헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ πρῶτον μὲν ἐπὶ τὴν ἀπ’ ἐκείνησ κληθεῖσαν Ἀγέλαστον ἐκάθισε πέτραν παρὰ τὸ Καλλίχορον φρέαρ καλούμενον, ἔπειτα πρὸσ Κελεὸν ἐλθοῦσα τὸν βασιλεύοντα τότε Ἐλευσινίων, ἔνδον οὐσῶν γυναικῶν, καὶ λεγουσῶν τούτων παρ’ αὑτὰσ καθέζεσθαι, γραῖά τισ Ιἄμβη σκώψασα τὴν θεὸν ἐποίησε μειδιᾶσαι.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 5 1:4)
τὸν δ’ ὑπὸ τῆσ γραὸσ τρεφόμενον παράσιτον Παυσίμαχοσ ἔλεγεν τοὐναντίον πάσχειν τῇ γραίᾳ συνόντα αὐτὸν γὰρ ἐν γαστρὶ λαμβάνειν ἀεί.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 48 1:2)
εἰ γάρ τισ ἔροιτο ὅντιν’ οὖν ἢ ποιητῶν ἢ ῥητόρων, τίνα σεμνότητα ἢ καλλιλογίαν ταῦτ’ ἔχει τὰ ὀνόματα ἃ ταῖσ Βοιωτίαισ κεῖται πόλεσιν Ὑρία καὶ Μυκαλησσὸσ καὶ Γραῖα καὶ Ἐτεωνὸσ καὶ Σκῶλοσ καὶ Θίσβη καὶ Ὀγχηστὸσ καὶ Εὔτρησισ καὶ τἆλλ’ ἐφεξῆσ ὧν ὁ ποιητὴσ μέμνηται, οὐδεὶσ ἂν εἰπεῖν οὐδ’ ἥντιν’ οὖν ἔχοι·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1632)
πότερα φάσγανον χερὶ λαβοῦσα γραίᾳ φῶτα βάρβαρον κτενεῖσ, ἢ φαρμάκοισιν ἢ ’πικουρίᾳ τινί;
(에우리피데스, Hecuba, episode, iambics 6:10)
ὦ γραῖα, ταὐτὰ ταῦτ’ ἔπη κἄλλωσ λέγειν ἔξεστι, πείσομαι γάρ·
(에우리피데스, Helen, episode, dialogue 3:4)
ξύνεσ δὲ τήνδ’ ὡσ κατηφὴσ καὶ συνωφρυωμένη χωρεῖ πρὸσ ἡμᾶσ γραῖα σημανοῦσά τι.
(소포클레스, 트라키니아이, episode4)
καὶ ἡ Γραῖα δ’ ἐστὶ τόποσ Ὠρωποῦ πλησίον καὶ τὸ ἱερὸν τοῦ Ἀμφιαράου καὶ τὸ Ναρκίσσου τοῦ Ἐρετριέωσ μνῆμα ὃ καλεῖται Σιγηλοῦ, ἐπειδὴ σιγῶσι παριόντεσ·
(스트라본, 지리학, Book 9, chapter 2 19:1)
ταῦτα γὰρ ἁ γραία με Κοτυταρὶσ ἐξεδίδαξε.
(테오크리토스, Idylls, Βουκολιασταὶ Δάφνισ καὶ Δαμοίτας25)
ὁ δ’ ὄρθριοσ ἄλλον ἀλέκτωρ κοκκύζων νάρκαισιν ἀνιαραῖσι διδοίη, εἷσ δ’ ἀπὸ τᾶσδε φέριστε Μόλων ἄγχοιτο παλαίστρασ, ἄμμιν δ’ ἁσυχία τε μέλοι γραία τε παρείη, ἅτισ ἐπιφθύζοισα τὰ μὴ καλὰ νόσφιν ἐρύκοι.
(테오크리토스, Idylls, Θαλύσια56)
ἡ μὲν γάρ με νέα περιλήψεται, ἡ δὲ παλαιὴ γραῖά με καὶ ῥυσή, Σιμύλε, λειχάσεται.
(작자 미상, Greek Anthology, book 5, chapter 382)
γραῖα, φίλη θρέπτειρα, τί μου προσιόντοσ ὑλακτεῖσ, καὶ χαλεπὰσ βάλλεισ δὶσ τόσον εἰσ ὀδύνασ;
(작자 미상, Greek Anthology, book 5, chapter 1061)
ζώει καὶ λεύσσουσα καὶ ἀρτίποσ, οἱᾶ́ τε νύμφη, ὥστε με διστάζειν, μή τι πέπονθ’ Αἴδησ, γραῖα καλὴ ̔τί γάρ;
(작자 미상, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 72 1:1)
γινώσκειν σε θέλω, Πλακιανέ, σαφῶσ, ὅτι πᾶσα ἔγχαλκοσ γραῖα πλουσία ἐστὶ σορόσ.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 4251)

SEARCH

MENU NAVIGATION