Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐ ταὐτὰ παρὰ τῶν πολεμίων εὑρομένουσ ἅπερ οἱ φίλοι διδόασι, καὶ δι’ ἅπερ ἠρξάμεθα πολεμεῖν, ἵνα ἡμῶν γένηται τῇ πόλει ταῦτα;
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ πρὸσ Λακεδιμονίουσ εἰρήνης 33:3)
τὰ μὲν δὴ περὶ τῶν σεισμῶν καὶ ὡσ βοῦν θύειν αὐτοῖσ ἠρξάμεθα εἴρηται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι γ# 11:2)
καὶ τῶν μὲν δημοτῶν οἱ ὀμόσαντεσ ἐγενόμεθα τρεῖσ καὶ ἑβδομήκοντα, ἠρξάμεθα δὲ τοῦ διαψηφίζεσθαι δείλησ ὀψίασ, ὥστε συνέβη, ἡνίκα τοὐμὸν ὄνομ’ ἐκαλεῖτο, σκότοσ εἶναι ἤδη·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἔφεσισ πρὸσ Εὐβουλίδην 11:4)
δεῖ δὲ καὶ τοὺσ ἄλλουσ, ἐπείπερ ἠρξάμεθα, ἀθλοφόρουσ τε λεχθῆναι καὶ νικηφόρουσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟΣ. 26:3)
πόθεν δ’ ἠρξάμεθα δουλείασ;
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ε. 447:3)
περὶ δὲ ὧν ἠρξάμεθα τί φατε;
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λάχης 19:4)
ἡμεῖσ δέ φαμεν εἶναι τὸ περὶ νόμουσ ζήτημα τῶν εὖ ζητούντων ὥσπερ νῦν ἡμεῖσ ἠρξάμεθα.
(플라톤, Laws, book 1 39:2)
ἐξ ἀρχῆσ πάλιν ἔμοιγε δοκεῖ χρῆναι διεξελθεῖν, καθάπερ ἠρξάμεθα, τὰ τῆσ ἀνδρείασ πρῶτον ἐπιτηδεύματα, ἔπειτα ἕτερον καὶ αὖθισ ἕτερον εἶδοσ τῆσ ἀρετῆσ διέξιμεν, ἐὰν βούλησθε·
(플라톤, Laws, book 1 50:1)
φόνου δὴ καθάπερ ἠρξάμεθα, πειρώμεθα διὰ τέλουσ παντὸσ εἴδουσ πέρι φόνου θεῖναι τοὺσ νόμουσ, καὶ πρῶτον μὲν τὰ βίαια καὶ ἀκούσια λέγωμεν.
(플라톤, Laws, book 9 76:1)
ἆρ’ οὖν, ὥσπερ ἠρξάμεθα ἐν ταῖσ πολιτείαισ πρότερον σκοπεῖν τὰ ἤθη ἢ ἐν τοῖσ ἰδιώταισ, ὡσ ἐναργέστερον ὄν, καὶ νῦν οὕτω πρῶτον μὲν τὴν φιλότιμον σκεπτέον πολιτείαν ‐ ὄνομα γὰρ οὐκ ἔχω λεγόμενον ἄλλο·
(플라톤, Republic, book 8 35:1)
ἡμεῖσ δὲ μικρὰν οἰκοῦντεσ πόλιν, καὶ ἵνα μὴ μικροτέρα γένηται φιλοχωροῦντεσ, ἐν δὲ Ῥώμῃ καὶ ταῖσ περὶ τὴν Ἰταλίαν διατριβαῖσ οὐ σχολῆσ οὔσησ γυμνάζεσθαι περὶ τὴν Ῥωμαϊκὴν διάλεκτον ὑπὸ χρειῶν πολιτικῶν καὶ τῶν διὰ φιλοσοφίαν πλησιαζόντων, ὀψέ ποτε καὶ πόρρω τῆσ ἡλικίασ ἠρξάμεθα Ῥωμαϊκοῖσ γράμμασιν ἐντυγχάνειν.
(플루타르코스, Demosthenes, chapter 2 2:1)
μάλιστα δ’ ἀπὸ τούτων ἠρξάμεθα τῶν καιρῶν διὰ τὸ καὶ τὴν τύχην ὡσ ἂν εἰ κεκαινοποιηκέναι πάντα τὰ κατὰ τὴν οἰκουμένην ἐν τοῖσ προειρημένοισ καιροῖσ.
(폴리비오스, Histories, book 4, chapter 2 4:1)
ἐπεὶ δὲ ἠρξάμεθα ἐντεῦθεν, ταύτῃ καὶ ἀναβησόμεθα πρὸσ τὸ ἄλλο σῶμα.
(크세노폰, Minor Works, Περὶ Ἱππικῆς, chapter 1 7:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION