Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

φάσω δὲ καὶ ἐν ζαθέοισ ἁγνοῦ Πέλοποσ δαπέδοισ Ἀλφεὸν παρὰ καλλιρόαν, δίκασ κέλευθον εἰ μή τισ ἀπέτραπεν ὀρθᾶσ, παγξένῳ χαίταν ἐλαίᾳ γλαυκᾷ στεφανωσάμενον πορτιτρόφ[ον ἂν πεδίον πάτ]ραν θ’ ἱκέσθαι.
(바킬리데스, Οδεσ ̔Γρεεκ̓, epinicians, ode 11 Ἀλεχιδάμῳ Μεταποντινῷ Παιδί ΠαλαιστῇΠύθια 2:4)
οἱ δὲ ἄνθρωποί φασιν ὅτι θαυμάζει τὴν γλαῦκα τὰ ὄρνεα.
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 1:3)
καὶ βούλεσθε ἀκούειν, τοῦ μηδὲν εἰδότοσ μηδὲ φάσκοντοσ εἰδέναι, ἆρ’ οὐκ ὀρθῶσ ἀπεικάζω τὴν σπουδὴν ὑμῶν τῷ περὶ τὴν γλαῦκα γιγνομένῳ σχεδὸν οὐκ ἄνευ δαιμονίασ τινὸσ βουλήσεωσ;
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 6:1)
ἴσωσ οὖν παρειλήφατε ὑμεῖσ λόγον τινὰ ἀληθῆ καὶ ξυμβουλὴν συμφέρουσαν, ἥντινα ξυνεβούλευσε φιλοσοφία τοῖσ πρότερον Ἕλλησιν, ἣν οἱ τότε μὲν ἠγνόησαν καὶ ἠτίμασαν, οἱ δὲ νῦν ὑπομιμνήσκονται καί μοι προσίασι διὰ τὸ σχῆμα, φιλοσοφίαν τιμῶντεσ ὥσπερ τὴν γλαῦκα ἄφωνον τό γε ἀληθὲσ καὶ ἀπαρρησίαστον οὖσαν.
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 10:2)
οὐδὲν γὰρ δεῖ οὔτε τροφὴν προβάλλειν οὔτε φωνὴν μιμεῖσθαι, μόνον δ’ ἐπιδεικνύντα τὴν γλαῦκα πολὺπλῆθοσ ἔχειν ὀρνέων·
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 16:2)
ἀπὸ δὴ τῆσ τοιαύτησ δόξησ, ὡσ καὶ παῤ ἡμῶν ἀκουσόμενοί τι τοιοῦτον οἱο͂ν Αἴσωποσ ἔλεγεν ἢ ὁποῖον Σωκράτησ ἢ Διογένησ, προσίασι καὶ ἐνοχλοῦσι καὶ οὐ δύνανται ἀπέχεσθαι, ὃν ἂν ἴδωσιν ἐν τούτῳ τῷ σχήματι, οὐ μᾶλλον ἢ τὰ ὄρνεα, ἐπειδὰν ἴδωσι γλαῦκα·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΣΧΗΜΑΤΟΣ. 22:3)
ἐφ̓ ᾧ καὶ ξυνετίθει λόγον Αἴσωποσ τοιοῦτον, ὡσ τὰ ὄρνεα ξυνῆλθε πρὸσ τὴν γλαῦκα καὶ ἐδεῖτο τῆσ μὲν ἀπὸ τῶν οἰκοδομημάτων σκέπησ ἀπανίστασθαι, πρὸσ δὲ τὰ δένδρα τὴν καλιάν, ὥσπερ καὶ αὐτά, καὶ τοὺσ τούτων μεταπήγνυσθαι κλῶνασ, ἀφ̓ ὧν καὶ ᾅδειν ἔστιν εὐσημότερον·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΣΧΗΜΑΤΟΣ. 22:4)
τὰ δὲ μήτε τῆσ ξυμβουλῆσ ἀπεδέχετο τὴν γλαῦκα, τοὐναντίον δὲ ἔχαιρε τῇ δρυῒ φυομένῃ, ἐπειδή τε ἱκανὴ ἦν, καθίσαντα ἐπ̓ αὐτὴν ᾖδεν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΣΧΗΜΑΤΟΣ. 24:2)
γενομένου δὲ τοῦ ἰξοῦ ῥᾳδίωσ ἤδη ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων ἁλισκόμενα μετενόουν καὶ τὴν γλαῦκα ἐθαύμαζον ἐπὶ τῇ ξυμβουλῇ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΣΧΗΜΑΤΟΣ. 25:1)
γλαῦκα γὰρ εἰσ Ἀθήνασ, φασίν, εἰ δέῃ σοι τὰ κατ’ εἶδοσ διηγεῖσθαι.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 46:5)
οἱ δέ μιν ἠΰτε γλαῦκα πέρι σπίζαι τερατοῦντο ἠλέματον δεικνύντεσ, ὁθούνεκεν ὀχλοάρεσκοσ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, D, Kef. s'. ARKESILAOS 15:4)
Φοίνισσα Σιδωνιὰσ ὦ ταχεῖα κώπα, ῥοθίοισι μάτηρ εἰρεσίασ φίλα, χοραγὲ τῶν καλλιχόρων δελφίνων, ὅταν αὔραισ πέλαγοσ ἀνήνεμον ᾖ, γλαυκὰ δὲ Πόντου θυγάτηρ Γαλάνεια τάδ’ εἴπῃ·
(에우리피데스, Helen, choral, strophe 11)
ἀλλ̓ ἔνθα ἂν καὶ νῦν φανῇσ, συνθέουσιν ἐπὶ σὲ πάντεσ ὥσπερ ἐπὶ τὴν γλαῦκα τὰ ὄρνεα.
(루키아노스, Harmonides 3:1)
ἡ μὲν παροιμία φησίν, Γλαῦκα εἰσ Ἀθήνασ, ὡσ γελοῖον ὂν εἴ τισ ἐκεῖ κομίζοι Γλαῦκασ, ὅτι πολλαὶ παρ’ αὐτοῖσ εἰσιν.
(루키아노스, Nigrinus, intro2)
τὰ δὲ ὄμματα ἐμοὶ δοκεῖν γλαυκὰ καὶ χεῖρέσ εἰσιν αὐτοῖσ καὶ δάκτυλοι καὶ ὄνυχεσ τοῖσ ἐπιθέμασιν ἐμφερεῖσ τῶν κόχλων·
(파우사니아스, Description of Greece, Βοιωτικά, chapter 21 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION