Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

πάλιν αὐτὴν, εἰ βούλει, τὴν μάχην ποτέρωσ ἄμεινον ποιοῦνται, τὴν τάξιν φυλάττοντεσ καὶ συνεστηκότεσ καὶ ἀλλήλουσ τε ὡσ δυνατὸν μάλιστα αἰδούμενοι καὶ τοῖσ παραγγέλμασιν ἐμμένοντεσ, ἢ τούτων μὲν ἁπάντων ὑπεριδόντεσ, τοῦ δ’ ἐν τῷ παραχρῆμα δοκοῦντοσ γλυκέοσ εἶναι ἡττηθέντεσ, τὰσ δὲ ἀσπίδασ ὁμοῦ τῇ πρώτῃ σάλπιγγι ῥίψαντεσ, νόμον δὲ καὶ τάξιν καὶ κόσμον ὥσπερ ὕθλον τινὰ καὶ φλυαρίαν κρίναντεσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 7:2)
γίγνονται δὲ πλείουσ ὗλαι τοῦ αὐτοῦ ὅταν θατέρου ἡ ἑτέρα ᾖ, οἱο͂ν φλέγμα ἐκ λιπαροῦ καὶ γλυκέοσ εἰ τὸ λιπαρὸν ἐκ τοῦ γλυκέοσ, ἐκ δὲ χολῆσ τῷ ἀναλύεσθαι εἰσ τὴν πρώτην ὕλην τὴν χολήν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 8 51:2)
οἱο͂ν, εἰ παντὸσ γλυκέοσ γεύεσθαι δεῖ, τουτὶ δὲ γλυκὺ ὡσ ἕν τι τῶν καθ’ ἕκαστον, ἀνάγκη τὸν δυνάμενον καὶ μὴ κωλυόμενον ἅμα τοῦτο καὶ πράττειν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 39:3)
τὰ δὲ πίνοντά τε ἡδέωσ ὁρᾶται, καὶ λόγοσ κατέχει ὅτι καὶ ὠφέλιμον αὐτοῖσ τοῦτο τὸ ποτόν ἐστιν τοῦ γλυκέοσ μᾶλλον, ἡ δὲ χρόα τῷ Φάσιδι οἱά ἀπὸ μολίβδου ἢ κασσιτέρου βεβαμμένου τοῦ ὕδατοσ·
(아리아노스, Periplus Ponti Euxini, chapter 8 6:1)
λεαίνει γὰρ κατὰ τὴν πάροδον καὶ παχύνων τὰ ὑγρὰ μᾶλλον κεφαλὴν ἧττον παρενοχλεῖ, ὄντωσ γὰρ ἡ τοῦ γλυκέοσ οἴνου φύσισ ἐγχρονίζει περὶ τὰ ὑποχόνδρια καὶ πτυέλου ἐστὶν ἀναγωγόσ, ὡσ Διοκλῆσ καὶ Πραξαγόρασ ἱστοροῦσι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 59 1:1)
γλυκίνασ ὁ διὰ γλυκέοσ καὶ ἐλαίου πλακοῦσ παρὰ Κρησίν, ὥσ φησι Σέλευκοσ ἐν Γλώσσαισ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 53 4:3)
"γίνεται γὰρ εὔχυλα καὶ μείζονα καὶ γλυκύτερα, τὰ δὲ πρὸσ ᾐόσι καὶ πέτραισ ἰλύοσ καὶ γλυκέοσ ὕδατοσ ἀμιγῆ μικρά, σκληρά, δηκτικά.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 40 8:12)
’ Ἀρτεμίδωροσ δ’ ἐν τῷ δεκάτῳ τῶν Γεωγραφουμένων λέγεσθαί φησιν ὑπὸ τῶν ἐπιχωρίων πηγὴν ἀναδίδοσθαι γλυκέοσ ὕδατοσ, ὅθεν συμβαίνειν δίνασ γίνεσθαι·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 8 2:2)
πλησίον γὰρ τοῦ τεμένουσ ἐκ τῆσ γῆσ ἐκπίπτει τηλικαύτη τὸ μέγεθοσ πηγὴ γλυκέοσ ὕδατοσ, ὥστε ποταμὸν ἐξ αὐτῆσ γίνεσθαι πλωτόν·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 43 2:1)
ἰσχυρότατον δ’ ἐστὶ τοῦ μὲν γλυκέοσ τὸ γλυκύτατον, τοῦ δὲ πικροῦ τὸ πικρότατον, τοῦ δὲ ὀξέοσ τὸ ὀξύτατον, ἑκάστου δὲ πάντων τῶν ἐνεόντων ἡ ἀκμή.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΡΧΑΙΗΣ ΙΗΤΡΙΚΗΣ, xiv.9)
Ὁ μὲν γλυκὺσ ἧσσόν ἐστι καρηβαρικὸσ τοῦ οἰνώδεοσ, καὶ ἧσσον φρενῶν ἁπτόμενοσ, καὶ διαχωρητικώτεροσ δή τι τοῦ ἑτέρου κατ’ ἔντερον, μεγαλόσπλαγχνοσ δὲ σπληνὸσ καὶ ἥπατοσ‧ οὐκ ἐπιτήδειοσ δὲ οὐδὲ τοῖσι πικροχόλοισι‧ καὶ γὰρ οὖν διψώδησ τοῖσί γε τοιουτέοισίν ἐστιν‧ ἀτὰρ καὶ φυσώδησ τοῦ ἐντέρου τοῦ ἄνω‧ οὐ μὴν πολέμιόσ γε τῷ ἐντέρῳ τῷ κάτω, ὡσ κατὰ λόγον τῆσ φύσησ‧ καίτοι γε οὐ πάνυ πορίμη ἐστὶν ἡ ἀπὸ τοῦ γλυκέοσ οἴνου φῦσα, ἀλλ’ ἐγχρονίζει περὶ ὑποχόνδρια.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 14.2)
Ὁ δὲ λευκὸσ οἰνώδησ οἶνοσ ἐπῄνηται μὲν καὶ ἔψεκται τὰ πλεῖστα καὶ τὰ μέγιστα ἤδη ἐν τῇ τοῦ γλυκέοσ οἴνου διηγήσει‧ ἐσ δὲ κύστιν μᾶλλον πόριμοσ ἐὼν τοῦ ἑτέρου καὶ διουρητικὸσ καὶ καταῤῬηκτικὸσ, αἰεὶ πολλὰ προσωφελέοι ἂν ἐν ταύτῃσι τῇσι νούσοισι‧ καὶ γὰρ εἰ πρὸσ ἄλλα ἀνεπιτηδειότεροσ τοῦ ἑτέρου πέφυκεν, ἀλλ’ ὅμωσ ἡ κατὰ κύστιν κάθαρσισ ὑπ’ αὐτέου γιγνομένη Ῥύεται, ἢν προτρέπηται ὁκοῖον δεῖ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 14.5)
Μελίκρητον δὲ πινόμενον διὰ πάσησ τῆσ νούσου ἐν τῇσιν ὀξείῃσι νούσοισι τὸ ἐπίπαν μὲν τοῖσι πικροχόλοισι καὶ μεγαλοσπλάγχνοισιν ἧσσον ἐπιτήδειον ἢ τοῖσι μὴ τοιούτοισίν ἐστιν‧ διψῶδέσ γε μὴ ἧσσον τοῦ γλυκέοσ οἴνου‧ πλεύμονόσ τε γὰρ μαλθακτικόν ἐστι, καὶ πτυέλου ἀναγωγὸν μετρίωσ, καὶ βηχὸσ παρηγορικόν‧ ἔχει γὰρ σμηγματῶδέσ τι, ὃ μᾶλλον τοῦ μετρίου καταγλισχραίνει τὸ πτύελον.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 15.1)
Ὑγρῶν‧ ἐβένου δραχμὴν μίην, χαλκοῦ κεκαυμένου ἐννέα ὀβολοὺσ ἐπ’ ἀκόνησ τρίβων, κρόκου τριώβολον‧ ταῦτα τρίψασ λεῖα, παράχεε οἴνου γλυκέοσ κοτύλην ἀττικὴν, κἄπειτα ἐσ τὸν ἥλιον θεὶσ, κατακαλύψασ‧ ὁκόταν ξυνεψηθῇ, τούτῳ χρέο.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 33.1)
πλέοντι δὲ ἐκ Βοιῶν τὴν ὑπὸ τὴν ἄκραν τῆσ Μαλέασ λιμήν ἐστιν ὀνομαζόμενον Νύμφαιον καὶ Ποσειδῶνοσ ἄγαλμα ὀρθὸν καὶ σπήλαιον θαλάσσησ ἐγγύτατα, ἐν δὲ αὐτῷ γλυκέοσ ὕδατοσ πηγή·
(파우사니아스, Description of Greece, Λακωνικά, chapter 23 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION