Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

διὰ τοῦ ητα Ἀττικοὶ κίχλην λέγουσι, καὶ ὁ λόγοσ οὕτωσ ἔχει.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 712)
τὸ ἄλφα, βῆτα, γάμμα, δέλτα, θεοῦ γὰρ εἶ, ζῆτ’, ἦτα, θῆτ’, ἰῶτα, β κάππα, λάβδα, μῦ, νῦ, ξεῖ, τὸ οὖ, πεῖ, ῥῶ, τὸ σίγμα, ταῦ, τὸ ὖ, παρὸν φεῖ χεῖ τε τῷ ψεῖ εἰσ τὸ ὦ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 79 1:1)
ὁ χορὸσ δὲ γυναικῶν ἐκ τῶν σύνδυο πεποιημένοσ αὐτῷ ἐστιν ἔμμετροσ ἅμα καὶ μεμελοπεποιημένοσ τόνδε τὸν τρόπον βῆτα ἄλφα βᾱ, βῆτα εἶ βα, βῆτα ἦτα βε, βῆτα ἰῶτα β, βῆτα οὖ βο , βῆτα ὖ βυ, βῆτα ὦ βω, καὶ πάλιν ἐν ἀντιστρόφῳ τοῦ μέλουσ καὶ τοῦ μέτρου γάμμα ἄλφα, γάμμα εἶ, γάμμα ἦτα, γάμμα ἰῶτα, γάμμα οὖ, γάμμα ὖ γάμμα ὦ, καὶ ἐπὶ τῶν λοιπῶν συλλαβῶν ὁμοίωσ ἑκάστων τό τε μέτρον καὶ τὸ μέλοσ ἐν ἀντιστρόφοισ ἔχουσι πᾶσαι ταὐτόν, ὥστε τὸν Εὐριπίδην μὴ μόνον ὑπονοεῖσθαι τὴν Μήδειαν ἐντεῦθεν πεποιηκέναι πᾶσαν, ἀλλὰ καὶ τὸ μέλοσ αὐτὸ μετενηνοχότα φανερὸν εἶναι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 79 1:2)
Ὅστισ δὲ ἀμφοτέρωθεν τῆσ κεφαλῆσ προβολὴν ἔχει, ἐκ τε τοῦ ἔμπροσθεν καὶ ἐκ τοῦ ὄπισθεν, τουτέῳ αἱ Ῥαφαί εἰσιν ὁμοίωσ πεφυκυῖαι ὡσ γράμμα τὸ ἦτα, , γράφεται‧ πεφύκασι δὲ τῶν γραμμέων αἱ μὲν μακραὶ, πρὸ τῆσ προβολῆσ ἑκατέρησ ἐπικάρσιαι πεφυκυῖαι‧ ἡ δὲ βραχείη διὰ μέσησ τῆσ κεφαλῆσ κατὰ μῆκοσ πρὸσ ἑκατέρην τελευτῶσα τὴν μακρὴν γραμμήν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΝ ΚΕΦΑΛΗ ΤΡΩΜΑΤΩΝ., 1.4)
ὁρᾷσ ὅτι τοῦ ἦτα καὶ τοῦ ταῦ καὶ τοῦ ἄλφα προστεθέντων οὐδὲν ἐλύπησεν, ὥστε μὴ οὐχὶ τὴν ἐκείνου τοῦ στοιχείου φύσιν δηλῶσαι ὅλῳ τῷ ὀνόματι οὗ ἐβούλετο ὁ νομοθέτησ·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 63:3)
καὶ γὰρ τούτων οἱ πολλοὶ ἐξηγούμενοι τὸν ποιητήν φασι τὴν Ἀθηνᾶν αὐτὸν νοῦν τε καὶ διάνοιαν πεποιηκέναι, καὶ ὁ τὰ ὀνόματα ποιῶν ἐοίκε τοιοῦτόν τι περὶ αὐτῆσ διανοεῖσθαι, ἔτι δὲ μειζόνωσ λέγων θεοῦ νόησιν ὡσπερεὶ λέγει ὅτι "ἁ θεονόα" ἐστὶν αὕτη, τῷ ἄλφα ξενικῶσ ἀντὶ τοῦ ἦτα χρησάμενοσ καὶ τὸ ἰῶτα καὶ τὸ σῖγμα ἀφελών.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 143:9)
οὐκοῦν οὗτοσ μὲν παντὶ δῆλοσ "Φαῖστοσ" ὤν, τὸ ἦτα προσελκυσάμενοσ;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 145:5)
" οὐ γὰρ "νόησισ" τὸ ἀρχαῖον ἐκαλεῖτο, ἀλλ’ ἀντὶ τοῦ ἦτα εἶ ἔδει λέγειν δύο, "νοέεσιν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 171:2)
οὐκοῦν τοῦτό γε ἕξιν νοῦ σημαίνει, τὸ μὲν ταῦ ἀφελόντι, ἐμβαλόντι δὲ οὖ μεταξὺ τοῦ χεῖ καὶ τοῦ νῦ καὶ <τοῦ νῦ καὶ> τοῦ ἦτα;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 187:7)
νῦν δὲ ἀντὶ μὲν τοῦ ἰῶτα ἢ εἶ ἢ ἦτα μεταστρέφουσιν, ἀντὶ δὲ τοῦ δέλτα ζῆτα, ὡσ δὴ μεγαλοπρεπέστερα ὄντα.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 212:1)
οὐ γὰρ ἦτα ἐχρώμεθα ἀλλὰ εἶ τὸ παλαιόν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 260:3)
νῦν δὲ ἀπό τε τοῦ ξενικοῦ τοῦ κίειν καὶ ἀπὸ τῆσ τοῦ ἦτα μεταβολῆσ καὶ τῆσ τοῦ νῦ ἐνθέσεωσ "κίνησισ" κέκληται, ἔδει δὲ "κιείνησιν" καλεῖσθαι ἢ εἶσιν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 260:6)
τὸ δ’ αὖ ἄλφα τῷ "μεγάλῳ" ἀπέδωκε, καὶ τῷ "μήκει" τὸ ἦτα, ὅτι μεγάλα τὰ γράμματα.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 266:2)
ἦτα δ’, Αἰάσ πολέμιζε μόνῳ μόνοσ Ἕκτορι δίῳ.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 385 1:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION