헬라어 문장 내 검색 Language

ὦ Διοσκούροισ ἰσόμοιροι καὶ ἡλικιῶται ἐν ἑτέρῳ χρόνῳ τῆσ γενέσεωσ, οἳ πολλὰσ μὲν ἤδη τρικυμίασ κατεπαύσατε, πολλοὺσ δὲ καὶ στιλπνοὺσ λαμπτῆρασ ἔν τε νήσοισ καὶ κατ’ ἤπειρον ἀνήψατε, οὗτοσ ὑμῖν ὁ παρ’ ἐμοῦ λόγοσ ἐξ ὕπνου τε καὶ ἐνυπνίου συντεθεὶσ εὐθύσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀσκληπιάδαι 6:5)
ἐν ᾧ σε προσβλέψομεν οἰκεῖοί τε καὶ συγγενεῖσ καὶ διδάσκαλοι καὶ ἡλικιῶται καὶ πᾶν φίλιον γένοσ ἡδίω προσβάλλοντα τὴν ὄψιν ἀπὸ τῆσ ἁλουργίδοσ τῆσ ἱερᾶσ τοῦ σωτῆροσ, πρέποντά τε τῇ ὡρ́ᾳ τοῦ ἔτουσ τὴν τῆσ ἡλικίασ ὡρ́αν ἀτεχνῶσ ἀστέρι ὀπωρινῷ ἐναλίγκιον καὶ κατ’ ἐκεῖνον τὴν αἴγλην ἀφιέντα·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 7:7)
ἴσοι γὰρ καὶ ἡλικιῶται, οἱ τοιοῦτοι δ’ ὁμοπαθεῖσ καὶ ὁμοήθεισ ὡσ ἐπὶ τὸ πολύ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 115:3)
Νικόστρατοσ γὰρ οὑτοσί, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, γείτων μοι ὢν ἐν ἀγρῷ καὶ ἡλικιώτησ, γνωρίμωσ μέν μοι εἶχεν καὶ πάλαι, ἐπειδὴ δὲ ἐτελεύτησεν ὁ πατὴρ καὶ ἐγὼ ἐν ἀγρῷ κατῴκουν, οὗπερ καὶ νῦν οἰκῶ, καὶ μᾶλλον ἀλλήλοισ ἤδη ἐχρώμεθα διὰ τὸ γείτονέσ τε εἶναι καὶ ἡλικιῶται.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Πρὸσ Νικόστρατον Περὶ Ἀνδραπόδων Ἀπογραφῆσ Ἀρεθουσίου 6:1)
Ἐθεράπευον ἀλλήλουσ τοῦ κλήρου ἕνεκα ἑκάτεροσ ἡλικιῶται ὄντεσ, καὶ τὰσ διαθήκασ ἐσ τὸ φανερὸν ἐτίθεντο, Ἀριστέαν μὲν ὁ Μοίριχοσ, εἰ προαποθάνοι, δεσπότην ἀφιεὶσ τῶν ἑαυτοῦ πάντων, Μοίριχον δὲ ὁ Ἀριστέασ, εἰ προαπέλθοι αὐτοῦ.
(루키아노스, Dialogi mortuorum, Κράτησ καὶ Διογένησ. 2:1)
ἐν γὰρ τῇ Ἴδῃ πολλοὶ ἡλικιῶται ἦμεν.
(루키아노스, Dialogi deorum, Ζευσ, Γανυμήδησ. 6:4)
τοιοῦτόν σοι, ἔφη, ὦ Σώκρατεσ, ἐγὼ καὶ μῦθον καὶ λόγον εἴρηκα, ὡσ διδακτὸν ἀρετὴ καὶ Ἀθηναῖοι οὕτωσ ἡγοῦνται, καὶ ὅτι οὐδὲν θαυμαστὸν τῶν ἀγαθῶν πατέρων φαύλουσ ὑεῖσ γίγνεσθαι καὶ τῶν φαύλων ἀγαθούσ, ἐπεὶ καὶ οἱ Πολυκλείτου ὑεῖσ, Παράλου καὶ Ξανθίππου τοῦδε ἡλικιῶται, οὐδὲν πρὸσ τὸν πατέρα εἰσίν, καὶ ἄλλοι ἄλλων δημιουργῶν.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Πρωταγόρας 153:1)
ἐπειδὰν δὲ παιδαγωγοὺσ ἐπιστήσαντεσ οἱ πατέρεσ τοῖσ ἐρωμένοισ μὴ ἐῶσι διαλέγεσθαι τοῖσ ἐρασταῖσ, καὶ τῷ παιδαγωγῷ ταῦτα προστεταγμένα ᾖ, ἡλικιῶται δὲ καὶ ἑταῖροι ὀνειδίζωσιν ἐάν τι ὁρῶσιν τοιοῦτον γιγνόμενον, καὶ τοὺσ ὀνειδίζοντασ αὖ οἱ πρεσβύτεροι μὴ διακωλύωσι μηδὲ λοιδορῶσιν ὡσ οὐκ ὀρθῶσ λέγοντασ, εἰσ δὲ ταῦτά τισ αὖ βλέψασ ἡγήσαιτ’ ἂν πάλιν αἴσχιστον τὸ τοιοῦτον ἐνθάδε νομίζεσθαι.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 103:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION