Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐδένα πώποτε τῶν πολιτῶν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, οὔτε γραφὴν γραψάμενοσ οὔτ’ ἐν εὐθύναισ λυπήσασ, ἀλλ’ ὡσ ἔγωγε νομίζω μέτριον ἐμαυτὸν πρὸσ ἕκαστα τούτων παρεσχηκώσ, ὁρῶν δὲ τήν τε πόλιν μεγάλα βλαπτομένην ὑπὸ Τιμάρχου τουτουὶ δημηγοροῦντοσ παρὰ τοὺσ νόμουσ, καὶ αὐτὸσ ἰδίᾳ συκοφαντούμενοσ ὃν δὲ τρόπον, προϊόντοσ ἐπιδείξω τοῦ λόγου, ἕν τι τῶν αἰσχίστων ἡγησάμην εἶναι μὴ βοηθῆσαι τῇ τε πόλει πάσῃ καὶ τοῖσ νόμοισ καὶ ὑμῖν καὶ ἐμαυτῷ·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1 1:1)
καὶ ἐγὼ τότε πρῶτον ἐμαυτὸν ἡγησάμην ἰσόπαλον εἶναι τοῖσ ἐχθροῖσ, οὐ τοῖσδε τοῖσ φανεροῖσ, ὡσ οἰέται Καῖσαρ, ἀλλὰ τοῖσ πλέοσί τε καὶ δυνατωτέροισ καὶ ἀφανέσιν ἔτι εἶναι θέλουσι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 5 7:5)
οἴμοι δείλαιοσ ὅτε καὶ σὲ χυτρεοῦν ὄντα θεὸν ἡγησάμην.
(아리스토파네스, Clouds, Episode16)
ἐγὼ δ’ οὐδεπώποθ’ ἡγησάμην χαλεπὸν τὸ διδάξαι τὰ βέλτισθ’ ὑμᾶσ ὡσ γὰρ εἰπεῖν ἁπλῶσ, ἅπαντεσ ὑπάρχειν ἐγνωκότεσ μοι δοκεῖτε, ἀλλὰ τὸ πεῖσαι πράττειν ταῦτα·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Ὑπὲρ τῆσ Ῥοδίων Ἐλευθερίας 2:2)
ὡσ δ’ ἤκουσα, τοῦτον μὲν ἀνοσιώτατον ἡγησάμην εἶναι τῷ ἐπιχειρήματι, ἐσκοπούμην δὲ ὅπωσ αὐτόσ τε ἀπολυθήσομαι τῆσ ἐγγύησ τῆσ ἐπὶ τὴν τράπεζαν, καὶ ὁ ξένοσ μὴ ἀπολεῖ ἃ δι’ ἐμοῦ τούτῳ ἐδάνεισεν.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Ἀπατούριον Παραγραφή 13:1)
καὶ ἐπειδὴ οὐ κατέλαβον αὐτὸν ἔνδον, οὐχ ἁρπάσασ ᾠχόμην οὐδέν, ἀλλὰ μετελθεῖν ἐκέλευσα αὐτόν, καὶ παρόντοσ, οὐκ ἀπόντοσ, τὴν ἐνεχυρασίαν ἐποιησάμην, καὶ ἀφαιρούμενοσ ἀφῆκα, καὶ ἀνῆλθον ἐπὶ τὴν βουλὴν τοὺσ κυρίουσ, καὶ εἰσαγγείλασ καὶ ἑλὼν ἐν τῇ βουλῇ, ἀποχρῆν ἡγησάμην τὰ μὲν σκεύη ἀπολαβεῖν ἁπλᾶ, περὶ δὲ τῶν πληγῶν ἐπιτρέψαι, τῷ δὲ τιμήματι συγχωρῆσαι·
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Εὐέργου καὶ Μνησιβούλου Ψευδομαρτυριῶν 102:2)
τοῦ πατρὸσ ἡμῶν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, διὰ τουτονὶ Θεοκρίνην ἀτυχήσαντοσ πρὸσ τὴν πόλιν καὶ ὀφλόντοσ δέκα τάλαντα, καὶ τούτου διπλοῦ γεγενημένου ὥστε μηδ’ ἐλπίδα ἡμῖν εἶναι σωτηρίασ μηδεμίαν, ἡγησάμην δεῖν ἐπὶ τῷ τιμωρεῖσθαι μεθ’ ὑμῶν τοῦτον μήτε ἡλικίαν μήτε ἄλλο μηδὲν ὑπολογισάμενοσ δοῦναι τὴν ἔνδειξιν ταύτην.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἔνδειξισ κατὰ Θεοκρίνου 2:1)
Φιλοπλάτωνι δέ σοι δικαίωσ ὑπαρχούσῃ καὶ παρ’ ὁντινοῦν τὰ τοῦ φιλοσόφου δόγματα φιλοτίμωσ ζητούσῃ ἀναγκαῖον ἡγησάμην ὑπογράψαι καὶ τὴν φύσιν τῶν λόγων καὶ τὴν τάξιν τῶν διαλόγων καὶ τὴν ἔφοδον τῆσ ἐπαγωγῆσ, ὡσ οἱο͂́ν τε στοιχειωδῶσ καὶ ἐπὶ κεφαλαίων, πρὸσ τὸ μὴ ἀμοιρεῖν αὐτοῦ τῶν δογμάτων τὴν περὶ τοῦ βίου συναγωγήν·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 46:4)
Συνέγραψε δὲ πάμπλειστα βιβλία, ἅπερ ἀκόλουθον ἡγησάμην ὑπογράψαι διὰ τὴν περὶ πάντασ λόγουσ τἀνδρὸσ ἀρετήν·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, E, Kef. a'. ARISTOTELHS 20:16)
Καταλέλοιπε δὲ βιβλία καὶ αὐτὸσ ὅτι μάλιστα πάμπλειστα, ἃ καὶ αὐτὰ ἄξιον ἡγησάμην ὑπογράψαι διὰ τὸ πάσησ ἀρετῆσ πεπληρῶσθαι.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, E, Kef. b'. QEOFRASTOS 7:1)
ἀλλ’ ὑπὲρ μὲν τούτων τοῖσ αὐτὸ μόνον τὸ θεωρητικὸν τῆσ φιλοσοφίασ μέροσ ἀποτετμημένοισ ἀφείσθω σκοπεῖν, τῆσ δ’ ὑπὸ Ῥωμύλου κατασταθείσησ πολιτείασ καὶ τάδε ἡγησάμην ἱστορίασ ἄξια.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 21 1:1)
καὶ ἐπειδὴ οὐχ ὅπλοισ ἀλλήλουσ βιασάμενοι καὶ προσαναγκάσαντεσ, ἀλλὰ λόγοισ πείσαντεσ μεθήρμοσαν, παντὸσ μάλιστ’ ἀναγκαῖον ἡγησάμην εἶναι τοὺσ λόγουσ αὐτῶν διεξελθεῖν, οἷσ τότ’ οἱ δυναστεύσαντεσ ἐν ἑκατέροισ ἐχρήσαντο.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 66 4:1)
τοιαῦτα δὴ πεπονθὼσ ἐγὼ πρὸσ τῶν ἐμαυτοῦ πολιτῶν ἀβίωτον ἡγησάμην τὸν λοιπὸν ἔσεσθαί μοι βίον, εἰ μὴ λάβοιμι παρ’ αὐτῶν δίκασ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 6 5:1)
περὶ Δεινάρχου τοῦ ῥήτοροσ οὐδὲν εἰρηκὼσ ἐν τοῖσ περὶ τῶν ἀρχαίων γραφεῖσιν διὰ τὸ μήτε εὑρετὴν ἰδίου γεγονέναι χαρακτῆροσ τὸν ἄνδρα, ὥσπερ τὸν Λυσίαν καὶ τὸν Ἰσοκράτην καὶ τὸν Ἰσαῖον, μήτε τῶν εὑρημένων ἑτέροισ τελειωτήν, ὥσπερ τὸν Δημοσθένη καὶ τὸν Αἰσχίνη καὶ τὸν Ὑπερείδην ἡμεῖσ κρίνομεν, ὁρῶν δὲ καὶ τοῦτον τὸν ἄνδρα παρὰ πολλοῖσ ἠξιωμένον ὀνόματοσ ἐπὶ δεινότητι λόγων καὶ ἀπολελοιπότα δημοσίουσ τε καὶ ἰδίουσ λόγουσ οὔτε ὀλίγουσ οὔτ’ εὐκαταφρονήτουσ, ἡγησάμην δεῖν μὴ παραλιπεῖν αὐτόν, ἀλλὰ καὶ περὶ τοῦ βίου καὶ τοῦ χαρακτῆροσ αὐτοῦ διελθεῖν καὶ διορίσαι τούσ τε γνησίουσ καὶ ψευδεῖσ λόγουσ πάντων ἢ τῶν γε πλείστων ἀναγκαιότερον οἶμαι τοῖσ μὴ ἐκ περιζώματοσ ἀσκοῦσι ῥητορικήν.
(디오니시오스, De Dinarcho, chapter 11)
κράτιστον οὖν ἡγησάμην ἡσυχίαν ἄγειν.
(디오니시오스, De Isocrate, chapter 19 5:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION