Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

γνῶσίσ τε ἐκ τούτων αὐτῷ καὶ εὔνοια παρὰ τοῦ στρατοῦ τισ ἐνεγίγνετο, σὺν χάριτι δεξιουμένῳ πάντασ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 2 1:4)
μετὰ ταῦτα ἀνεγιγνώσκετο ἐν τῇ βουλῇ ἡ γνῶσισ ἡ τοῦ πρεσβευτοῦ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 23:15)
πρὸσ μὲν οὖν τὸ πράττειν ἐμπειρία τέχνησ οὐδὲν δοκεῖ διαφέρειν, ἀλλὰ καὶ μᾶλλον ἐπιτυγχάνουσιν οἱ ἔμπειροι τῶν ἄνευ τῆσ ἐμπειρίασ λόγον ἐχόντων αἴτιον δ’ ὅτι ἡ μὲν ἐμπειρία τῶν καθ’ ἕκαστόν ἐστι γνῶσισ ἡ δὲ τέχνη τῶν καθόλου, αἱ δὲ πράξεισ καὶ αἱ γενέσεισ πᾶσαι περὶ τὸ καθ’ ἕκαστόν εἰσιν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 12:1)
τὸ γὰρ νεῖκοσ οὐκ ἔχει, ἡ δὲ γνῶσισ τοῦ ὁμοίου τῷ ὁμοίῳ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 118:1)
ἆρ’ οὖν καὶ πρὸσ τὸν βίον ἡ γνῶσισ αὐτοῦ μεγάλην ἔχει ῥοπήν, καὶ καθάπερ τοξόται σκοπὸν ἔχοντεσ μᾶλλον ἂν τυγχάνοιμεν τοῦ δέοντοσ;
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 6:1)
ἔτι δὲ τοῖσ πάθεσιν ἀκολουθητικὸσ ὢν ματαίωσ ἀκούσεται καὶ ἀνωφελῶσ, ἐπειδὴ τὸ τέλοσ ἐστὶν οὐ γνῶσισ ἀλλὰ πρᾶξισ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 16:4)
τοῖσ γὰρ τοιούτοισ ἀνόνητοσ ἡ γνῶσισ γίνεται, καθάπερ τοῖσ ἀκρατέσιν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 17:3)
λέγωμεν δ’ ἀναλαβόντεσ, ἐπειδὴ πᾶσα γνῶσισ καὶ προαίρεσισ ἀγαθοῦ τινὸσ ὀρέγεται, τί ἐστὶν οὗ λέγομεν τὴν πολιτικὴν ἐφίεσθαι καὶ τί τὸ πάντων ἀκρότατον τῶν πρακτῶν ἀγαθῶν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 18:3)
πρὸσ γὰρ τὰ τῷ γένει ἕτερα καὶ τῶν τῆσ ψυχῆσ μορίων ἕτερον τῷ γένει τὸ πρὸσ ἑκάτερον πεφυκόσ, εἴπερ καθ’ ὁμοιότητά τινα καὶ οἰκειότητα ἡ γνῶσισ ὑπάρχει αὐτοῖσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 9:3)
ἀλλὰ πάντα φυλάττειν ὅθεν εἰώθε γίγνεσθαι δύο, φρόνημά τε καὶ πίστισ, καὶ μήτε σχολὰσ μήτε ἄλλουσ συλλόγουσ ἐπιτρέπειν γίγνεσθαι σχολαστικούσ, καὶ πάντα ποιεῖν ἐξ ὧν ὅτι μάλιστα ἀγνῶτεσ ἀλλήλοισ ἔσονται πάντεσ ἡ γὰρ γνῶσισ πίστιν ποιεῖ μᾶλλον πρὸσ ἀλλήλουσ·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 5 279:1)
διὸ οὔτε τὰ ἐπιπόλαια τῶν ἐνθυμημάτων εὐδοκιμεῖ ἐπιπόλαια γὰρ λέγομεν τὰ παντὶ δῆλα, καὶ ἃ μηδὲν δεῖ ζητῆσαι, οὔτε ὅσα εἰρημένα ἀγνοοῦμεν, ἀλλ’ ὅσων ἢ ἅμα λεγομένων ἡ γνῶσισ γίνεται, καὶ εἰ μὴ πρότερον ὑπῆρχεν, ἢ μικρὸν ὑστερίζει ἡ διάνοια·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 10 4:2)
καὶ γὰρ ἐνταῦθ’ ὑπόκειται πρῶτον μὲν διωμοσία, δεύτερον δὲ λόγοσ, τρίτον δὲ γνῶσισ τοῦ δικαστηρίου, ὧν οὐδέν ἐστιν ἐν τῷ τούτου ψηφίσματι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 101:2)
παρὰ γὰρ τὸν ἐναντίον, ὄντα δ’ ὁμοίωσ κύριον, ἡ γνῶσισ συμβαίνει.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 46:4)
ἡ μὲν γὰρ ἐπιτροπὴ τούτῳ πρὸσ τὸν Παρμένοντα τρίτον ἔτοσ γέγονεν καὶ ἡ γνῶσισ τοῦ Ἀριστοκλέουσ·
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Ἀπατούριον Παραγραφή 32:2)
ἐναργὴσ δέ ἐστιν αὐτῶν ἡ γνῶσισ·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 123:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION