Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

κεῖτο δέ τισ βατάνη, ἧσ οὐδεὶσ ἥπτετο δειπνῶν, ἐν καθαρῷ ὅθι περ λοπάδων διεφαίνετο χῶροσ ἑξῆσ κόσσυφοσ ἦλθ’ ἐμοί, ὃσ γεύσασθαι ἕτοιμοσ ἥμην·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 12 15:1)
ἤμην γάρ ποτ’ ἐγὼ Βάκχῳ φίλοσ, οὐδὲ τιν’ ὧδε γῆρυν χρυσολόβοισ οὐάσιν ἠγάσατο.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 313)
πολλῶν γὰρ πολλαχῇ παρακαλούντων με καὶ μένειν καὶ προΐστασθαι τῶν κοινῶν οὐ νῦν μόνον, ἀλλὰ καὶ πρότερον, ὅτε ἤμην φυγάσ ̔καὶ ψηφίσματα ἔπεμψάν τινεσ πρὸσ τὸν αὐτοκράτορα χάριν εἰδότεσ τῆσ εἰσ ἐμὲ τιμῆσ̓, οὐδὲ πώποτε ἄχρι λόγου τὸ τοιοῦτον ὑπεσχόμην, ἀλλ̓ οἰδ̓ οἰκίαν ἢ χωρίον ἐκτησάμην παῤ ἑτέροισ, ὡσ μηδὲν ᾖ μοι σημεῖον ἀλλαχοῦ πατρίδοσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΦΙΛΟΦΡΟΝΗΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΕΙΣΗΓΟΥΜΕΝΗΝ ΑΥΤΩΙ ΤΙΜΑΣ. 12:2)
ἐπιγραφὴ δὲ ἐπί τινοσ στήλησ πλησίον, σοφὴ μὲν ἤμην, ἀλλὰ πάντ̓ οὐκ εὐτυχήσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΤΥΧΗΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ. 8:1)
" ὀνειδιζόμενόσ ποτε ἐπὶ τῷ παραχαράξαι τὸ νόμισμα ἔφη, "ἦν ποτε χρόνοσ ἐκεῖνοσ ὅτ’ ἤμην ἐγὼ τοιοῦτοσ ὁποῖοσ σὺ νῦν·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΕΚΤΟΝ, Kef. b'. DIOGENHS 37:5)
δόξαν δὲ ταῖσ πλείοσι γνώμαισ, εἰ μὲν ἑκόντεσ ἀναδέχοισθε τὸν ἀγῶνα καλὸν ὄντα καὶ προσήκοντα ὑμῖν, ὃν ἐγὼ πρόθυμοσ ἤμην μόνοσ ὑπὲρ ἁπάντων διαγωνίσασθαι, ἐπαινεῖν τε καὶ δέχεσθαι τὴν χάριν ὑμῶν, εἰ δὲ τὸ συγγενὲσ ἐντρεπόμενοι μίασμα, οὐ γὰρ δὴ κακοὶ ψυχὴν ὁμολογοῦντεσ εἶναι, τοὺσ ἔξω τοῦ γένουσ ἀξιώσαιτε καλεῖν, μηδεμίαν ὑμῖν ἀνάγκην προσφέρειν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 16 5:2)
ἤμην γὰρ τότε ἑπτακαιεικοσέτησ, ἐταττόμην δ’ ἔτι ὑπὸ λοχαγῷ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 36 6:1)
ἐπεὶ δ’ ὀνόματοσ ἤδη λαμπροῦ τυγχάνων φανερὸσ ἤμην, ἅπαντασ ὑπέμενον τοὺσ λοιποὺσ ἀγῶνασ αἰδούμενοσ τὰσ ἐπὶ τοῖσ προτέροισ ἔργοισ τιμὰσ καὶ χάριτασ ἀφανίσαι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 37 2:1)
ἄγε εἰ δ’ ἐγὼ φιλόσοφοσ ἤμην, ἔδει ὑμᾶσ καὶ χωλοὺσ γενέσθαι;
(에픽테토스, Works, book 1, Ὅτι αἱ δυνάμεισ τοῖσ ἀπαιδεύτοισ οὐκ ἀσφαλεῖσ. 14:2)
εἰ γοῦν ἀηδὼν ἤμην, ἐποίουν τὰ τῆσ ἀηδόνοσ, εἰ κύκνοσ, τὰ τοῦ κύκνου.
(에픽테토스, Works, book 1, Περὶ προνοίασ. 20:2)
τούτου τοῦ πράγματοσ ἤμην ποτὲ ζηλωτὴσ καὶ αὐτόσ, πρὶν εἰσ ταῦτα ἐμπεσεῖν.
(에픽테토스, Works, book 2, Περὶ τοῦ διαλέγεσθαι. 25:1)
εἴ τινοσ αὐτῶν δοῦλοσ ἤμην, εἰ καὶ ἔδει με καθ’ ἡμέραν ὑπ’ αὐτοῦ ἐκδέρεσθαι, ἐγὼ ἂν αὐτὸν ἐστρέβλουν.
(에픽테토스, Works, book 2, Πρὸσ Ἐπικουρείουσ καὶ Ἀκαδημαικούσ. 29:1)
νέοσ οὐκ ἤμην;
(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ καλλωπισμοῦ. 13:2)
οὐκ ἤμην λόγου ἀκουστικόσ;
(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ καλλωπισμοῦ. 13:3)
καὶ συμμαχίαν μέντοι γε αὐτῷ κατὰ τὸ δυνατὸν καὶ σίτου πολλὰσ ἔπεμψα μυριάδασ, ἀλλ’ οὐδὲ μετὰ τὴν ἐν Ἀκτίῳ πληγὴν κατέλιπον τὸν εὐεργέτην, ἐγενόμην δὲ σύμβουλοσ ἄριστοσ, ὡσ οὐκέτι χρήσιμοσ ἤμην σύμμαχοσ, μίαν εἶναι λέγων τῶν πταισθέντων διόρθωσιν τὸν Κλεοπάτρασ θάνατον·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 554:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION