Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ δὲ Σύλλασ ἐπέστελλε τῷ Φλάκκῳ γνώμην ἐσ τὸν δῆμον ἐσενεγκεῖν, ὅτι χρήσιμον ἡγοῖτο Σύλλασ ἐν τῷ παρόντι ἔσεσθαι τῇ πόλει τὴν ἀρχήν, οὓσ ἐκάλουν δικτάτορασ, παυσάμενον ἔθοσ ἐκ τετρακοσίων ἐτῶν·
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 11 4:10)
σφραγισαμένῳ δ’ αὐτὰσ περὶ ἑσπέραν πυρετὸσ ἐμπίπτει καὶ νυκτὸσ ἐτελεύτησεν, ἑξήκοντα μὲν ἔτη βιώσασ, εὐτυχέστατοσ δ’ ἀνδρῶν ἔσ τε τὸ τέλοσ αὐτὸ καὶ ἐσ τἆλλα πάντα, ὥσπερ καὶ ὠνομάζετο, γενέσθαι δοκῶν, εἰ δή τισ εὐτυχίαν ἡγοῖτο τυχεῖν ὅσων ἂν ἐθέλῃ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 12 3:6)
οἱ δὲ τῷ Καίσαρι στρατευσάμενοί τε καὶ ἐσ κληρουχίασ διῃρημένοι συνέτρεχον ἐκ τῶν ἀποικιῶν ἐπὶ χάριτι τοῦ μειρακίου καὶ τὸν Καίσαρα ὠλοφύροντο καὶ τὸν Ἀντώνιον ἐβλασφήμουν οὐκ ἐπεξιόντα τηλικούτῳ μύσει καὶ σφᾶσ ἔλεγον, εἴ τισ ἡγοῖτο, ἀμυνεῖν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 2 4:3)
τὸ γὰρ τὴν αὐτὴν δίαιταν καὶ τὰ αὐτὰ πράγματα, ὁπότε μὲν ὁ θεὸσ ἡγοῖτό τε καὶ διαρρήδην εἴποι, σωτηρίαν, ἰσχὺν, κουφότητα, ῥᾳστώνην, εὐθυμίαν, πάντα τὰ κάλλιστα καὶ τῷ σώματι καὶ τῇ ψυχῇ φέρειν, ἄλλου δέ του συμβουλεύσαντοσ καὶ μὴ στοχασαμένου τῆσ γνώμησ τοῦ θεοῦ πάντα τἀναντία τούτοισ ἐπιφέρειν, πῶσ οὐ μέγιστον σημεῖον τοῦ θεοῦ τῆσ δυνάμεωσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 17:11)
λῃστῶν γὰρ ἂν αὐτοῖσ ἔπαινον καὶ καταποντιστῶν ἀνατιθείη, εἰ τοῦτο θαυμάζοι καὶ ζηλωτὸν ἡγοῖτο τὸ τοῖσ κινδύνοισ ἀεὶ σφᾶσ αὐτοὺσ ὑποτεθεικέναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ ε ὑπὲρ μηδετέροισ βοηθεῖν 3:10)
θαυμάζω δ’ εἰ πολέμου μὲν ἥκοντοσ πᾶσ τισ ἂν αὑτοῦ κέρδοσ ἡγοῖτο ὡσ μετὰ πλείστων καὶ γενναιοτάτων συμμάχων κινδυνεύειν, ἐξὸν δ’ ἀκινδύνωσ τὰ ὑπάρχοντα καρποῦσθαι, εἰ μετ’ ἄλλων ὑπάρξει, ζημίαν λογιεῖται, καὶ μηδ’ ἐκεῖνο ἐνθυμηθήσεται, ὅτι ὅσῳ ἂν μειζόνων ἑαυτὸν ἀξιοῖ, τοσούτω μᾶλλον εἰκόσ ἐστι καὶ τοῖσ ἄλλοισ χρηστὰ τὰ πράγματ’ εἶναι συμβούλεσθαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 9:8)
ὥσθ’ ὅμοιον ποιεῖ τούτοισ ἐκεῖνό γ’ ἐλέγχειν νομίζων ὥσπερ ἂν εἴ τισ τὸν ἐν τῇ νυκτὶ σκότον καταμεμφόμενοσ καὶ τὰσ ἄλλασ ἀτοπίασ τῆσ ἡμέρασ ἡγοῖτο κατηγορεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 73:14)
ὅστισ δ’ ἐξεπίτηδεσ καὶ καθ’ ἑαυτὸν ἐποίησε περὶ αὐτῶν, εὔδηλον ὡσ οὐκ ἂν, εἰ μὴ καὶ αὐτοὺσ ἀξίουσ λόγου καὶ τὰ ἔργα ἡγοῖτο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 84:7)
καὶ γάρ τοι κατὰ πόλεισ μὲν ἄλλουσ ἄλλοι νομίζουσιν ἀρχηγέτασ, κοινὸν δὲ τῆσ Ἑλλάδοσ ἀρχηγέτην ἐκεῖνον δικαίωσ ἄν τισ ἡγοῖτο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 61:15)
ὁ μὲν γὰρ κολακείασ καὶ δουλείασ καὶ τῆσ ἡδονῆσ θεραπευτὰσ, καὶ μηδὲν πλέον τούτου σκοπεῖν αὐτοὺσ, ὁ δ’ ὡσ παρρησίᾳ τῇ δικαιοτάτῃ χρωμένουσ καὶ τὸ χαρίζεσθαι μηδαμοῦ τιθέντασ πρὸσ τὸ βέλτιστον, οὕτωσ ἐπαινῶν φαίνεται, τὴν αὐτὴν τῷ Θουκυδίδῃ φωνὴν ἀφιεὶσ, ἐπεὶ κἀκεῖνοσ, ὥσπερ ἐν τοῖσ ἄνω λόγοισ ἐπεδείκνυμεν, θαυμαστὸν ὅσον φησὶ περιεῖναι τῷ Περικλεῖ τῆσ ἐλευθερίασ καὶ παρρησίασ, οὐ γὰρ ἄγεσθαι μᾶλλον ἢ ἄγειν τὸν δῆμον, καὶ μὴ τί λέγων χαριεῖται σκοπεῖν, ἀλλ’ ὅ τι βέλτιστον αὐτοῖσ ἡγοῖτο, τοῦτο συμβουλεύειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 153:2)
οὕτω γὰρ ὡσ ἀληθῶσ ἔμοιγε φαίνεται βεβαίωσ πωσ ἐκεῖνοσ φιλόπολισ, ὥστε δοκῶν καὶ ὢν ἀσφαλέστατοσ στρατηγὸσ ἁπάντων, ὑπὲρ μὲν ὑμῶν, ὁπόθ’ ἡγοῖτο, ἐχρῆτο τούτῳ, ὑπὲρ αὑτοῦ δέ, ἐπειδὴ τὸ καθ’ αὑτὸν ἐτάχθη κινδυνεύειν, παρεῖδε, καὶ μᾶλλον εἵλετο μὴ ζῆν ἢ καταισχῦναι τὰσ παρ’ ὑμῶν ὑπαρχούσασ αὐτῷ τιμάσ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 107:2)
καίτοι, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τί οἰέσθ’ ὁπότ’ ἄνθρωποσ πένησ ἢ καὶ πλούσιοσ, πολλὰ δ’ ἀνηλωκὼσ καί τιν’ ἴσωσ τρόπον εἰκότωσ οὐκ εὐπορῶν ἀργυρίου, μὴ μόνον εἰσ τὴν ἀγορὰν φοβοῖτ’ ἐμβαλεῖν, ἀλλὰ μηδ’ οἴκοι μένειν ἀσφαλὲσ ἡγοῖτο, ὁ δὲ τούτων αἴτιοσ Ἀνδροτίων εἰή, ὃν οὐδ’ ὑπὲρ αὑτοῦ δίκην ἐᾷ λαβεῖν τὰ πεπραγμένα καὶ βεβιωμένα, μή τί γ’ ὑπὲρ τῆσ πόλεωσ εἰσπράττειν εἰσφοράσ;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 233:1)
ἐπερωτήσασ δ’ εἰ δίκαιοσ αὐτοῖσ καὶ καλῶσ ἔχων ὁ νόμοσ φαίνεται, ἐπειδὴ φῆσαι τοὺσ δικαστάσ, εἰπεῖν ὅτι αὐτὸσ ἡγεῖται ἀργύριον μὲν νόμισμ’ εἶναι τῶν ἰδίων συναλλαγμάτων εἵνεκα τοῖσ ἰδιώταισ εὑρημένον, τοὺσ δὲ νόμουσ ἡγοῖτο νόμισμα τῆσ πόλεωσ εἶναι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 290:3)
τί μᾶλλον ἂν οὖν εἰκότωσ τισ αὐτὸν ἐκεῖν’ ἐπιορκεῖν ἢ τάδ’ ἡγοῖτο;
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Ὀνήτορα Ἐξούλησ Β 13:7)
οὕτω γάρ μοι ἀκριβῶσ ἐγέγραπτο, ὥστ’ οὐ μόνον αὐτά μοι τἀναλώματα ἐγέγραπτο, ἀλλὰ καὶ ὅποι ἀνηλώθη καὶ ὅ τι ποιούντων, καὶ ἡ τιμὴ τίσ ἦν καὶ νόμισμα ποδαπόν, καὶ ὁπόσου ἡ καταλλαγὴ ἦν τῷ ἀργυρίῳ, ἵν’ εἰή ἀκριβῶσ ἐξελέγξαι με τῷ διαδόχῳ, εἴ τι ἡγοῖτο ψεῦδοσ αὑτῷ λογίζεσθαι.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Πολυκλέα περὶ τοῦ Ἐπιτριηραρχήματος 37:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION