Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ζῶντοσ μὲν αὐτοῦ ἀφαιρεῖται τὴν ὄνησιν τῆσ παιδοποιίασ, ὥσπερ ἐκεῖνοσ ἐκείνου τὴν παρρησίαν, τελευτήσαντα δὲ αὐτόν, ἡνίκα ὁ μὲν εὐεργετούμενοσ οὐκ αἰσθάνεται ὧν εὖ πάσχει, τιμᾶται δὲ ὁ νόμοσ καὶ τὸ θεῖον, θάπτειν ἤδη κελεύει καὶ τἆλλα ποιεῖν τὰ νομιζόμενα.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 142)
καὶ πότερον ἦν ἀσφαλεστέρα καὶ καλλίων Ἀθηναίοισ ἡ ἔξοδοσ, ἡνίκα ἤκμαζον μὲν τῇ μανίᾳ Φωκεῖσ, ἐπολέμουν δὲ Φιλίππῳ, εἶχον δὲ Ἀλπωνὸν καὶ Νίκαιαν, οὔπω παραδόντοσ Φαλαίκου Μακεδόσι, τὰσ σπονδὰσ δὲ οἷσ ἐμέλλομεν βοηθεῖν τὰσ μυστηριώτιδασ οὐκ ἐδέχοντο, Θηβαίουσ δ’ ὄπισθεν κατελείπομεν, ἢ μεταπεμπομένου μὲν Φιλίππου, ὁρ́κων δ’ ἡμῖν καὶ συμμαχίασ γεγενημένησ, Θετταλῶν δὲ καὶ τῶν ἄλλων Ἀμφικτυόνων στρατευόντων;
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1382)
ἐπὶ πολλοῖσ μὲν οὖν ἔγωγε τῶν κατηγορημένων ἠγανάκτησα, μάλιστα δὲ ἡνίκα ᾐτιᾶτό με εἶναι προδότην·
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1461)
εἰ δὲ ὀρθῆσ ἡμῖν τῆσ πατρίδοσ οὔσησ, καὶ τῶν πολιτῶν κοινῇ μηδὲν ἀτυχούντων, συνῇδον μετὰ τῶν ἄλλων πρέσβεων τὸν παιᾶνα, ἡνίκα ὁ θεὸσ μὲν ἐτιμᾶτο, Ἀθηναῖοι δὲ μηδὲν ἠδόξουν, εὐσέβουν, ἀλλ’ οὐκ ἠδίκουν, καὶ δικαίωσ ἂν σῳζοίμην.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1633)
ἀλλὰ γάρ, ὦ ἄνδρεσ, καθήμενοσ ἡνίκα μου κατηγόρει, βλέπων εἰσ αὐτὸν οὐδὲν ἄλλο ἢ ὑπὸ τῶν τριάκοντα συνειλημμένοσ ἔδοξα κρίνεσθαι.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 165:2)
ὕστερον δὲ ἡνίκα βασιλεὺσ ἐπεστράτευσεν ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, γνόντεσ τῶν συμφορῶν τῶν ἐπιουσῶν τὸ μέγεθοσ καὶ τὴν παρασκευὴν τὴν βασιλέωσ, ἔγνωσαν τούσ τε φεύγοντασ καταδέξασθαι καὶ τοὺσ ἀτίμουσ ἐπιτίμουσ ποιῆσαι καὶ κοινὴν τήν τε σωτηρίαν καὶ τοὺσ κινδύνουσ ποιήσασθαι.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 175:1)
ἡνίκα τοίνυν ἦν μὲν ὁ πόλεμοσ ἡμῖν ἐν Εὐβοίᾳ, Μέγαρα δὲ εἴχομεν καὶ Πηγὰσ καὶ Τροζῆνα, εἰρήνησ ἐπεθυμήσαμεν, καὶ Μιλτιάδην τὸν Κίμωνοσ ὠστρακισμένον καὶ ὄντα ἐν Χερρονήσῳ κατεδεξάμεθα δι’ αὐτὸ τοῦτο, πρόξενον ὄντα Λακεδαιμονίων, ὅπωσ πέμψαιμεν εἰσ Λακεδαίμονα προκηρυκευσόμενον περὶ σπονδῶν.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ πρὸσ Λακεδιμονίουσ εἰρήνης 6:1)
νενικήκασι γὰρ τρὶσ ἤδη μαχόμενοι, τότε μὲν ἐν Κορίνθῳ πάντασ πανδημεὶ τοὺσ συμμάχουσ παρόντασ, οὐχ ὑπολιπόντεσ πρόφασιν οὐδεμίαν, ἀλλ’ ἐν τῷ κρατιστεύειν μόνοι πάντων, αὖθισ δ’ ἐν Βοιωτοῖσ, ὅτ’ αὐτῶν Ἀγησίλαοσ ἡγεῖτο, τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ τότε τὴν νίκην ἐποιήσαντο, τρίτον δ’ ἡνίκα Λέχαιον ἔλαβον, Ἀργείουσ μὲν ἅπαντασ καὶ Κορινθίουσ, ἡμῶν δὲ καὶ Βοιωτῶν τοὺσ παρόντασ.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ πρὸσ Λακεδιμονίουσ εἰρήνης 26:2)
πρῶτον μὲν γὰρ ἡνίκα ἀπωλέσαμεν τὰσ ναῦσ ἐν Ἑλλησπόντῳ καὶ τειχήρεισ ἐγενόμεθα, τίνα γνώμην ἔθεντο περὶ ἡμῶν οἱ νῦν μὲν ἡμέτεροι τότε δὲ Λακεδαιμονίων ὄντεσ σύμμαχοι;
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ πρὸσ Λακεδιμονίουσ εἰρήνης 31:5)
ὦκα δὲ Καλλιχόροιο παρὰ προχοὰσ ποταμοῖο ἤλυθον, ἔνθ’ ἐνέπουσι Διὸσ Νυσήιον υἱᾶ, Ἰνδῶν ἡνίκα φῦλα λιπὼν κατενάσσατο Θήβασ, ὀργιάσαι, στῆσαί τε χοροὺσ ἄντροιο πάροιθεν, ᾧ ἐν ἀμειδήτουσ ἁγίασ ηὐλίζετο νύκτασ, ἐξ οὗ Καλλίχορον ποταμὸν περιναιετάοντεσ ἠδὲ καὶ Αὐλίον ἄντρον ἐπωνυμίην καλέουσιν.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 15:14)
Ἑρμῆσ γὰρ αὐτῆσ ἐρασθείσ, ὡσ φεύγουσαν αὐτὴν καταλαβεῖν οὐκ ἠδύνατο περιῆν γὰρ αὐτοῦ τῷ τάχει τῶν ποδῶν, κατὰ τῆσ ὁδοῦ βύρσασ ὑπέστρωσε νεοδάρτουσ, ἐφ’ αἷσ ὀλισθοῦσα, ἡνίκα ἀπὸ τῆσ κρήνησ ἐπανῄει, φθείρεται.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 2 1:6)
χρησμοῦ δὲ Θηβαίοισ ὑπάρχοντοσ τηνικαῦτα ἀπαλλαγήσεσθαι τῆσ Σφιγγὸσ ἡνίκα ἂν τὸ αἴνιγμα λύσωσι, συνιόντεσ εἰσ ταὐτὸ πολλάκισ ἐζήτουν τί τὸ λεγόμενόν ἐστιν, ἐπεὶ δὲ μὴ εὑρ́ισκον, ἁρπάσασα ἕνα κατεβίβρωσκε.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 5 8:7)
ᾧ γὰρ ἑώρων τρόπῳ τὴν πατρίδα τοῖσ Ἕλλησιν ὁμιλοῦσαν, τοῦτον ᾤοντο δεῖν αὐτοὶ προσφέρεσθαι τῇ πατρίδι, ἡνίκα ὁ καιρὸσ καλοίη·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 28:6)
ἔδειξε δ’ οὐχ ἥκιστα, ἡνίκα ἴσχυσε τὰ μέγιστα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 105:2)
δοκεῖ δέ μοι καὶ Ἡσίοδοσ, εἰ ὁμοίωσ Ὁμήρῳ τέλειοσ ἦν τὰ ποιητικὰ καὶ μαντικὸσ, ὥσπερ ἐκεῖνοσ οὐκ ἠγνόησε τὴν ὑμετέραν ἀρχὴν ἐσομένην, ἀλλὰ προεῖδε καὶ ἀνεφθέγξατο ἐν τοῖσ ἔπεσιν, οὕτωσ καὶ αὐτὸσ οὐκ ἂν ὥσπερ νῦν ἀπὸ χρυσοῦ γένουσ ἀρξάμενοσ γενεαλογεῖν, ἢ, ἡνίκα ταύτην ἀρχὴν ἐνεστήσατο, περί γε τοῦ τελευταίου καὶ σιδηροῦ γένουσ διαλεγόμενοσ τοῦτον ἂν αὐτοῦ φάναι γενέσθαι τὸν ὄλεθρον, εὖτ’ ἂν γεινόμενοι πολιοκρόταφοι τελέθωσιν, ἀλλ’ ἡνίκ’ ἂν ἡ ὑμετέρα προστασία τε καὶ ἀρχὴ καταστῇ, τότ’ ἂν φάναι φθαρῆναι τὸ σιδηροῦν φῦλον ἐν τῇ γῇ, καὶ Δίκῃ δὲ καὶ Αἰδοῖ τότ’ ἂν ἀποδοθῆναι κάθοδον εἰσ ἀνθρώπουσ, καὶ οἰκτεῖραι τοὺσ πρὸ ὑμῶν γενομένουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 31:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION