헬라어 문장 내 검색 Language

ἐγὼ δὲ τοὺσ μὲν νεοστρατεύτουσ ὑπ’ ἀνάγκησ ἐστρατεῦσθαι Λευκίῳ νομίζω, τουτωνὶ δὲ τῶν συνεστρατευμένων τε πολλάκισ ὑμῖν καὶ νῦν ὑφ’ ὑμῶν σῳζομένων ἐπενόουν πυθέσθαι, τί παθόντεσ ἐξ ἡμῶν ἢ τίνοσ χάριτοσ οὐκ ἀξιωθέντεσ ἢ τί μεῖζον παρ’ ἑτέρου προσδοκῶντεσ ἐναντία ὅπλα ἤραντο καὶ ἐμοὶ καὶ ὑμῖν καὶ ἑαυτοῖσ;
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 5 9:3)
καὶ τοῦτον μὲν ὑπὲρ τῆσ ἐλευθερίασ τὸν ἀγῶνα τῆσ Θηβαίων, τὸν δ’ ἐφεξῆσ ὑπὲρ αὐτῆσ ἤραντο τῆσ σωτηρίασ αὐτῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 83:5)
οὐκ ἔστιν ἡμῖν, ὦ δημόται, βιωτὸν ἐν τοιούτοισ καλινδουμένοισ κακοῖσ, ἐκείνων τῶν ἀνδρῶν οὖσιν ἀπογόνοισ, οἳ τὰ δίκαια τάττειν ἠξίουν τοῖσ ἄλλοισ καὶ πολλοὺσ ὑπὲρ ἀρχῆσ καὶ δόξησ ἤραντο κινδύνουσ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 82 5:1)
ἐπειδὴ δὲ πάντ’ εὐτρέπιστο, θέντεσ ἐπὶ στρωμνῆσ ἐκπρεπεστάτῳ ἠσκημένησ κόσμῳ τὴν αὐτοκρατορικὴν ἔχοντα ἐσθῆτα, καὶ πρὸ τῆσ κλίνησ αὐτοῦ φέρεσθαι κελεύσαντεσ λάφυρά τε καὶ σκῦλα καὶ στεφάνουσ καὶ μνήμασ ὧν εἷλε πόλεων, ἤραντο τὴν κλίνην οἱ λαμπρότατοι τῶν νέων ἐν τοῖσ κατὰ πολέμουσ ἔργοισ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 59 5:1)
κατέφυγον γὰρ ὡσ αὐτοὺσ ἀδύνατοι ὄντεσ ἐξελεῖν δι’ ἑαυτῶν τὸ φρούριον Οὐιεντανοί, συγγενείασ τε ὑπομιμνῄσκοντεσ καὶ φιλίασ καὶ ὅσουσ μετ’ αὐτῶν ἤραντο πολέμουσ διεξιόντεσ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 16 2:2)
εἰ δὲ δὴ κἀκεῖνον ἐμίσουν, ἰδίᾳ μὲν ἄνω ἐπεβούλευον, οὐκ ἂν δὲ πρὸσ ἅπαντασ ἤραντο πόλεμον, δῆλον ὅτι πλείστασ ἔχοντεσ συγγενείασ τοσοῦτοί γε τὸ πλῆθοσ ὄντεσ.
(플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, Φλαί̈ου Ιὠσήπου περὶ ἀρχαιότητοσ Ιοὐδαίων λόγοσ α. 297:2)
οὐ προτέρασ ἔχθρασ ὑπαρχούσησ πρὸσ Εὐρυσθέα, οὐδὲ κέρδουσ προκειμένου πλὴν δόξησ ἀγαθῆσ, τοσοῦτον κίνδυνον ὑπὲρ αὐτῶν ἤραντο, τοὺσ μὲν ἀδικουμένουσ ἐλεοῦντεσ, τοὺσ δ’ ὑβρίζοντασ μισοῦντεσ, καὶ τοὺσ μὲν κωλύειν ἐπιχειροῦντεσ, τοῖσ δ’ ἐπικουρεῖν ἀξιοῦντεσ, ἡγούμενοι ἐλευθερίασ μὲν σημεῖον εἶναι μηδὲν ποιεῖν ἄκοντασ, δικαιοσύνησ δὲ τοῖσ ἀδικουμένοισ βοηθεῖν, εὐψυχίασ δ’ ὑπὲρ τούτων ἀμφοτέρων, εἰ δέοι, μαχομένουσ ἀποθνῄσκειν.
(리시아스, Speeches, Ἐπιτάφιοσ τοῖσ Κορινθίων βοηθοῖς 19:1)
ὁ δὲ δῆμοσ ἔτι μᾶλλον ἐξεκᾴετο καὶ φίλου τινὸσ τῷ Τιβερίῳ τελευτήσαντοσ αἰφνιδίωσ καὶ σημείων τῷ νεκρῷ μοχθηρῶν ἐπιδραμόντων, βοῶντεσ ὑπὸ φαρμάκων ἀνῃρῆσθαι τὸν ἄνθρωπον ἐπὶ τὴν ἐκφορὰν συνέδραμον καὶ τὸ λέχοσ ἤραντο καὶ θαπτομένῳ παρέστησαν, οὐ φαύλωσ ὑπονοῆσαι τὴν φαρμακείαν δόξαντεσ.
(플루타르코스, Tiberius Gracchus, chapter 13 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION