Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὅτι δ’ ἀληθῆ λέγω, ἐξ αὐτῶν τῶν ποιημάτων γνώσεσθε.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1841)
ἐκεῖθεν δὲ τοῦτο γνώσεσθε.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1944)
νῦν δὲ ἐκεῖνα μὲν τότε ὅταν ἀποτελεσθῇ γνώσεσθε ἅμα καὶ ὠφελήσεσθε·
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ ἑαυτοῦ καθόδου 34:1)
οὐ παύσεσθε, ὦ θαυμάσιοι, καὶ γνώσεσθε ὅτι ταῦτα μὲν οἷσ προσκείμεθα εἰ καὶ πολλοῦ τινοσ ἄξια, ἀλλ’ οὖν θνητὰ καὶ τῆσ δευτέρασ μερίδοσ, γνώμη δὲ ἀγαθὴ πάντων οἰκειότατον τοῖσ κρείττοσιν, ἧσ οὐκ ἐλάχιστον μέροσ τὸ πρὸσ φιλίαν ἐπιτηδείωσ ἔχειν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 21:1)
γνώσεσθε γὰρ ἐκ τούτου πρόνοιάν τιν’ ἔχοντασ ἡμᾶσ καὶ ὅπωσ ὑμεῖσ μηδὲν αἰσχρὸν ποιῆσαι δόξετε, καὶ ὅπωσ, εἴ τινά τισ καταμέμφεται τῶν εὑρημένων τὰσ δωρειάσ, ἂν δίκαιον ᾖ, κρίνασ παρ’ ὑμῖν ἀφαιρήσεται, καὶ ὅπωσ, οὓσ οὐδεὶσ ἂν ἀντείποι μὴ οὐ δεῖν ἔχειν, ἕξουσιν τὰ δοθέντα.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 117:2)
γνώσεσθε δ’ ἀκούοντεσ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 125:1)
γνώσεσθε δ’ ἐκεῖθεν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 221:3)
ὅτι τοίνυν οὐδ’ εἰ φανερῶσ ἔμελλεν ἁλόντοσ τούτου μηδεὶσ εἰσοίσειν μηδ’ ἐθελήσειν εἰσπράττειν, οὐδ’ οὕτωσ ἀποψηφιστέον, ἐκ τῶνδε γνώσεσθε.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀνδροτίωνοσ Παρανόμων 57:1)
καὶ ὅτι ταῦτα, καὶ ἡνίκ’ ἔτ’ ἦν ἐν τῇ Ἀσίᾳ καὶ τὴν ἐπιστολὴν ἔπεμπε πρὸσ ὑμᾶσ, ἐγνωκὼσ ποιεῖν ἐφενάκιζεν ὑμᾶσ, ἀπὸ τῆσ διαβάσεωσ ἣν ἐποιήσατο γνώσεσθε·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 218:2)
γνώσεσθε γὰρ ἐκ τούτων ὅτι ταῦθ’ οὕτωσ ἔχει.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 219:3)
μάλιστα γὰρ οὕτω γνώσεσθε διδασκόμενοι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 243:4)
γνώσεσθε δὲ τοὺσ νόμουσ ἀκούοντεσ αὐτούσ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 55:3)
Μαρτυρίαι ὅτι τοίνυν οὐκ ἄποροσ ἦν ὁ Μοιριάδησ, οὐδ’ ἦν τῇ πατρὶ τοῦτο τὸ συμβόλαιον εἰσ τἀνδράποδ’ ἠλιθίωσ συμβεβλημένον, μεγίστῳ τεκμηρίῳ γνώσεσθε·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀφόβου Ἐπιτροπῆσ Α 33:4)
εἰ δ’ ὑμεῖσ ἄλλο τι γνώσεσθε, ὃ μὴ γένοιτο, τίν’ οἰέσθ’ αὐτὴν ψυχὴν ἕξειν, ὅταν ἐμὲ μὲν ἴδῃ μὴ μόνον τῶν πατρῴων ἀπεστερημένον, ἀλλὰ καὶ πρὸσ ἠτιμωμένον, περὶ δὲ τῆσ ἀδελφῆσ μηδ’ ἐλπίδ’ ἔχουσαν ὡσ τεύξεταί τινοσ τῶν προσηκόντων διὰ τὴν ἐσομένην ἀπορίαν;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀφόβου Β 33:2)
γνώσεσθε δ’ ἐκ τῶν ἐγκεκλημένων ὅτι ταῦθ’ οὕτωσ ἔχοντ’ ἐστίν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Πρὸσ Ἄφοβον ὑπὲρ Φάνου Ψευδομαρτυριῶν 40:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION