Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οἶμαι δὲ καὶ τοὺσ φίλουσ ὑμῶν ἐν ταύτῃ μάλιστα τῇ ἡμέρᾳ λυπεῖσθαι καὶ τοὺσ ἐχθροὺσ ἥδεσθαι, συνειδότασ ὡσ ἂν ἀγνοήσαντεσ ἐξελάσητε τὸν βέλτιστον, δέκα ἐτῶν ἡ πόλισ οὐδὲν ἀγαθὸν ὑπὸ τούτου τοῦ ἀνδρὸσ πείσεται.
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 8:2)
διόπερ Ἥρα καὶ Ζεὺσ ἀμφισβητοῦντεσ πότερον τὰσ γυναῖκασ ἢ τοὺσ ἄνδρασ ἥδεσθαι μᾶλλον ἐν ταῖσ συνουσίαισ συμβαίνοι, τοῦτον ἀνέκριναν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 6 7:6)
ὁ δὲ ἔφη δέκα μοιρῶν περὶ τὰσ συνουσίασ οὐσῶν τὴν μὲν μίαν ἄνδρασ ἥδεσθαι, τὰσ δὲ ἐννέα γυναῖκασ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 6 7:7)
τὸ μὲν γὰρ ἥδεσθαι τῶν ψυχικῶν, ἑκάστῳ δ’ ἐστὶν ἡδὺ πρὸσ ὃ λέγεται φιλοτοιοῦτοσ, οἱο͂ν ἵπποσ μὲν τῷ φιλίππῳ, θέαμα δὲ τῷ φιλοθεώρῳ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 83:2)
εἰ μὲν οὖν ἐκ τοῦ ἥδεσθαι τοῦτο κρίνουσι, καὶ περὶ τὴν δικαιοσύνην καὶ τὰσ ἄλλασ ἀρετάσ, καθ’ ἃσ ἐναργῶσ φασὶ μᾶλλον καὶ ἧττον τοὺσ ποιοὺσ ὑπάρχειν καὶ <πράττειν> κατὰ τὰσ ἀρετάσ, ἔσται ταὐτά·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 20:1)
ἡσθῆναι μὲν γὰρ ἔστι ταχέωσ ὥσπερ ὀργισθῆναι, ἥδεσθαι δ’ οὔ, οὐδὲ πρὸσ ἕτερον, βαδίζειν δὲ καὶ αὔξεσθαι καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 23:4)
μεταβάλλειν μὲν οὖν εἰσ τὴν ἡδονὴν ταχέωσ καὶ βραδέωσ ἔστιν, ἐνεργεῖν δὲ κατ’ αὐτὴν οὐκ ἔστι ταχέωσ, λέγω δ’ ἥδεσθαι.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 25:1)
ἐνδεεῖσ γὰρ γενομένουσ καὶ προλυπηθέντασ ἥδεσθαι τῇ ἀναπληρώσει.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 27:5)
δόξειε δ’ ἂν τοῦτο καὶ ἐκ τοῦ μὴ ἐνδέχεσθαι κινεῖσθαι μὴ ἐν χρόνῳ, ἥδεσθαι δέ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 42:2)
τῆσ ἀρετῆσ γὰρ καὶ ἥδεσθαι καὶ λυπεῖσθαι ἐφ’ οἷσ δεῖ καὶ ὡσ δεῖ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 22:2)
οἱο͂σ μηδὲν παρὰ τὸν λόγον διὰ τὰσ σωματικὰσ ἡδονὰσ ποιεῖν καὶ ὁ σώφρων, ἀλλ’ ὃ μὲν ἔχων ὃ δ’ οὐκ ἔχων φαύλασ ἐπιθυμίασ, καὶ ὃ μὲν τοιοῦτοσ οἱο͂σ μὴ ἥδεσθαι παρὰ τὸν λόγον, ὃ δ’ οἱο͂σ ἥδεσθαι ἀλλὰ μὴ ἄγεσθαι.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 120:1)
εἰ δὲ μὴ οἱο͂́ν τε ἅμα λυπεῖσθαι καὶ ἥδεσθαι, ἀλλὰ μετὰ μικρόν γε λυπεῖται ὅτι ἥσθη, καὶ οὐκ ἂν ἐβούλετο ἡδέα ταῦτα γενέσθαι αὑτῷ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 54:1)
τὴν γὰρ ἡδονὴν πάντα διώκει, καὶ αὑτοῦ ἕνεκα τοῦ ἥδεσθαι ὀρέγονται, ὡρ́ισται δὲ τούτοισ τὸ ἀγαθὸν καὶ τὸ τέλοσ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 7 23:2)
ἐπεὶ δ’ ἐστὶν τὸ ἥδεσθαι ἐν τῷ αἰσθάνεσθαί τινοσ πάθουσ, ἡ δὲ φαντασία ἐστὶν αἴσθησίσ τισ ἀσθενήσ, ἀεὶ ἐν τῷ μεμνημένῳ καὶ τῷ ἐλπίζοντι ἀκολουθοῖ ἂν φαντασία τισ οὗ μέμνηται ἢ ἐλπίζει·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 11 6:1)
φησὶν δ’ εἶναι πολλῶν ἀγαθῶν ἄξιοσ ὑμῖν ὁ ποιητήσ, παύσασ ὑμᾶσ ξενικοῖσι λόγοισ μὴ λίαν ἐξαπατᾶσθαι, μήθ’ ἥδεσθαι θωπευομένουσ, μήτ’ εἶναι χαυνοπολίτασ.
(아리스토파네스, Acharnians, Parabasis, parabasis3)

SEARCH

MENU NAVIGATION