Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ μὲν γὰρ δεινὰ κατηγόρηται ἢ μή, οἱο͂́ν τε γνῶναι ἐκ τῶν τοῦ κατηγόρου λόγων·
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 12:4)
γνῶναι οὖν εὐθὺσ ὅτι τούτων εἰή τῶν ἀνδρῶν τὸ ἔργον.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 72:3)
ἀπογράφει δὲ τὰ ὀνόματα τῶν ἀνδρῶν ὧν ἔφη γνῶναι, δύο καὶ τετταράκοντα, πρώτουσ μὲν Μαντίθεον καὶ Ἀψεφίωνα, βουλευτὰσ ὄντασ καὶ καθημένουσ ἔνδον, εἶτα δὲ καὶ τοὺσ ἄλλουσ.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 77:2)
βουλοίμην μέντ’ ἄν, ὥσπερ ἐν τοῖσ ὑμετέροισ αὐτῶν πράγμασιν, ἐπειδὴ ἐξουσίαν ἐλάβετε, τὰσ τῶν ἐξαπατησάντων ὑμᾶσ ἀκύρουσ ἔθετε βουλάσ, οὕτω καὶ ἐν ᾧ περὶ ἐμοῦ ἐπείσθητε γνῶναί τι ἀνεπιτήδειον, ἀτελῆ τὴν γνώμην αὐτῶν ποιῆσαι, καὶ μήτε ἐν τούτῳ μήτε ἐν ἑτέρῳ τῳ τοῖσ ὑμῶν αὐτῶν ἐχθίστοισ ὁμόψηφοί ποτε γένησθε.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ ἑαυτοῦ καθόδου 44:1)
ῥᾴδιον δὲ καὶ ἐντεῦθεν γνῶναι τὸν νόμον πονηρὸν ὄντα·
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 9:1)
ὅτι ὁ Ἰξίων Ἥρασ ἐρασθεὶσ ἐπεχείρει βιάζεσθαι, καὶ προσαγγειλάσησ τῆσ Ἥρασ γνῶναι θέλων ὁ Ζεύσ, εἰ οὕτωσ ἔχει τὸ πρᾶγμα, νεφέλην ἐξεικάσασ Ἥρᾳ παρέκλινεν αὐτῷ·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 1 35:1)
Σκιπίων μὲν γὰρ ὅμηρα τῆσ συνόδου λαβὼν ἐσ τὸ πεδίον κατῄει, καὶ συνῄεσαν τρεῖσ ἑκατέρωθεν, ὅθεν οὐδὲ γνῶναι τὰ λεχθέντα συνέβη·
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 10 1:4)
"Ἃ μὲν ἔδει γνῶναι περὶ Ἀντωνίου, ἐχθὲσ ἔγνωμεν·
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 8 4:1)
ἀποροῦντεσ οὖν πάλιν ἐσ Ῥώμην ἔπεμπον, καὶ παρεκάλουν γνῶναι σαφῶσ ὅ τι ἐστὶν αὐτοῖσ τὸ ἱκανόν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 11 1:11)
φρονίμου μὲν γάρ ἐστιν οἶμαι καὶ σώφρονοσ γνῶναι τὴν ἀξίαν ἑκάστου τῶν πραγμάτων, δικαίου δὲ τὰ πρέποντα καὶ ἑαυτῷ καὶ ἑτέροισ ἀποδοῦναι, ἀνδρείου δὲ μὴ φοβηθῆναι τἀληθὲσ εἰπεῖν·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ κολάσεωσ λόγου. 7:2)
ἀλλὰ μὴν τό γε γνῶναι τὸ μόνον μέλλον διασώζειν ἅπαντα τὰ πράγματα, τὴν σοφίαν λέγω, δι’ ἣν καὶ τῆσ ὑπὸ πάντων ἐν τοῖσ λόγοισ τιμωμένησ τοῖσ ἄρχουσιν εὐπειθείασ τοὺσ πώποτ’ ἐνίκησαν τῷ δόγματι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 49:11)
εἰ δέ τισ τὰ ἀκριβέστατα γνῶναι βουλήσεται τῶν γεγενημένων ἡμῖν παρὰ τοῦ θεοῦ, ὡρ́α τὰσ διφθέρασ αὐτῷ ζητεῖν καὶ τὰ ὀνείρατα αὐτά.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 2:13)
ἡ δὲ ἐπὶ τούτῳ κουφότησ καὶ ἀναψυχὴ θεῷ μὲν καὶ μάλα ῥᾳδία γνῶναι, ἀνθρώπῳ δὲ ἢ νῷ λαβεῖν ἢ ἐνδείξασθαι λόγῳ οὐ πάνυ ῥᾴδιον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 11:13)
καὶ δὴ Πάρδαλόσ ποτε ἐκεῖνοσ, ὃν ἐγὼ φαίην ἂν ἄκρον τῶν ἐφ’ ἡμῶν Ἑλλήνων γενέσθαι γνῶναι λόγουσ, ἐτόλμησεν εἰπεῖν πρὸσ ἐμὲ καὶ διισχυρίσασθαι, ἦ μὴν νομίζειν τύχησ συνηθείᾳ συμβῆναί μοι τὴν νόσον, ὅπωσ τῷ θεῷ συγγενόμενοσ ἐπιδοίην ταύτην τὴν ἐπίδοσιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 7:10)
ἀλλ’ οὐκ οἰέσθε, ὦ Ἀθηναῖοι, τοῦτό γε κἂν Αἰγινήτασ τουτουσὶ γνῶναι καὶ Μεγαρέασ, μηδ’ ἑτέροισ ἐνοχλεῖν μηδ’ ἐμπίπτειν εἰσ πράγματα;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 18:11)

SEARCH

MENU NAVIGATION