Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τοῦ δ’ ἆσσον ἰόντοσ δεξιτερῇ σκαιῆσ ὑπὲρ ὀφρύοσ ἤλασε χειρί, δρύψε δέ οἱ βλέφαρον, γυμνὴ δ’ ὑπελείπετ’ ὀπωπή.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 2:31)
ἐπεὶ δὲ τάδε ἐξήντλησε ἡ νοῦσοσ, καὶ ἀπὸ τῶν ὀφθαλμῶν τὴν ἀχλὺνἕλε, ὁρέουσι τά τε ἐν τῷ ἠέρι, καὶ γυμνῇ τῇ ψυχῇ γίγνονται μάντιεσ ἀτρεκέεσ· οἱ δὲ ἐσ τοσόνδε λεπτότητοσ ὑγρῶν καὶ τῆσ γνώμησ ἀφιγμένοι οὐ μάλα τοι περιγίγνονται, ἐξηερωμ ένησ ἤδη τῆσ ζωτικῆσ δυνάμιοσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.120)
χάρισ τοίνυν, ἡ παισὶν ἐκ θεῶν δῶρον προτεθεῖσα καθάπερ ἔκ τινοσ ὁμολογίασ, οὔ τί που γυμνὴ κατὰ τοὺσ ζωγράφουσ, ἀλλ’ αἰδῶ πολλὴν ἐπαμφιασαμένη πᾶσι τοῖσ μέρεσιν ἐντέτηκεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 5:4)
καὶ μὴν καὶ Θηβαίουσ ὅτε ἐσώζετε, οὐχ ὅμοια ἀνθ’ ὁμοίων ἀπεδίδοτε αὐτοῖσ δή που, καίτοι τηνικαῦτα μὲν οὔτε τριήρων εὐπορεῖτε οὔτε τὰ τείχη τὸν ἀναστήσοντα εἴχετέ πω, ἀλλ’ ἀφύλακτοσ καὶ γυμνὴ σχεδὸν ἡ πόλισ ἦν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 12:11)
"τῷ εὐδαιμονικῷ καλου μένῳ Ἀναξάρχῳ διὰ τὴν τῶν χορηγησάντων ἄγνοιαν περιπεσούσησ ἐξουσίασ γυμνὴ μὲν ᾠνοχόει παιδίσκη πρόσηβοσ ἡ προκριθεῖσα διαφέρειν ὡρ́ᾳ τῶν ἄλλων, ἀνασύρουσα πρὸσ ἀλήθειαν τὴν τῶν οὕτωσ αὐτῇ χρωμένων ἀκρασίαν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 702)
γυμνή δ’ αἰθέροσ θεάμασιν ζῶσαν γραφὴν ἔφαινε·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 87 2:3)
τοῦτο τῇ προσκτισθείσῃ πόλει περιέθηκεν Ἀγρίππασ, ἥπερ ἦν πᾶσα γυμνή·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ε. 170:1)
ῥιγοῦν τε γὰρ καὶ εἶναι γυμνή·
(헤로도토스, The Histories, book 5, chapter 92G 2:2)
ἄλλωσ τε ‐ εἰρήσεται γάρ ‐ οὐδὲ τὸν ἥλιον ἔτι ῥᾳδίωσ ἀνέχομαι ὀξὺν καὶ φλογμώδη ἐμπίπτοντα γυμνῇ τῇ κεφαλῇ.
(루키아노스, Anacharsis, (no name) 16:9)
ἡ δέ γε σώφρων χρυσῷ ^ μὲν τὰ ἀρκοῦντα καὶ μόνον τὰ ἀναγκαῖα προσχρῆται, τὸ δ’ αὑτῆσ κάλλοσ οὐκ ἂν αἰσχύνοιτο, οἶμαι, καὶ γυμνὴ δεικνύουσα.
(루키아노스, De Domo, (no name) 7:5)
ἐκείνη μὲν οὖν ‐ καὶ γὰρ ἔτυχε γυμνὴ οὖσα ‐ οὐκ εἶχεν ὅπωσ ἐγκαλύψαιτο αἰδουμένη, ὁ δὲ Ἄρησ τὰ μὲν πρῶτα διαφυγεῖν ἐπειρᾶτο καὶ ἤλπιζε ῥήξειν τὰ δεσμά, ἔπειτα δὲ συνεὶσ ἐν ἀφύκτῳ ἐχόμενον ἑαυτὸν ἱκέτευε.
(루키아노스, Dialogi deorum, Ἀπόλλων, Ἑρμῆσ. 2:1)
αὐτοὶ δὲ σώματα μὲν οὐκ ἔχουσιν, ἀλλ’ ἀναφεῖσ καὶ ἄσαρκοί εἰσιν, μορφὴν δὲ καὶ ἰδέαν μόνην ἐμφαίνουσιν, καὶ ἀσώματοι ὄντεσ ὅμωσ συνεστᾶσιν καὶ κινοῦνται καὶ φρονοῦσι καὶ φωνὴν ἀφιᾶσιν, καὶ ὅλωσ ἐοίκε γυμνή τισ ἡ ψυχὴ αὐτῶν περιπολεῖν τὴν τοῦ σώματοσ ὁμοιότητα περικειμένη·
(루키아노스, Verae Historiae, book 2 12:2)
χαλκοῦ πεποιημένον, γυνὴ γυμνή.
(파우사니아스, Description of Greece, Ἀρκαδικά, chapter 4 14:1)
ὅτι τε γάρ, ἐπειδὰν ἅπαξ τισ ἡμῶν ἀποθάνῃ, ἀεὶ ἐκεῖ ἐστιν, φοβοῦνται, καὶ ὅτι ἡ ψυχὴ γυμνὴ τοῦ σώματοσ παρ’ ἐκεῖνον ἀπέρχεται, καὶ τοῦτο πεφόβηνται·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 120:3)
πρὶν γάρ τι παθεῖν διὰ τὴν τοῦ Ἔρωτοσ κακηγορίαν πειράσομαι αὐτῷ ἀποδοῦναι τὴν παλινῳδίαν, γυμνῇ τῇ κεφαλῇ καὶ οὐχ ὥσπερ τότε ὑπ’ αἰσχύνησ ἐγκεκαλυμμένοσ.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 112:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION