Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ δ’ εὐθὺσ ὡσ ἤκουσεν, οὐ ξυνεὶσ δόλον Ἕλληνοσ ἀνδρὸσ οὐδὲ τὸν θεῶν φθόνον, πᾶσιν προφωνεῖ τόνδε ναυάρχοισ λόγον, εὖτ’ ἂν φλέγων ἀκτῖσιν ἥλιοσ χθόνα λήξῃ, κνέφασ δὲ τέμενοσ αἰθέροσ λάβῃ, τάξαι νεῶν στῖφοσ μὲν ἐν στοίχοισ τρισὶν ἔκπλουσ φυλάσσειν καὶ πόρουσ ἁλιρρόθουσ, ἄλλασ δὲ κύκλῳ νῆσον Αἰάντοσ πέριξ·
(아이스킬로스, 페르시아인들, episode 2:3)
δημηγόρουσ δ’ ἤκουσεν εὐπιθὴσ στροφὰσ δῆμοσ Πελασγῶν·
(아이스킬로스, 탄원하는 여인들, episode12)
οὐδέ τισ ἀθανάτων οὐδὲ θνητῶν ἀνθρώπων ἤκουσεν φωνῆσ, οὐδ’ ἀγλαόκαρποι ἐλαῖαι εἰ μὴ Περσαίου θυγάτηρ ἀταλὰ φρονέουσα ἀιέν ἐξ ἄντρου, Ἑκάτη λιπαροκρήδεμνοσ, Ηἔλιόσ τε ἄναξ, Ὑπερίονοσ ἀγλαὸσ υἱόσ, κούρησ κεκλομένησ πατέρα Κρονίδην·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Δημήτραν 3:3)
καὶ τοῦ καπήλου, τί δὴ σπουδαιότερον αἰτοίη, πυθομένου, ὁ μὲν θεράπων ἐψιθύρισε τὴν αἰτίαν καὶ πριάμενοσ ἐπανῆλθεν, ὁ δὲ κάπηλοσ αὐτίκα ἔθει Μαρίῳ τοῦτο δηλώσων, καὶ ὁ Μάριοσ, ἐπείτε ἤκουσεν, ὑφ’ ἡδονῆσ ἀνέδραμεν ὡσ αὐτὸσ ὁρμήσων ἐπὶ τὸ ἔργον.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 8 9:3)
ἐφ’ οἷσ ὁ μὲν Σουλπίκιοσ ἀντιλέξων ἀνίστατο, τὸ δὲ πλῆθοσ οὐκ ἤκουσεν, ἀλλ’ ἐκεκράγεσαν τοὺσ πρέσβεισ εὖ λέγειν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 1:4)
τετραγονίαν γὰρ τοιάνδε οὐδείσ πω Ἑλλήνων ἤκουσεν οὐδὲ διηγήσατο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀσκληπιάδαι 2:2)
οὗτοσ ἐμοὶ προσελθὼν κατακειμένῳ καὶ τοῦ τε θώρακοσ καὶ τῶν ὑποχονδρίων ἁψάμενοσ, ἐπειδὴ προϊόντοσ τοῦ λόγου τὰσ καθάρσεισ τοῦ αἵματοσ ἤκουσεν ὅσαι γεγόνασί μοι, τὸ μὲν αἷμα ἐπισχεῖν ἐκέλευε καὶ μὴ καταλύειν τὸ σῶμα·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι γ# 3:7)
εἰ μὲν ἦν, ὦ Ἀθηναῖοι, ταμιεύσασθαι, καὶ μέχρι τούτου κακῶσ διαθεῖναι παρὰ τὸν πόλεμον αὐτοὺσ, μέχρι τοῦ πρὸσ σύμβασιν ἐγχωρεῖν διατηρῆσαι, τάχα ἂν ταῦτά τισ ἤκουσεν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ γ# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων δεύτερος 6:6)
καίτοι εἴ γε τοὺσ ἐχθροὺσ καὶ οὓσ καθ’ ὑπερβολὴν μισεῖ τισ ἐατέον ἦν ἀδικοῦντασ, καὶ ἡ ῥητορικὴ φαῦλον καὶ ἄχρηστον ἡ δίκην ποιοῦσα παρ’ αὐτῶν εἶναι λαμβάνειν καὶ μὴ ἐῶσα προχωρεῖν ὡσ ἐπὶ πλεῖστον, χρῆν δήπουθεν αὐτὸν μάλιστα μὲν διακωλύειν τὸν Δίωνα, ἑταῖρόν γε αὐτοῦ καὶ μαθητὴν ὄντα, καὶ ὑπομιμνήσκειν ὧν ποτ’ ἤκουσεν, εἴπερ ἤκουσεν, εἰ δὲ μὴ, τότε ἐπὶ τῶν ἔργων διδάσκειν ὅτι χρὴ φέρειν σιγῇ καὶ σκοπεῖν ὅπωσ μὴ μόνον αὐτὸσ στερήσεται τῆσ πατρίδοσ καὶ τῶν αὑτοῦ ὑπὸ Διονυσίου, ἀλλὰ καὶ ἄλλοι πολλοὶ καὶ ταῦτα καὶ τοιαῦθ’ ἕτερα πείσονται διὰ τέλουσ καὶ μὴ διαλείψει πάντασ ἀνθρώπουσ ἀδικῶν Διονύσιοσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 70:1)
καίτοι ὅτε ἡ Σαλαμὶσ τοῦτ’ ἤκουσεν, ἡ ναυμαχία δή που τοῦτο ἤκουσεν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 99:1)
τὸν μὲν γὰρ ἃ ἤκουσεν εἰκὸσ λέγειν, ἢ ὅτι ἐγγυτάτω ἐκείνων, ὁ δὲ τῆσ φύσεωσ οἶμαι κέχρηται τῇ περιουσίᾳ, ὥσπερ καὶ ἄλλα μυρία δή που διεξέρχεται ἐπὶ τῷ Σωκράτουσ ὀνόματι, περὶ ὧν ὁμολογεῖται μηδὲν ἐκεῖνον πραγματεύεσθαι, δίκαια μὲν οἶμαι ποιῶν κατ’ αὐτό γε τοῦτο καὶ ἀνδρὸσ ἀρίστου, τὸ τὸν διδάσκαλον ἀξιοῦν κοσμεῖν, πλήν γε ὅτι καὶ τὸ μηδ’ ἄλλουσ τῶν οὐκ ἀξίων καταισχύνειν ἐθέλειν προσεῖναι προσήκει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 109:7)
νῦν δὲ Ἀρχύτασ ἦν ὁ κωλύσασ καὶ Διονύσιοσ Ἀρχύταν μὲν ἐπιστέλλοντα ᾐσχύνθη καὶ ἔδωκε τὴν χάριν, Πλάτωνα δὲ οὐκ ᾐσχύνετο, ᾧ συνῆν καὶ οὗ τοὺσ καλοὺσ ἐκείνουσ καὶ σεμνοὺσ λόγουσ ἤκουσεν, ἀλλὰ τοσοῦτον ἔδει τιμᾶν ἢ πείθεσθαι λέγοντι ὥσθ’, ἵνα σου τῆσ φωνῆσ μὴ ἀκούοι, καθείρξασ εἶχεν ὡσεί τινα ἀτίμητον μετανάστην.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 117:2)
οὐκ ἂν οἱ φύλακεσ καθ’ αὑτοὺσ ᾤκουν, εἰ μὴ κακῶσ Ὅμηροσ ἤκουσεν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Καπίτωνα 12:10)
εἰ τοίνυν Ἡρόδοτοσ εἰσ Ἐλεφαντίνην ποθ’ ἧκεν, ὥσπερ εἴρηκεν, ἔσθ’ ὅπωσ πρῶτον μὲν ἀκοὴν διηγεῖτο περὶ ὧν εἶδεν, ἔπειθ’ οὕτω ψευδῆ ὥστε περὶ τῶν ἀρχαίων πηγῶν τοῦ Νείλου ζητῶν καὶ φήσασ οὐδενόσ πω τἀληθὲσ ἀκοῦσαι, ἀλλὰ τόδε μὲν ἤκουσα τοῦ γραμματιστοῦ γράψαι, καὶ ταῦτα τοῦ ἐν τῷ Σαϊτικῷ νομῷ περὶ τῶν ἐν Ἐλεφαντίνῃ, ἢ μνησθεὶσ, εἰ μηδὲν ὧν ἤκουσεν εἶχε σιωπῆσαι, ἄλλοισ ἂν ἢ τούτοισ οἷσ ἐγὼ νῦν εἶπον ἐλέγχοισ ἐπὶ τὸν λόγον χρήσασθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 14:6)
αὐτὴ γάρ, ὡσ ἤκουσεν, ἥδ’ ἐξέρχεται.
(아리스토파네스, Lysistrata, Choral, anapests33)

SEARCH

MENU NAVIGATION