헬라어 문장 내 검색 Language

ἐγὼ δ’ ὑμᾶσ ἡδέωσ ἂν ἐροίμην, εἴ τισ πώποτε Ἀθηναίων πρεσβευτὴσ ἐκπεμφθείσ, ἐφ’ οἷσ πεπρέσβευκε κεκώλυται πρὸσ τὸν δῆμον ἀπαγγέλλειν, καὶ ταῦτα παθὼν καὶ ἀτιμασθεὶσ ὑπὸ τῶν συμπρέσβεων, τούτουσ ἔγραψ’ ἂν ἐπαινέσαι καὶ καλέσαι ἐπὶ δεῖπνον.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1212)
ἅμα δὲ ἐμέμνητο τῆσ τῶν Θωκέων, συμμαχίασ, ἣν ὁ Κρωβύλοσ ἐκεῖνοσ ἔγραψε, καὶ ἄλλα πολλὰ καὶ δυσχερῆ κατὰ τῆσ πόλεωσ διεξῄει, ἃ ἐγὼ οὔτε τότ’ ἐκαρτέρουν ἁκούων, οὔτε νῦν ἡδέωσ μέμνημαι αὐτῶν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1181)
ἡδέωσ δ’ ἂν ἔγωγε, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, ἐναντίον ὑμῶν ἀναλογισαίμην πρὸσ τὸν γράψαντα τὸ ψήφισμα, διὰ ποίασ εὐεργεσίασ ἀξιοῖ Δημοσθένην στεφανῶσαι.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 236 1:1)
ὄψιοσ τερπωλὴ, φυτῶν, γραφῆσ, ὑδάτων, ὡσ ὁρῆσθαι τὰ πάντα ἡδέωσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.140)
τοῦτο ἀόριστον, νῦν τὸ ὡρισμένον ἐν ἀθροίσματι προσληφθέν, δύο δέ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ μεγάλα, εἶτα ταῦτα κατ’ εἶδοσ ἐμέρισεν ἓν μὲν ὅτι οὐ περὶ τῶν ἴσων νῦν ἐμοὶ ὁ ἀγών, ἕτερον δὲ ὃ φύσει πᾶσιν ὑπάρχει, τῶν μὲν λοιδοριῶν καὶ τῶν κατηγοριῶν ἀκούειν ἡδέωσ, τοῖσ ἐπαινοῦσι δ’ ἑαυτοὺσ ἄχθεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 2:4)
ἅπαντα γὰρ ταῦτα περιβολῆσ ἐστιν, ἡ πρόσληψισ τοῦ ἀορίστου πολλὰ μὲν οὖν ἔγωγε ἐλαττοῦμαι, τὸ ἐν ἀθροίσματι συλλαβεῖν δύο δέ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ μεγάλα, τὸ κατ’ εἶδοσ μερίσαι ἓν μὲν τὸ μὴ περὶ τῶν ἴσων εἶναι τὸν ἀγῶνα, ἕτερον δὲ τὸ πάντασ οὕτωσ ἔχειν, τῶν μὲν λοιδορούντων ἡδέωσ ἀκροᾶσθαι, τοῖσ ἐπαινοῦσι δὲ ἑαυτοὺσ ἄχθεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 2:5)
τῶν δὲ ἐπὶ τέλει καὶ αὕτη ἡ παράλειψισ περιβολὴν ἔχουσα, πολλὰ δὲ ἔχων καὶ ἄλλα ἐπιδεῖξαι, ἃ τούτοισ ἐστὶ πεπραγμένα, καὶ εἰσὶν ἐψευσμένοι, ἡδέωσ μὲν ἂν ὑμῖν λέγοιμι ἐπειδὴ δὲ ἔξω τοῦ πράγματοσ ὑπολαμβάνετ’ εἶναι, ἐάσω.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 14:6)
ἡδέωσ δ’ ἂν πυθοίμην τῶν ῥᾳδίωσ ἀξιούντων αὑτοὺσ τὰ τηλικαῦτα κατηγορεῖν τίνασ τοιούτουσ αὐτὴν ἀναστάτουσ ποιῆσαί φασιν οἱούσ ἀναστάτουσ ἐκώλυσε γενέσθαι Θηβαίουσ, ἢ τίνων τείχη καθελεῖν οἱᾶ Κορινθίοισ ἀνέστησεν, ἢ τίνασ τοιούτουσ ἀνελεῖν οἱούσ διετήρησε Λακεδαιμονίουσ καὶ τὰσ μετ’ ἐκείνων πόλεισ, ἄλλοισ τε πολλοῖσ παλαιοῖσ καὶ καλοῖσ ἔργοισ, καὶ τὰ τελευταῖα τῇ περὶ Μαντίνειαν ἀρίστῃ τῶν Ἑλληνικῶν, οἶμαι δὲ καὶ τῶν μνημονευομένων, ἱππομαχίᾳ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 87:9)
τοῦτο δὲ ὑμεῖσ κατὰ ταυτὸ γνόντεσ οὐ ταυτὸν ἐποιήσατε, ἀλλὰ τοσούτῳ κάλλιον καὶ σοφώτερον αὐτοὶ διείλεσθε, ὥστε ἐν ἐκείνῳ μὲν τῷ συντάγματι οὐκ ἦν ἴσον ἔχειν τῆσ πολιτείασ ἀλλήλοισ, ἀλλ’ ἦσαν ἐν τῷ χείρονι οἱ στρατευόμενοι τῶν ἡσυχαζόντων μόνοι πονοῦντεσ δι’ αἰῶνοσ, οὔκουν ἴσωσ οὐδὲ ἡδέωσ εἶχον αὐτοῖσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 21:5)
τοῦτο γοῦν οὐδ’ ἂν εἷσ λόγοσ ὁποῖόν τι τὸ κάλλοσ καὶ τὴν ἡδονήν ἐστιν ἐνδείξαιτο, ἀλλ’ ἀμείνουσ ἐσμὲν πίνειν τούτου τοῦ ὕδατοσ καὶ λούεσθαι καὶ προσορᾶν ἡδέωσ ἢ ἔχειν εἰπεῖν τι περὶ αὐτοῦ, ὥσπερ οἱ τῶν καλῶν ἐρῶντεσ, οἳ τῇ μὲν δυνάμει τοῦ κάλλουσ ἑαλώκασι καὶ ἴσασιν οἱών ἐρῶσιν, ἐὰν δέ τισ αὐτοὺσ ἔρηται, οὐκ ἂν ἔχοιεν εἰπεῖν περὶ ἀπόντων, παρόντασ δὲ οἶμαι δείξαιεν ἄν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ φρέαρ τοῦ Ἀσκληπιοῦ 1:3)
ὑμεῖσ μὲν οὖν διὰ τοῦ κήρυκοσ ἐρωτᾶτε τίσ ἀγορεύειν βούλεται, ἐγὼ δὲ ὑμᾶσ ἡδέωσ ἂν ἐροίμην τίσ ὑμῶν βούλεται πράττειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 5:5)
καὶ ἅμα ἐγιγνόμην τε ἐν τῷ θερμῷ καὶ ἀπεδυόμην, ἐλουσάμην καὶ μάλα ἡδέωσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 6:14)
καὶ ὁ Λούκιοσ τὴν μὲν εὐπορίαν τῆσ ἀποκρίσεωσ ἐδόκει μοι ἐπαινέσαι, οὐ μέντοι τήν γε ἀναχώρησιν ἐνεγκεῖν ἡδέωσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 14:1)
ἔτι τοίνυν ἡδέωσ ἂν ἐροίμην αὐτοὺσ πότερον αὐτὸν τὸν κατάπλουν τῶν τριήρων καὶ στρατιωτῶν αἰσχρὸν νομίζουσιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 10:17)
καὶ μὴν οὐδ’ ἐκεῖνό γε δεῖ λαθεῖν ὑμᾶσ, ὅτι νῦν μὲν πρὸσ ὀργὴν ὧν ἐγκαλοῦσιν ἡδέωσ ἂν αὐτοὺσ ὁτιοῦν παθόντασ ἴδοιεν οἱ Ἕλληνεσ, χρόνου δ’ ἐγγενομένου καὶ λογισμῷ τὸ πρᾶγμα λαβόντεσ τοῖσ μὲν συναλγήσουσιν, ὑμῖν δὲ μέμψονται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ὑπὲρ τῆσ πρὸσ Ἀθηναίουσ εἰρήνης 4:13)

SEARCH

MENU NAVIGATION