Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ αὐτοῖσ ἀναιρεῖ ἡ Πυθία πολεμεῖν Κιρραίοισ καὶ Κραγαλίδαισ πάντ’ ἤματα καὶ πάσασ νύκτασ, καὶ τὴν χώραν αὐτῶν ἐκπορθήσαντασ καὶ αὐτοὺσ ἀνδραποδισαμένουσ ἀναθεῖναι τῷ Ἀπόλλωνι τῷ Πυθίῳ καὶ τῇ Ἀρτέμιδι καὶ τῇ Λητοῖ καὶ Ἀθηνᾷ Προναίᾳ ἐπὶ πάσῃ ἀεργίᾳ, καὶ ταύτην τὴν χώραν μήτ’ αὐτοὺσ ἐργάζεσθαι μήτ’ ἄλλον ἐᾶν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1081)
κακῶν δὲ πλῆθοσ, οὐδ’ ἂν εἰ δέκ’ ἤματα στοιχηγοροίην, οὐκ ἂν ἐκπλήσαιμί σοι.
(아이스킬로스, 페르시아인들, episode 3:13)
ἴστω γὰρ θεῶν ὁρ́κοσ, ἀμείλικτον Στυγὸσ ὕδωρ, ἀθάνατόν κέν τοι καὶ ἀγήραον ἤματα πάντα παῖδα φίλον ποίησα καὶ ἄφθιτον ὤπασα τιμήν·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Δημήτραν 29:3)
ὡρ́ῃσιν δ’ ἄρα τῷ γε περιπλομένων ἐνιαυτῶν παῖδεσ Ἐλευσινίων πόλεμον καὶ φύλοπιν αἰνὴν αἰὲν ἐν ἀλλήλοισιν συνάξουσ’ ἤματα πάντα.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Δημήτραν 29:6)
τῶν δ’ ἀδικησάντων τίσισ ἔσσεται ἤματα πάντα, οἵ κεν μὴ θυσίῃσι τεὸν μένοσ ἱλάσκωνται εὐαγέωσ ἔρδοντεσ, ἐναίσιμα δῶρα τελοῦντεσ.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Δημήτραν 39:4)
αὐτὰρ ὅ γ’ αὐτὸσ ῥοιῆσ κόκκον ἔδωκε φαγεῖν μελιηδέα λάθρῃ, ἀμφὶ ἓ νωμήσασ, ἵνα μὴ μένοι ἤματα πάντα αὖθι παρ’ αἰδοίῃ Δημήτερι κυανοπέπλῳ.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Δημήτραν 40:3)
ὑμέασ δ’ ἤγαγον ἐνθάδ’ ὑπὲρ μέγα λαῖμα θαλάσσησ, οὔ τι κακὰ φρονέων, ἀλλ’ ἐνθάδε πίονα νηὸν ἕξετ’ ἐμὸν πᾶσιν μάλα τίμιον ἀνθρώποισι, βουλάσ τ’ ἀθανάτων εἰδήσετε, τῶν ἰότητι αἰεὶ τιμήσεσθε διαμπερὲσ ἤματα πάντα.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], [Εἲσ Ἀπόλλωνα Πύθιον] 32:5)
εἰ δέ τισ ἀφραδίῃσ οὐ πείσεται, ἀλλ’ ἀλογήσει] ἠέ τι τηύ̈σιον ἔποσ ἔσσεται ἠέ τι ἔργον ὕβρισ θ’, ἣ θέμισ ἐστὶ καταθνητῶν ἀνθρώπων, ἄλλοι ἔπειθ’ ὑμῖν σημάντορεσ ἄνδρεσ ἔσονται, τῶν ὑπ’ ἀναγκαίῃ δεδμήσεσθ’ ἤματα πάντα.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], [Εἲσ Ἀπόλλωνα Πύθιον] 39:7)
βέλτερον ἤματα πάντα μετ’ ἀθανάτοισ ὀαρίζειν, πλούσιον, ἀφνειόν, πολυλήιον, ἢ κατὰ δῶμα ἄντρῳ ἐν ἠερόεντι θαασσέμεν·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 17:5)
ἀρχὸσ φηλητέων κεκλήσεαι ἤματα πάντα.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 29:6)
ὤμοσε δὲ μέγαν ὁρ́κον, ὃ δὴ τετελεσμένοσ ἐστίν, ἁψαμένη κεφαλῆσ πατρὸσ Διὸσ αἰγιόχοιο, παρθένοσ ἔσσεσθαι πάντ’ ἤματα, δῖα θεάων.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀφροδίτην 3:10)
εἰ μὲν θνητή τ’ ἐσσι, γυνὴ δέ σε γείνατο μήτηρ, Ὀτρεὺσ δ’ ἐστὶ πατὴρ ὀνομακλυτόσ, ὡσ ἀγορεύεισ, ἀθανάτου δὲ ἕκητι διακτόρου ἐνθάδ’ ἱκάνεισ Ἑρμέω, ἐμὴ δ’ ἄλοχοσ κεκλήσεαι ἤματα πάντα·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀφροδίτην 14:1)
τὸν δὴ ἔπειτα γόασκε διαμπερὲσ ἤματα πάντα καί μιν Ζεὺσ ἐλέησε, δίδου δέ οἱ υἱο͂σ ἄποινα, ἵππουσ ἀρσίποδασ, τοί τ’ ἀθανάτουσ φορέουσι.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀφροδίτην 22:3)
Βῆ δ’ ἴμεν αἰτήσουσα κελαινεφέα Κρονίωνα, ἀθάνατόν τ’ εἶναι καὶ ζώειν ἤματα πάντα·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀφροδίτην 24:2)
οὐκ ἂν ἐγώ γε σὲ τοῖον ἐν ἀθανάτοισιν ἑλοίμην ἀθάνατόν τ’ εἶναι καὶ ζώειν ἤματα πάντα.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀφροδίτην 25:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION