헬라어 문장 내 검색 Language

γενοίμαν αἰετὸσ ὑψιπέτασ, ὡσ ἀμποταθείην ὑπὲρ ἀτρυγέτου γλαυκᾶσ ἐπ’ οἶδμα λίμνασ.
(아리스토파네스, Birds, Episode, lyric1)
ὃσ Αἰγαίου πρῶνασ ἢ γλαυκᾶσ μέδεισ ἁλὸσ ἐν βένθεσιν.
(아리스토파네스, Frogs, Lyric-Scene, iambics79)
διὸ καὶ Ἀντιφάνησ ἐν τοῖσ Ὁμοπατρίοισ φησὶν ἐν ̔ Ἡλίου μὲν φασι γίνεσθαι πόλει φοίνικασ, ἐν Ἀθήναισ δὲ γλαῦκασ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 70 4:1)
ὁρῶν δὲ τοὺσ στρατιώτασ καταπεπληγμένουσ τὸ πλῇθοσ τῆσ βαρβαρικῆσ ἵππου καὶ δυνάμεωσ ἀφῆκεν εἰσ τὸ στρατόπεδον κατὰ πλείονασ τόπουσ γλαῦκασ, ἃσ ἐκ χρόνου παρεσκεύαστο πρὸσ τὰσ ἀθυμίασ τῶν πολλῶν·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 11 3:1)
ὄρνισ, ἃ παρὰ πετρίνασ πόντου δειράδασ, ἀλκυών, ἔλεγον οἶτον ἀείδεισ, εὐξύνετον ξυνετοῖσ βοάν, ὅτι πόσιν κελαδεῖσ ἀεὶ μολπαῖσ, ἐγώ σοι παραβάλλομαι θρήνουσ, ἄπτεροσ ὁρ́νισ, ποθοῦσ’ Ἑλλάνων ἀγόρουσ, ποθοῦσ’ Ἄρτεμιν λοχίαν, ἃ παρὰ Κύνθιον ὄχθον οἰ‐ κεῖ φοίνικά θ’ ἁβροκόμαν δάφναν τ’ εὐερνέα καὶ γλαυκᾶσ θαλλὸν ἱερὸν ἐλαί‐ ασ, Λατοῦσ ὠδῖνα φίλαν, λίμναν θ’ εἱλίσσουσαν ὕδωρ κύκλιον, ἔνθα κύκνοσ μελῳ‐ δὸσ Μούσασ θεραπεύει.
(에우리피데스, Iphigenia in Tauris, choral, strophe 11)
μελισσοτρόφου Σαλαμῖνοσ ὦ βασιλεῦ Τελαμών, νάσου περικύμονοσ οἰκήσασ ἕδραν τᾶσ ἐπικεκλιμένασ ὄχθοισ ἱεροῖσ, ἵν’ ἐλαίασ πρῶτον ἔδειξε κλάδον γλαυκᾶσ Ἀθάνα, οὐράνιον στέφανον λιπαραῖσί <τε> κόσμον Ἀθήναισ, ἔβασ ἔβασ τῷ τοξοφόρῳ συναρι‐ στεύων ἅμ’ Ἀλκμήνασ γόνῳ Ἴλιον Ἴλιον ἐκπέρσων πόλιν ἁμετέραν τὸ πάροιθεν ὅτ’ ἔβασ ἀφ’ Ἑλλάδοσ·
(에우리피데스, The Trojan Women, choral, strophe 11)
ἡ μὲν παροιμία φησίν, Γλαῦκα εἰσ Ἀθήνασ, ὡσ γελοῖον ὂν εἴ τισ ἐκεῖ κομίζοι γλαῦκασ, ὅτι πολλαὶ παρ’ αὐτοῖσ εἰσιν.
(루키아노스, Nigrinus, intro2)
ἐγὼ δ’ εἰ μὲν δύναμιν λόγων ἐπιδείξασθαι βουλόμενοσ ἔπειτα Νιγρίνῳ γράψασ βιβλίον ἔπεμπον, εἰχόμην ἂν τῷ γελοίῳ γλαῦκασ ὡσ ἀληθῶσ ἐμπορευόμενοσ·
(루키아노스, Nigrinus, intro3)
λέγει δὲ καὶ ὡσ τὸ δόρυ καὶ τὰσ γλαῦκασ καὶ ὅσοσ καρπὸσ ἐπὶ τῷ φοίνικι ἐπεποίητο ἐσ μίμησιν τῆσ ὀπώρασ, κατακλάσαιεν καὶ ταῦτα οἱ κόρακεσ.
(파우사니아스, Description of Greece, Φωκικά, Λοκρῶν Ὀζόλων, chapter 15 8:3)
ἐπεὶ δὲ ἀνοιξάντων καὶ ἀριθμούντων διεφώνει πρὸσ τὰ γράμματα τὸ πλῆθοσ τοῦ ἀργυρίου καὶ παρεῖχε τοῖσ ἐφόροισ ἀπορίαν τὸ πρᾶγμα, φράζει θεράπων τοῦ Γυλίππου πρὸσ αὐτοὺσ αἰνιξάμενοσ ὑπὸ τῷ κεραμικῷ κοιτάζεσθαι πολλὰσ γλαῦκασ.
(플루타르코스, Λύσανδρος, chapter 16 2:2)
οἱ δὲ Σάμιοι τοὺσ αἰχμαλώτουσ τῶν Ἀθηναίων ἀνθυβρίζοντεσ ἔστιζον εἰσ τὸ μέτωπον γλαῦκασ·
(플루타르코스, Περικλῆς, chapter 26 3:2)
ἔστιν δ’ οἱο͂ν ἐγὼ γᾶσ Ἀσίασ οὐκ ἐπακούω οὐδ’ ἐν τᾷ μεγάλᾳ Δωρίδι νάσῳ Πέλοποσ πώποτε βλαστὸν φύτευμ’ ἀχείρωτον αὐτόποιον, ἐγχέων φόβημα δαί̈ων, ὃ τᾷδε θάλλει μέγιστα χώρᾳ, γλαυκᾶσ παιδοτρόφου φύλλον ἐλαίασ·
(소포클레스, Oedipus at Colonus, choral, strophe 22)
ἐγὼ δέ τισ εἰμὶ μελικτάσ, κεὖ μὲν τὰ Γλαύκασ ἀγκρούομαι, εὖ δὲ τὰ Πύρρω.
(테오크리토스, Idylls, Νομεῖσ Βάττοσ καὶ Κορύδων28)
ἀλλ’ ἶσοσ γὰρ ὁ μόχθοσ ἐπ’ ᾀόνι κύματα μετρεῖν, ὅσσ’ ἄνεμοσ χέρσονδε μετὰ γλαυκᾶσ ἁλὸσ ὠθεῖ, ἢ ὕδατι νίζειν θολερὰν διαειδέι πλίνθον, καὶ φιλοκερδείᾳ βεβλαμμένον ἄνδρα παρελθεῖν.
(테오크리토스, Idylls, Χάριτεσ ἢ Ιἕρων26)
ὄμματά μοι γλαυκᾶσ χαροπώτερα πολλὸν Ἀθάνασ, καὶ στόμα δ’ αὖ πακτᾶσ γλυκερώτερον, ἐκ στομάτων δὲ ἔρρεέ μοι φωνὰ γλυκερωτέρα ἢ μέλι κηρῶ.
(테오크리토스, Idylls, Βουκολίσκος18)

SEARCH

MENU NAVIGATION