Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὅπωσ δὲ γίνωνται τοιοῦτοι, τοῦ νομοθέτου τοῦτ’ ἔργον ἴδιόν ἐστιν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 63:2)
τε τῶν γυναικῶν καὶ παίδων καὶ τῆσ οὐσίασ κοινότησ καὶ τὰ συσσίτια τῶν γυναικῶν, ἔτι δ’ ὁ περὶ τὴν μέθην νόμοσ, τὸ τοὺσ νήφοντασ συμποσιαρχεῖν, καὶ τὴν ἐν τοῖσ πολεμικοῖσ ἄσκησιν ὅπωσ ἀμφιδέξιοι γίνωνται κατὰ τὴν μελέτην, ὡσ δέον μὴ τὴν μὲν χρήσιμον εἶναι τοῖν χεροῖν τὴν δὲ ἄχρηστον.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 318:1)
"φασὶ γάρ, ὅταν ὕδατα μετοπωρινὰ καὶ βρονταὶ γίνωνται σκληραί, τότε γίνεσθαι, καὶ μᾶλλον ὅταν αἱ βρονταί, ὡσ ταύτησ αἰτιωτέρασ οὔσησ, οὐ διετίζειν δέ, ἀλλ’ ἐπέτειον εἶναι·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 52115)
ὅτε δὲ θέλοιεν ἀναλίσκειν, περιελόντεσ τὸν χρυσὸν ἅμα τοῖσ ἄλλοισ ἐξέβαλλον, ἵνα τῆσ μὲν πολυτελείασ οἱ φίλοι θεαταὶ γίνωνται, οἱ δ’ οἰκέται κύριοι, ἐπιλελησμένοι δ’ ἦσαν οὗτοι, ὡσ καὶ Δοῦρισ ἱστορεῖ, ὅτι καὶ Φίλιπποσ ὁ τοῦ Ἀλεξάνδρου πατήρ ποτήριον χρυσοῦν ὁλκὴν ἄγον πεντήκοντα δραχμὰσ κεκτημένοσ τοῦτο ἐλάμβανε κοιμώμενοσ ἀεὶ καὶ πρὸσ κεφαλὴν αὑτοῦ κατετίθετο.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 42 3:1)
ὥστε ἐὰν μὴ κατὰ τὸ προσῆκον αἱ κρίσεισ γίνωνται, ἀνάγκη δι’ αὑτὸν ἡττᾶσθαι·
(디오니시오스, Ad Ammaeum, chapter 6 1:4)
καὶ φυλάττουσι τὸν ἀρχαῖον ἐθισμὸν ἐπὶ τῶν ἱερῶν, διὰ τῶν θεραπόντων τοὺσ ἡρ́ωασ ἱλασκόμενοι καὶ ἅπαν τὸ δοῦλον ἀφαιροῦντεσ αὐτῶν ἐν ταῖσ ἡμέραισ ἐκείναισ, ἵνα τῇ φιλανθρωπίᾳ ταύτῃ τιθασσευόμενοι μέγα τι καὶ σεμνὸν ἐχούσῃ χαριέστεροι γίνωνται περὶ τοὺσ δεσπότασ καὶ τὰ λυπηρὰ τῆσ τύχησ ἧττον βαρύνωνται.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 14 7:1)
καὶ τὰσ μὲν ἐπιεικεῖσ καὶ φιλανθρώπουσ διανοίασ τε καὶ πράξεισ αὐτῶν Ἑλληνικὰσ εἶναι λογίζομαι, τὰσ δ’ ὠμὰσ καὶ θηριώδεισ, ἄλλωσ τε κἂν περὶ συγγενεῖσ τε καὶ φίλουσ γίνωνται, βαρβαρικάσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 14, chapter 6 14:1)
Ὁκόσοισι δὲ νεφριτικοῖσιν ἐοῦσι τὰ προειρημένα συμβαίνει σημήϊα, πόνοι τε ὀξέεσ περὶ τοὺσ μύασ τοὺσ Ῥαχιαίουσ γίνονται, ἢν μὲν περὶ τοὺσ ἔξω τόπουσ γίνωνται, ἀπόστημα προσδέχου ἐσόμενον ἔξω‧ ἢν δὲ μᾶλλον οἱ πόνοι πρὸσ τοὺσ ἔσω τόπουσ γίνωνται, καὶ τὸ ἀπόστημα προσδέχου ἐσόμενον μᾶλλον ἔσω.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 87.36)
Οἱ πυρετοὶ οἱ μὴ διαλείποντεσ, ἢν ἰσχυρότεροι διὰ τρίτησ γίνωνται, ἐπικίνδυνοι‧ ὅτῳ δ’ ἂν τρόπῳ διαλείπωσι, σημαίνει ὅτι ἀκίνδυνοι.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 87.61)
κατὰ μίαν σαββάτου ἕκαστοσ ὑμῶν παρ’ ἑαυτῷ τιθέτω θησαυρίζων ὅτι ἐὰν εὐοδῶται, ἵνα μὴ ὅταν ἔλθω τότε λογίαι γίνωνται.
(PROS KORINQIOUS A, chapter 8 273:1)
ἄνδρεσ τοῦ Ὀξύλου στρατεύματοσ ἐπὶ κατασκοπῇ τῶν ἐν Ἤλιδι ἀποπεμφθέντεσ καὶ ἀλλήλοισ διακελευσάμενοι κατὰ τὴν ὁδόν, ἐπειδὰν πλησίον γίνωνται τοῦ τείχουσ, φθέγγεσθαι μὲν μηδὲν ἔτι αὐτοί, ἐπακροᾶσθαι δὲ εἴ τι παρὰ τῶν ἐντὸσ πυθέσθαι δυνήσονται, οὗτοι λανθάνουσι παρελθόντεσ ἐσ τὴν πόλιν κατὰ τὴν ἀγυιὰν ταύτην καὶ ἐπακούσαντεσ ὁπόσα ἐβούλοντο ἐπανίασιν αὖθισ ἐσ τοὺσ Αἰτωλούσ·
(파우사니아스, Description of Greece, Ἠλιακῶν Β, chapter 23 13:4)
ποτὲ δὲ λυκείαν ἤ τι τῶν τοιούτων ἐπιτίθεται, σκέπησ ἅμα καὶ σημείου χάριν, ἵνα τοῖσ κατὰ μέροσ ἡγεμόσι προκινδυνεύοντεσ ἐρρωμένωσ καὶ μὴ διάδηλοι γίνωνται.
(폴리비오스, Histories, book 6, chapter 22 3:2)
ταῦτα μὲν οὖν οὐχ οὕτωσ τοῦ Ῥωμαίων ἢ Καρχηδονίων ἐγκωμίου χάριν εἴρηταί μοι ‐ τούτουσ μὲν γὰρ ἤδη πολλάκισ ἐπεσημηνάμην ‐ τὸ δὲ πλεῖον τῶν ἡγουμένων παρ’ ἀμφοτέροισ καὶ τῶν μετὰ ταῦτα μελλόντων χειρίζειν παρ’ ἑκάστοισ τὰσ κοινὰσ πράξεισ, ἵνα τῶν μὲν ἀναμιμνησκόμενοι, τὰ δ’ ὑπὸ τὴν ὄψιν λαμβάνοντεσ ζηλωταὶ γίνωνται παράβολον ἔχειν τι καὶ κινδυνῶδεσ, τοὐναντίον ἀσφαλῆ μὲν τὴν τόλμαν, θαυμασίαν δὲ τὴν ἐπίνοιαν, ἀείμνηστον δὲ καὶ καλὴν ἔχει τὴν προαίρεσιν καὶ κατορθωθέντα καὶ διαψευσθέντα παραπλησίωσ, ἐὰν μόνον σὺν νῷ γένηται τὰ πραττόμενα.
(폴리비오스, Histories, book 9, chapter 9 9:1)
τὴν δ’ ἀπόβασιν τῆσ κλίμακοσ πρὸσ τὴν τῶν ἀναβαινόντων συμμετρίαν ἡμίσειαν εἶναι δεήσει τῆσ κλίμακοσ, ἵνα μήτε πλεῖον ἀφιστάμεναι διὰ τὸ πλῆθοσ τῶν ἐπιβαινόντων εὐσύντριπτοι γίνωνται μήτε πάλιν ὀρθότεραι προσερειδόμεναι λίαν ἀκροσφαλεῖσ ὦσι τοῖσ προσβαίνουσιν.
(폴리비오스, Histories, book 9, chapter 19 7:1)
δύο δ’ ἀναχύσεισ ἐν τοῖσ ὑπερκειμένοισ ποιεῖται πεδίοισ, ὅταν αἱ πλῆμαι γίνωνται, ὥστε πελαγίζειν μὲν ἐπὶ ἑκατὸν καὶ πεντήκοντα σταδίουσ καὶ ποιεῖν πλωτὸν τὸ πεδίον, ἐν δὲ τῇ ἐπάνω ἀναχύσει καὶ νησίον ἀπολαμβάνειν ὅσον τριάκοντα σταδίων τὸ μῆκοσ, πλάτοσ δὲ μικρὸν ἀπολεῖπον τοῦ μήκουσ, εὐαλσὲσ καὶ εὐάμπελον.
(스트라본, 지리학, book 3, chapter 3 2:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION