Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐ γὰρ μοχθηροῦ οὐδ’ ἀγεννοῦσ τὸ ὑπερβάλλειν διδόντα καὶ μὴ λαμβάνοντα, ἠλιθίου δέ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 27:1)
καὶ τοῦ θυγατρίου χοῖρον ἀνδρόσ μοι τυχεῖν πλουτοῦντοσ, ἄλλωσ δ’ ἠλιθίου κἀβελτέρου, καὶ ποσθαλίσκον νοῦν ἔχειν μοι καὶ φρένασ.
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Prologue, iambics 3:20)
περιῆν γὰρ ἄν σοι ταῦτα πράξαντι πρῶτον μὲν εὐσεβεῖ καὶ δικαίῳ λέγεσθαι, ἔπειτα συμβασιλεύειν ἐμοὶ καὶ πάσησ μετέχειν τιμῆσ, εὐεργέτην τε καὶ πατέρα καὶ σωτῆρα καὶ πάντα, ὅσα τιμιώτατα ὀνόματα ὑπ’ ἀνθρώπων ἐπὶ καλοῖσ κεῖται πράγμασιν, ἀκούειν καὶ μὴ τέταρτον ἤδη τοῦτο καὶ τετταρακοστὸν ἔτοσ ἀποστερεῖν με τῶν ἐμῶν, οὔτε σώματοσ ἀναπήρου τυχόντα οὔτε διανοίασ ἠλιθίου.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 32 1:1)
εἰ δ’ οὕτωσ κωφὸσ εἶ καὶ τυφλόσ, ἵνα μηδὲ τὸν Ἥφαιστον ὑπολαμβάνῃσ καλὸν χαλκέα, ἂν μὴ τὸ πιλίον ἴδῃσ περὶ τὴν κεφαλὴν περικείμενον, τί κακὸν ὑφ’ οὕτωσ ἠλιθίου κριτοῦ ἀγνοεῖσθαι;
(에픽테토스, Works, book 4, Πρὸσ τοὺσ ταχέωσ ἐπὶ τὸ σχῆμα τῶν φιλοσόφων ἐπιπηδῶντασ. 21:1)
οὐδεὶσ γὰρ οὐδὲν οὔτ’ εἶπε πιθανόν, ἀλλ’ οὐδ’ ἐξευρεῖν εἶχε κατ’ οὐδένα τρόπον, ὡσ ἔμπροσθεν ἐδείκνυμεν, ἕτερον αἴτιον οὔρων διακρίσεωσ, ἀλλ’ ἀναγκαῖον ἢ μαίνεσθαι δοκεῖν, εἰ φήσαιμεν ἀτμοειδῶσ εἰσ τὴν κύστιν ἰέ́ναι τὸ οὖρον ἢ ἀσχημονεῖν τῆσ πρὸσ τὸ κενούμενον ἀκολουθίασ μνημονεύοντασ, ληρώδουσ μὲν οὔσησ κἀπὶ τοῦ αἵματοσ, ἀδυνάτου δὲ καὶ ἠλιθίου παντάπασιν ἐπὶ τῶν οὔρων.
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 22)
ἐνδεξαμένου δὲ τὸν λόγον καὶ ὁμολογήσαντοσ ἐπὶ τούτοισι Πεισιστράτου, μηχανῶνται δὴ ἐπὶ τῇ κατόδῳ πρῆγμα εὐηθέστατον, ὡσ ἐγὼ εὑρίσκω, μακρῷ, ἐπεί γε ἀπεκρίθη ἐκ παλαιτέρου τοῦ βαρβάρου ἔθνεοσ τὸ Ἑλληνικὸν ἐὸν καὶ δεξιώτερον καὶ εὐηθείησ ἠλιθίου ἀπηλλαγμένον μᾶλλον, εἰ καὶ τότε γε οὗτοι ἐν Ἀθηναίοισι τοῖσι πρώτοισι λεγομένοισι εἶναι Ἑλλήνων σοφίην μηχανῶνται τοιάδε.
(헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 60 4:1)
ἢ τὰ μὲν τοιαῦτα πάνυ ἠλιθίου τινὸσ εἶναι, γενναῖα δὲ καὶ ἀνδρώδη διανοηθέντα καὶ χολὴν ἔμφρονοσ καὶ ἠδικημένου ἀνδρὸσ ἀναλαβόντα μετελθεῖν ἐκείνουσ, ἐμαυτῷ δὲ ἐκ τῶν ἐνόντων τὴν ἐσ τὸ ἐπιὸν ἀσφάλειαν παρασχεῖν;
(루키아노스, Phalaris, book 1 5:5)
ἤ τινοσ ἠλιθίου ἤκουσασ τουτὶ λέγοντοσ, ὦ Χαρμίδη;
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Χαρμίδης 185:1)
οὐκέτι δὴ χλωροῖσιν ἐφεζόμενοσ πετάλοισιν ἁδεῖαν μέλπων ἐκπροχέεισ ἰαχὰν ἀλλά σε γηρύοντα κατήναρεν, ἠχέτα τέττιξ, παιδὸσ ἀπ’ ἠλιθίου χεὶρ ἀναπεπταμένα.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 2011)

SEARCH

MENU NAVIGATION