὁτιοῦν ᾑρούμην ἑκὼν μᾶλλον ἢ ἄταφον καὶ ἄτιμον γιγνόμενον περιιδεῖν Καίσαρα, ἄριστον ἀνδρῶν τῶν ἐφ’ ἑαυτοῦ καὶ εὐτυχέστατον ἐσ τὰ πλεῖστα καὶ ἀξιοτιμότατον ἐκ πάντων ἐμοὶ γενόμενον.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 2 11:2)
τούτων ὀφθέντων ὑπενόησα μὲν ἀσιτίαν δηλοῦσθαι, εἰ δὲ μὴ, ἀλλ’ ᾑρούμην γε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 13:17)
καὶ εἰ μέν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, μὴ πᾶσαν σπουδὴν καὶ προθυμίαν ἐποιησάμην βουλόμενοσ διαλύεσθαι καὶ τοῖσ φίλοισ ἐπιτρέπειν, ἐμαυτὸν ἂν ᾐτιώμην, εἰ μᾶλλον ᾑρούμην δίκασ καὶ πράγματ’ ἔχειν ἢ μίκρ’ ἐλαττωθεὶσ ἀνέχεσθαι·
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Σπουδίαν ὑπὲρ Προικός 2:3)
ἐγὼ τοίνυν, ὦ βουλή, ἡγούμενοσ μὲν δεινὰ πάσχειν, αἰσχυνόμενοσ δέ, ὅπερ ἤδη καὶ πρότερον εἶπον, τῇ συμφορᾷ, ἠνειχόμην, καὶ μᾶλλον ᾑρούμην μὴ λαβεῖν τούτων τῶν ἁμαρτημάτων δίκην ἢ δόξαι τοῖσ πολίταισ ἀνόητοσ εἶναι, εἰδὼσ ὅτι τῇ μὲν τούτου πονηρίᾳ πρέποντα ἔσται τὰ πεπραγμένα, ἐμοῦ δὲ πολλοὶ καταγελάσονται τοιαῦτα πάσχοντοσ τῶν φθονεῖν εἰθισμένων, ἐάν τισ ἐν τῇ πόλει προθυμῆται χρηστὸσ εἶναι.
(리시아스, Speeches, Πρὸσ Σίμωνα ἀπολογία 11:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION