Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ δ’ ὑπὸ μὲν τῶν πρέσβεων οὐ κατελήφθη, κάμνων δὲ γήρᾳ καὶ νόσῳ, καὶ παῖδασ ἔχων νόθουσ μὲν πλείονασ, οἷσ ἐδεδώρητο πολλά, γνησίουσ δὲ τρεῖσ οὐδὲν ἀλλήλοισ τὰ ἔργα ἐοικότασ, ἐκάλει τὸν Σκιπίωνα κατὰ φιλίαν αὐτοῦ τε καὶ τοῦ πάππου σύμβουλόν οἱ περὶ τῶν τέκνων καὶ τῆσ ἀρχῆσ ἐσόμενον.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 16 1:3)
κἄμοιγε κἀκεῖνο ἔπεισι θεωρεῖν πλεονέκτημα τοῦ γένουσ, ἀρτίωσ γάρ με εἰσῆλθε, τὸ μὲν γὰρ γνησίουσ πολίτασ τοὺσ ἀρχηγέτασ ἔχειν εἰπεῖν κοινόν ἐστ’ ἴσωσ καὶ πρὸσ ἑτέρουσ ἀγαθὸν, τὸ δ’ ἀπὸ τοῦ Κοδράτου γεγονέναι χωρὶσ τῶν ἄλλων τῶν ἐκείνῳ προσόντων ἀναστρέφει πρὸσ τοὺσ λοιποὺσ τὸ πλεονέκτημα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 2:6)
οἵ τε γὰρ ξένοι διὰ τοὺσ ἄλλουσ πολίτασ γνησίουσ ὄντασ ἐνέχονται τῷ προσρήματι οἵ τε πολῖται βεβαιοῦσι τὴν ἐπωνυμίαν τῷ καθαροὶ ξένων εἶναι τὸ ἐξ ἀρχῆσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 13:4)
ἀλλ’ εἴ γέ τινασ ὥσπερ παῖδασ οὕτωσ καὶ ἑταίρουσ χρὴ λέγειν γνησίουσ, γνήσιον Αἰσχίνην Σωκράτουσ παρειλήφαμεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 19:10)
ᾑροῦντο δὲ τοὺσ μὲν ἐννέα ἄρχοντασ καὶ τοὺσ ταμίασ οὐσίαν κεκτημένουσ οὐκ ἐλάττω δέκα μνῶν ἐλευθέραν, τὰσ δ’ ἄλλασ ἀρχὰσ <τὰσ> ἐλάττουσ ἐκ τῶν ὅπλα παρεχομένων, στρατηγοὺσ δὲ καὶ ἱππάρχουσ οὐσίαν ἀποφαίνοντασ οὐκ ἔλαττον ἢ ἑκατὸν μνῶν ἐλευθέραν, καὶ παῖδασ ἐκ γαμετῆσ γυναικὸσ γνησίουσ ὑπὲρ δέκα ἔτη γεγονότασ.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 4 2:2)
πρὸσ δὲ τὸ καθιστάναι ταύτην τὴν δημοκρατίαν καὶ τὸν δῆμον ποιεῖν ἰσχυρὸν εἰώθασιν οἱ προεστῶτεσ προσλαμβάνειν ὡσ πλείστουσ καὶ ποιεῖν πολίτασ μὴ μόνον τοὺσ γνησίουσ ἀλλὰ καὶ τοὺσ νόθουσ καὶ τοὺσ ἐξ ὁποτερουοῦν πολίτου, λέγω δὲ οἱο͂ν πατρὸσ ἢ μητρόσ·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 6 66:2)
καὶ ὁ νόμοσ ταῦτα μαρτυρεῖ λέγων, ἣν ἂν ἐγγυήσῃ πατὴρ ἢ ἀδελφὸσ ἢ πάπποσ, ἐκ ταύτησ εἶναι παῖδασ γνησίουσ.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Λεωκάρη περὶ τοῦ Ἀρχιάδου Κλήρου 59:3)
νῦν δὲ γνησίουσ υἱοὺσ γέγραφεν τῷ Ἀρχιάδῃ ἐκείνῳ εἶναι, τόν τε αὑτοῦ πατέρα δῆλον ὅτι καὶ τὸν κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆσ ποίησιν, οὐκ ἐπιλογισάμενοσ ὅτι ἐπανεληλυθότεσ ἦσαν.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Λεωκάρη περὶ τοῦ Ἀρχιάδου Κλήρου 65:5)
Νόμοσ ἣν ἂν ἐγγυήσῃ ἐπὶ δικαίοισ δάμαρτα εἶναι ἢ πατὴρ ἢ ἀδελφὸσ ὁμοπάτωρ ἢ πάπποσ ὁ πρὸσ πατρόσ, ἐκ ταύτησ εἶναι παῖδασ γνησίουσ.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Στεφάνου Ψευδομαρτυριῶν Β 31:2)
μόνοι γὰρ πάντων ἀνθρώπων, ἐξ ἧσπερ ἔφυσαν, ταύτην ᾤκησαν καὶ τοῖσ ἐξ αὑτῶν παρέδωκαν, ὥστε δικαίωσ ἄν τισ ὑπολάβοι τοὺσ μὲν ἐπήλυδασ ἐλθόντασ εἰσ τὰσ πόλεισ καὶ τούτων πολίτασ προσαγορευομένουσ ὁμοίουσ εἶναι τοῖσ εἰσποιητοῖσ τῶν παίδων, τούτουσ δὲ γνησίουσ γόνῳ τῆσ πατρίδοσ πολίτασ εἶναι.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἐπιτάφιοσ. 6:3)
διαλόγουσ δὲ συνέγραψε γνησίουσ μὲν Ζώπυρον, Σίμωνα, καὶ δισταζόμενον Νικίαν, Μήδιον, ὅν φασί τινεσ Αἰσχίνου, οἱ δὲ Πολυαίνου·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. q'. FAIDWN 1:5)
Ῥωμαῖοι δὲ πᾶσαν ἀναπετάσαντεσ οἰκίαν καὶ μέχρι τοῦ δωματίου τὴν ἀρχὴν τῶν τιμητῶν προαγαγόντεσ ἁπάντων ἐποίησαν ἐπίσκοπον καὶ φύλακα τῶν ἐν αὐταῖσ γινομένων, οὔτε δεσπότην οἰόμενοι δεῖν ὠμὸν εἶναι περὶ τὰσ τιμωρίασ οἰκετῶν οὔτε πατέρα πικρὸν ἢ μαλθακὸν πέρα τοῦ μετρίου περὶ τέκνων ἀγωγὰσ οὔτε ἄνδρα περὶ κοινωνίαν γαμετῆσ γυναικὸσ ἄδικον οὔτε παῖδασ γηραιῶν ἀπειθεῖσ πατέρων οὔτε ἀδελφοὺσ γνησίουσ τὸ πλεῖον ἀντὶ τοῦ ἴσου διώκοντασ, οὐ συμπόσια καὶ μέθασ παννυχίουσ, οὐκ ἀσελγείασ καὶ φθορὰσ ἡλικιωτῶν νέων, οὐχ ἱερῶν ἢ ταφῶν προγονικὰσ τιμὰσ ἐκλιπούσασ, οὐκ ἄλλο τῶν παρὰ τὸ καθῆκον ἢ συμφέρον τῇ πόλει πραττομένων οὐδέν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 20, chapter 13 6:1)
περὶ Δεινάρχου τοῦ ῥήτοροσ οὐδὲν εἰρηκὼσ ἐν τοῖσ περὶ τῶν ἀρχαίων γραφεῖσιν διὰ τὸ μήτε εὑρετὴν ἰδίου γεγονέναι χαρακτῆροσ τὸν ἄνδρα, ὥσπερ τὸν Λυσίαν καὶ τὸν Ἰσοκράτην καὶ τὸν Ἰσαῖον, μήτε τῶν εὑρημένων ἑτέροισ τελειωτήν, ὥσπερ τὸν Δημοσθένη καὶ τὸν Αἰσχίνη καὶ τὸν Ὑπερείδην ἡμεῖσ κρίνομεν, ὁρῶν δὲ καὶ τοῦτον τὸν ἄνδρα παρὰ πολλοῖσ ἠξιωμένον ὀνόματοσ ἐπὶ δεινότητι λόγων καὶ ἀπολελοιπότα δημοσίουσ τε καὶ ἰδίουσ λόγουσ οὔτε ὀλίγουσ οὔτ’ εὐκαταφρονήτουσ, ἡγησάμην δεῖν μὴ παραλιπεῖν αὐτόν, ἀλλὰ καὶ περὶ τοῦ βίου καὶ τοῦ χαρακτῆροσ αὐτοῦ διελθεῖν καὶ διορίσαι τούσ τε γνησίουσ καὶ ψευδεῖσ λόγουσ πάντων ἢ τῶν γε πλείστων ἀναγκαιότερον οἶμαι τοῖσ μὴ ἐκ περιζώματοσ ἀσκοῦσι ῥητορικήν.
(디오니시오스, De Dinarcho, chapter 11)
ὥσθ’ ὅσουσ εὑρίσκομεν πρεσβυτέρουσ τούτου τοῦ ἄρχοντοσ εἴ τισ γνησίουσ θήσεται, ἀπιστοίημεν ἂν εἰκότωσ·
(디오니시오스, De Dinarcho, chapter 4 2:1)
ἐπεὶ δὲ ὁ χρόνοσ τἀνδρὸσ ὡσ οἱο͂́ν τε ἀκριβέστατα εὑρ́ηται, πρὸσ ὃν καὶ τῶν λόγων τούσ τε γνησίουσ καὶ μὴ διακρινοῦμεν, καιρὸσ ἤδη καὶ περὶ τοῦ χαρακτῆροσ αὐτοῦ λέγειν.
(디오니시오스, De Dinarcho, chapter 4 2:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION