Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ γὰρ οἰο͂σ ἐν οὔρεσι δένδρεα τέμνων δή ποθ’ ἁμαδρυάδοσ νύμφησ ἀθέριξε λιτάων, ἥ μιν ὀδυρομένη ἀδινῷ μειλίσσετο μύθῳ, μὴ ταμέειν πρέμνον δρυὸσ ἥλικοσ, ᾗ ἔπι πουλὺν αἰῶνα τρίβεσκε διηνεκέσ·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 8:6)
μικρὸσ ἡλίκοσ Μόλων.
(아리스토파네스, Frogs, Prologue 2:27)
νῦν δὲ τὸ μὲν παρὸν ἀεὶ προϊέμενοι, τὰ δὲ μέλλοντ’ αὐτόματ’ οἰόμενοι σχήσειν καλῶσ, ηὐξήσαμεν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, Φίλιππον ἡμεῖσ καὶ κατεστήσαμεν τηλικοῦτον ἡλίκοσ οὐδείσ πω βασιλεὺσ γέγονεν Μακεδονίασ.
(데모스테네스, Speeches, Ὀλυνθιακὸσ Α 11:2)
πρῶτον μέν, εἴ τισ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, θαρρεῖ, ὁρῶν ἡλίκοσ ἤδη καὶ ὅσων κύριόσ ἐστι Φίλιπποσ, καὶ μηδέν’ οἰέται κίνδυνον φέρειν τοῦτο τῇ πόλει μηδ’ ἐφ’ ὑμᾶσ πάντα παρασκευάζεσθαι, θαυμάζω, καὶ δεηθῆναι πάντων ὁμοίωσ ὑμῶν βούλομαι τοὺσ λογισμοὺσ ἀκοῦσαί μου διὰ βραχέων, δι’ οὓσ τἀναντί’ ἐμοὶ παρέστηκε προσδοκᾶν καὶ δι’ ὧν ἐχθρὸν ἡγοῦμαι Φίλιππον·
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Β 8:1)
ἀλλ’ ὅμωσ ἐκεῖνοι, τέωσ μὲν ἑώρων αὐτὸν τηλικοῦτον ἡλίκοσ ὢν πιστὸσ ὑπῆρχεν, σύμμαχοί τ’ ἦσαν καὶ δι’ ἐκεῖνον ἡμῖν ἐπολέμουν, ἐπειδὴ δ’ εἶδον μείζω τῆσ πρὸσ αὑτοὺσ πίστεωσ γιγνόμενον, τοσοῦτ’ ἀπέχουσι τοῦ ψηφίσασθαι, ἐάν τισ ἀποκτείνῃ τινὰ τῶν ἐκείνῳ συγκατεσκευακότων τὴν ἀρχήν, ἐκ τῶν ἑαυτῶν συμμάχων ἀγώγιμον εἶναι, ὥσθ’ ὑμᾶσ, οὓσ ἴσασιν ἁπάντων ἀνθρώπων ἥδιστ’ ἂν καὶ τοὺσ ἐκείνου φίλουσ καὶ αὐτὸν τὸν Φίλιππον ἀποκτείναντασ, φίλουσ πεποίηνται, φασὶ δὲ καὶ συμμάχουσ ποιήσεσθαι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 158:1)
ὑπόλοιπον ἡμῖν, ὦ Ἀθηναῖοι, καὶ ταῦτ’ ἀγωνιζομένοισ ἀγῶνα τηλικοῦτον ἡλίκοσ οὐδεπώποτε γέγονε τῇ πόλει, κοινῇ πᾶσιν ὑμῖν παρακελεύεσθαι, πρῶτον μὲν τοῖσ λοιποῖσ ἡμῖν συγγνώμην ἔχειν, ἂν τῶν αὐτῶν ἐνίοισ περιπίπτωμεν ‐ οὐ γὰρ ἵν’ ἐνοχλῶμεν ὑμᾶσ, ἀλλ’ ἵν’ ὀργίζεσθαι μᾶλλον παροξύνωμεν, δὶσ περὶ τῶν αὐτῶν ἐροῦμεν ‐ , ἔπειτα μὴ προί̈εσθαι τὰ κοινὰ τῆσ πόλεωσ ἁπάσησ δίκαια, μηδὲ τὴν κοινὴν σωτηρίαν ἀντικαταλλάξασθαι τῶν τοῦ κρινομένου λόγων.
(디나르코스, 연설, Κατὰ Δημοσθένους 3:1)
Ἡρόδοτοσ δέ φησι τὸν Νεῖλον εἶναι μὲν φύσει τηλικοῦτον ἡλίκοσ γίνεται κατὰ τὴν πλήρωσιν, ἐν δὲ τῷ χειμῶνι τὸν ἥλιον κατὰ τὴν Λιβύην φερόμενον ἐπισπᾶσθαι πρὸσ ἑαυτὸν πολλὴν ὑγρασίαν ἐκ τοῦ Νείλου, καὶ διὰ τοῦτο περὶ τοὺσ καιροὺσ τούτουσ παρὰ φύσιν ἐλάττονα γίνεσθαι τὸν ποταμόν·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 38 8:1)
ἐν ἐνίοισ δὲ τόποισ καὶ τὴν ἑαυτοῦ κατεσκεύασεν εἰκόνα λιθίνην, τόξα καὶ λόγχην ἔχουσαν, τῷ μεγέθει τέτταρσι παλαισταῖσ μείζονα τῶν τεττάρων πηχῶν, ἡλίκοσ ὢν καὶ αὐτὸσ ἐτύγχανεν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 55 9:1)
μιᾷ γὰρ σκέψει ἐπικοινωνεῖν αὐτοῦ καὶ τοὺσ ἀπὸ τῶν μαθημάτων, καθ’ ἣν ζητοῦσι περί τε τῶν ἀπλανῶν καὶ τῶν πλανωμένων, οἱο͂ν εἰ ὁ ἥλιόσ ἐστι τηλικοῦτοσ ἡλίκοσ φαίνεται, καὶ ὁμοίωσ εἰ ἡ σελήνη, καὶ περὶ δινήσεωσ καὶ τῶν ὁμοίων τούτοισ ζητημάτων.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 132:4)
τοιγάρτοι διέμειναν ἐν πολλαῖσ γενεαῖσ οὐδὲν διαφέρουσαι συγγενικῶν ἀναγκαιοτήτων αἱ τῶν πελατῶν τε καὶ προστατῶν συζυγίαι παισὶ παίδων συνιστάμεναι, καὶ μέγασ ἔπαινοσ ἦν τοῖσ ἐκ τῶν ἐπιφανῶν οἴκων ὡσ πλείστουσ πελάτασ ἔχειν τάσ τε προγονικὰσ φυλάττουσι διαδοχὰσ τῶν πατρωνειῶν καὶ διὰ τῆσ ἑαυτῶν ἀρετῆσ ἄλλασ ἐπικτωμένοισ, ὅ τε ἀγὼν τῆσ εὐνοίασ ὑπὲρ τοῦ μὴ λειφθῆναι τῆσ ἀλλήλων χάριτοσ ἔκτοποσ ἡλίκοσ ἀμφοτέροισ ἦν τῶν μὲν πελατῶν ἅπαντα τοῖσ προστάταισ ἀξιούντων ὡσ δυνάμεωσ εἶχον ὑπηρετεῖν, τῶν δὲ πατρικίων ἥκιστα βουλομένων τοῖσ πελάταισ ἐνοχλεῖν χρηματικήν τε οὐδεμίαν δωρεὰν προσιεμένων·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 10 6:1)
ἢ τίσ ἔλεγχοσ ἠνέχθη κατ’ αὐτῶν, ἡλίκοσ ἀποδείκνυσιν τοῦτον ἐπίβουλον;
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 879:2)
εἶπον δὲ καὶ ἡλίκοσ ὁ κίνδυνοσ, εἰ μὴ ὀρθὴν ἐλαύνοι·
(루키아노스, Dialogi deorum, Ζευσ, Ἥλιοσ. 4:2)
ἀναλελογίσθαι, ἡλίκοσ ἂν ὁ πᾶσ λέων γένοιτο κατ̓ ἀξίαν τοῦ ὄνυχοσ ἀναπλασθείσ.
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 111:1)
τὰ δ̓ ἄλλα ἡλίκοσ μὲν ὁ ἱστόσ, ὅσην δὲ ἀνέχει τὴν κεραίαν, οἱῴ καὶ προτόνῳ κέχρηται καὶ συνέχεται, ὡσ δὲ ἡ πρύμνα μὲν ἐπανέστηκεν ἠρέμα καμπύλη χρυσοῦν χηνίσκον ἐπικειμένη, καταντικρὺ δὲ ἀνάλογον ἡ πρῷρα ὑπερβέβηκεν ἐσ τὸ πρόσω ἀπομηκυνομένη, τὴν ἐπώνυμον τῆσ νεὼσ θεὸν ἔχουσα τὴν Ἶσιν ἑκατέρωθεν·
(루키아노스, Λυκῖνοσ, Τιμόλαοσ, Σάμιπποσ, Ἀδείμαντος 10:2)
οἶδα γάρ, ἡλίκοσ ὁ κίνδυνοσ, εἰ κατὰ τῶν πετρῶν κυλίοι τισ, καὶ μάλιστα οἱο͂ν τοὐμὸν τοῦτο πιθάκνιον οὐδὲ πάνυ καρτερῶσ κεκεραμευμένον·
(루키아노스, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 43)

SEARCH

MENU NAVIGATION