Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ δ’ ὠμόν, οὔτι παρθένων ἐπώνυμον, φρόνημα, γοργὸν δ’ ὄμμ’ ἔχων, προσίσταται.
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, choral, antistrophe 2 1:6)
τῆσ μὲν γὰρ ἀφελείασ ἦν προελθεῖν μέχρι τοῦ μύρου μὲν οὐ προσδέονται, τὸ δὲ τῆσ αἰτιολογίασ παρατεθὲν κατὰ τὴν ὑποστροφὴν τοῦτο γοργὸν σφόδρα ἐποίησε τὸν λόγον αὐταὶ γὰρ τούτου ὄζουσι, καὶ κινδυνεύει καὶ πολιτικὸσ γεγονέναι τῷ ῥυθμῷ ὁ λόγοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 1 9:6)
τίσ Γοργόν’ ἐξήγειρεν ἐκ τοῦ σάγματοσ;
(아리스토파네스, Acharnians, Lyric-Scene, strophe 2 1:4)
ἁνὴρ τέτρωται χάρακι διαπηδῶν τάφρον, καὶ τὸ σφυρὸν παλίνορρον ἐξεκόκκισεν, καὶ τῆσ κεφαλῆσ κατέαγε περὶ λίθῳ πεσών, καὶ Γοργόν’ ἐξήγειρεν ἐκ τῆσ ἀσπίδοσ.
(아리스토파네스, Acharnians, Episode3)
ὦ Πόσειδον ὡσ καλὸν τὸ στῖφοσ αὐτῶν φαίνεται καὶ πυκνὸν καὶ γοργὸν ὥσπερ μᾶζα καὶ πανδαισία.
(아리스토파네스, Peace, Choral, trochees6)
ἥδε μέν, ἔφη, σοι ἡ προσορῶσα γοργόν τε καὶ πρᾷον, ἐκ δεξιῶν καθημένη, Δίκη, πλείστῳ δὴ καὶ φανερωτάτῳ λάμπουσα κάλλει.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ α. 87:9)
καὶ ὁ Ἀλέξανδροσ γοργὸν ἐμβλέψασ ὥσπερ λέων, Ἐγὼ μέν, εἶπεν, ὦ πάτερ, οἶμαι πρέπειν πολλὰ τῶν Ὁμήρου ἐπῶν πρὸσ σάλπιγγα ᾅδεσθαι,μὰ Δί’ οὐ τὴν ἀνακαλοῦσαν, ἀλλὰ τὴν ἐποτρύνουσαν καὶ παρακελευομένην, οὐχ ὑπὸ γυναικείου χοροῦ λεγόμενα ἢ παρθένων, ἀλλ’ ὑπὸ φάλαγγοσ ἐνόπλου, πολὺ μᾶλλον ἢ τὰ Τυρταίου παρὰ τοῖσ Λάκωσιν.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ β. 36:2)
καὶ ὃσ ἀνέβλεψεπρὸσ αὐτὸν γοργόν, ὥσπερ οἱ λέοντεσ, καὶ ἐκέλευσεν ἀποστῆναι σμικρόν·
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 16:4)
ἑλόμενοι δ’ ἡγεμόνασ τοὺσ οἰκείουσ τοῦ Πεντάθλου Γόργον καὶ Θέστορα καὶ Ἐπιθερσίδην, ἀπέπλεον διὰ τοῦ Τυρρηνικοῦ πελάγουσ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 9 3:3)
ἐνταῦθα Γοργόν’ ἔτεκε Γῆ, δεινὸν τέρασ.
(에우리피데스, Ion, episode, lyric 4:32)
μὴ πέτροσ γένῃ δέδοικασ ὥστε Γοργόν’ εἰσιδών;
(에우리피데스, episode, trochees17)
ὁρᾷσ, ἄβουλοσ ὡσ κεκερτομημένη τοῖσ κερτομοῦσι γοργὸν ὄμμ’ ἀναβλέπει σὴ πατρίσ;
(에우리피데스, Suppliants, episode, iambic21)
οὗτοσ ὡνὴρ πολλάκισ μὲν καὶ πρότερον τὸν Γόργον παρηγορέετο ἀπίστασθαι ἀπὸ βασιλέοσ, τότε δέ, ὡσ καὶ τοὺσ Ιὤνασ ἐπύθετο ἀπεστάναι, πάγχυ ἐπικείμενοσ ἐνῆγε·
(헤로도토스, The Histories, book 5, chapter 104 3:1)
ὡσ δὲ οὐκ ἔπειθε τὸν Γόργον, ἐνθαῦτά μιν φυλάξασ ἐξελθόντα τὸ ἄστυ τὸ Σαλαμινίων ὁ Ὀνήσιλοσ ἅμα τοῖσι ἑωυτοῦ στασιώτῃσι ἀπεκλήισε τῶν πυλέων.
(헤로도토스, The Histories, book 5, chapter 104 3:2)
ὀφθαλμοὶ πολὺ τὸ γοργὸν καὶ ἔνθεον διεμφαίνοντεσ, φώνημα ἥδιστόν τε ἅμα καὶ λαμπρότατον καὶ ὅλωσ οὐδαμόθεν μεμπτὸσ ἦν ταῦτά γε.
(루키아노스, Alexander, (no name) 3:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION