Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἠδικούμην δὲ δή που σαφῶσ τὸ μὲν πρῶτον ἀδίκημα συμμαχίαν αἰτῶν καὶ παρορώμενοσ ὑπὸ τῶν παιδευσάντων καὶ θρεψάντων, τὸ δὲ ἑξῆσ προτιμώντων μου Δολοβέλλαν, ὃν οὐκ ἐπαίδευσαν οὐδὲ ἀνέθρεψαν, τὸ δὲ ἀνιαρότερον, ἐμοῦ μὲν καὶ Βρούτου καὶ ὅσων ὁρᾶτε ἀπὸ τῆσ βουλῆσ ἀρίστων ἀνδρῶν φευγόντων τυραννίδα καὶ τὴν πατρίδα ἐλευθερούντων, ὦ Ῥόδιοι φιλελεύθεροι, Δολοβέλλα δὲ αὐτὴν καταδουλοῦντοσ ἑτέροισ, οἷσ δὴ καὶ ὑμεῖσ εὔνωσ ἔχοντεσ ὑποκρίνεσθε ἐξίστασθαι τοῖσ ἐμφυλίοισ ἡμῶν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 9 5:4)
δεινὸν γὰρ ἂν εἰή, εἰ μὲν ἕνεκα τοῦ πλοῦ τοῦ Ἀθήναζε ἠδικούμην, εἶναι <ἄν> μοι παρ’ ὑμῖν τὸ δίκαιον λαβεῖν παρὰ Φορμίωνοσ, ἐπειδὴ δὲ τὸ συμβόλαιον ἐν τῷ ὑμετέρῳ ἐμπορίῳ γέγονεν, μὴ φάσκειν παρ’ ὑμῖν τούτουσ ὑφέξειν τὴν δίκην.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Φορμίωνα ὑπὲρ Δανείου 62:2)
ἀλλὰ τῶν ἐν ἀνθρώποισ ἁπάντων ἡγησάμενοσ δεινότατον εἶναι ἀδικεῖσθαι μὲν αὐτόσ, ἕτερον δ’ ὑπὲρ ἐμοῦ τοῦ ἀδικουμένου τοὔνομα παρέχειν, καὶ εἶναι ἄν τι τούτοισ τοῦτο τεκμήριον, ὁπότε ἐγὼ λέγοιμι τὴν ἔχθραν πρὸσ ὑμᾶσ, ὡσ ψεύδομαι οὐ γὰρ ἄν ποτε ἕτερον ἀπογράψαι, εἴπερ ἐγὼ αὐτὸσ ἠδικούμην, διὰ μὲν ταῦτα ἀπέγραψα.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Πρὸσ Νικόστρατον Περὶ Ἀνδραπόδων Ἀπογραφῆσ Ἀρεθουσίου 3:2)
] ^ Μέχρι μέν, ὦ Φωνήεντα δικασταί, ὀλίγα ἠδικούμην ὑπὸ τουτουὶ τοῦ Ταῦ καταχρωμένου τοῖσ ἐμοῖσ καὶ καταίροντοσ ἔνθα μὴ δεῖ, οὐ βαρέωσ ἔφερον τὴν βλάβην καὶ παρήκουον ἔνια τῶν λεγομένων ὑπὸ τῆσ μετριότητοσ, ἣν ἴστε με φυλάσσοντα πρόσ τε ὑμᾶσ καὶ τὰσ ἄλλασ συλλαβάσ·
(루키아노스, Judicium vocalium, (no name) 1:2)
μὰ Δί’ ἀλλ’ οὐκ ἠγνόουν ἔγωγε, ἀλλὰ σαφῶσ ἐγίγνωσκον ὅτι ἠδικούμην.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Ἀλκιβιάδησ α 43:1)
ἐγὼ γὰρ ἐν τοῖσ ἀποστόλοισ πλοίοισ ἐμβὰσ διενοούμην πλεῖν, τεθυμωμένοσ, πάσχειν τε οἰόμενοσ δεῖν, εἰ διακωλυοίμην, ὁτιοῦν, ἐπειδὴ περιφανῶσ ἠδίκουν μὲν οὐδέν, ἠδικούμην δέ·
(플라톤, Epistles, Letter 7 147:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION