Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐδὲ δὴ περὶ ἀρετῆσ ἱκανὸν τὸ εἰδέναι, ἀλλ’ ἔχειν καὶ χρῆσθαι πειρατέον, ἢ εἴ πωσ ἄλλωσ ἀγαθοὶ γινόμεθα;
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 128:1)
οὕτω δὴ καὶ τὰ μὲν δίκαια πράττοντεσ δίκαιοι γινόμεθα, τὰ δὲ σώφρονα σώφρονεσ, τὰ δ’ ἀνδρεῖα ἀνδρεῖοι.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 7:1)
πράττοντεσ γὰρ τὰ ἐν τοῖσ συναλλάγμασι τοῖσ πρὸσ τοὺσ ἀνθρώπουσ γινόμεθα οἳ μὲν δίκαιοι οἳ δὲ ἄδικοι, πράττοντεσ δὲ τὰ ἐν τοῖσ δεινοῖσ καὶ ἐθιζόμενοι φοβεῖσθαι ἢ θαρρεῖν οἳ μὲν ἀνδρεῖοι οἳ δὲ δειλοί.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 9:4)
ἐθιζόμενοι γὰρ καταφρονεῖν τῶν φοβερῶν καὶ ὑπομένειν αὐτὰ γινόμεθα ἀνδρεῖοι, καὶ γενόμενοι μάλιστα δυνησόμεθα ὑπομένειν τὰ φοβερά.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 24:2)
ἔτι δυνατοὶ μέν ἐσμεν φύσει, ἀγαθοὶ δὲ ἢ κακοὶ οὐ γινόμεθα φύσει·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 50:3)
"διαλύεται μὲν οὖν ταχέωσ, διότι πολλῶν καὶ μεγάλων ὄγκων εἰσενεχθέντων μετὰ μικρὸν χρόνον λαγαροὶ γινόμεθα καθ’ ὑπερβολήν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 163)
ἱκέται δὲ ὑμῶν γινόμεθα μὴ πρὸσ ὀργὴν τὰ πεπραγμένα λαμβάνειν, ἐνθυμηθέντασ ὡσ οὐ σὺν ὕβρει, ἀλλ’ ὑπ’ ἀνάγκησ ταῦτα βιασθέντεσ ἐποιοῦμεν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 58 5:1)
ἐν τοσούτῳ δὴ κινδύνῳ σαλεύοντεσ ἱκέται γινόμεθα ὑμῶν, ὦ πατέρεσ, ἐπισκήπτοντεσ θεούσ τε καὶ δαίμονασ, οἷσ κοινῇ θύομεν, καὶ πολέμων ὑπομιμνήσκοντεσ, οὓσ πολλοὺσ καὶ μεγάλουσ σὺν ὑμῖν ἠράμεθα, μὴ περιιδεῖν ὠμὰ καὶ ἀνόσια ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν παθόντασ ἡμᾶσ, ἀλλ’ ἐπαμῦναί τε καὶ συναγανακτῆσαι τιμωρίασ ἡμῖν συνεισπράξαντασ παρὰ τῶν ταῦτα βουλευσαμένων τὰσ προσηκούσασ, μάλιστα μὲν παρὰ πάντων, εἰ δὲ μή γε, παρὰ τῶν ἀρξάντων τῆσ ἀθεμίτου συνωμοσίασ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 11 1:1)
Διὰ ταύτην τὴν συγγένειαν οἱ μὲν ἀποκλίναντεσ λύκοισ ὅμοιοι γινόμεθα, ἄπιστοι καὶ ἐπίβουλοι καὶ βλαβεροί, οἱ δὲ λέουσιν, ἄγριοι καὶ θηριώδεισ καὶ ἀνήμεροι, οἱ πλείουσ δ’ ἡμῶν ἀλώπεκεσ καὶ ὡσ ἐν ζῴοισ ἀτυχήματα.
(에픽테토스, Works, book 1, Πῶσ ἄν τισ ἀπὸ τοῦ τὸν θεὸν πατέρα εἶναι τῶν ἀνθρώπων ἐπὶ τὰ ἑξῆσ ἐπέλθοι. 7:1)
Νῦν δ’ ἡμεῖσ οὐκ ἴσμεν, ὅτι καὶ αὐτοὶ ἄλλον τρόπον ὅμοιοι τοῖσ πολλοῖσ γινόμεθα.
(에픽테토스, Works, book 4, Πρὸσ τοὺσ περὶ τὸ ἐν ἡσυχίᾳ διάγειν ἐσπουδακότασ. 18:2)
ὅτι δ’ ἐσμὲν ἀδελφοὶ καὶ κοινὸν ἡμῖν αἷμα, φανερὸν μὲν καὶ τῆσ μορφῆσ τὸ οἰκεῖον καὶ μὴ πολὺ παρηλλαγμένον ποιεῖ, πατὴρ δ’ ἐστὶν ἡμῖν Ιἄκωβοσ ἀνὴρ Ἑβραῖοσ, ᾧ γινόμεθα δώδεκα παῖδεσ ἐκ γυναικῶν τεσσάρων, ὧν πάντων περιόντων ἦμεν εὐδαίμονεσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 2 133:1)
κείνωσ μὲν γὰρ ἀλλοτριοῦται ἐσ τὸν παῖδα τοῦτον περιιοῦσα ἐόντα Πέρσην, καὶ ἡμεῖσ ἐόντεσ Μῆδοι δουλούμεθά τε καὶ λόγου οὐδενὸσ γινόμεθα πρὸσ Περσέων, ἐόντεσ ξεῖνοι·
(헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 120 6:2)
δούλοισι τοῖσι ἡμετέροισι μαχόμενοι αὐτοί τε κτεινόμενοι ἐλάσσονεσ γινόμεθα καὶ ἐκείνουσ κτείνοντεσ ἐλασσόνων τὸ λοιπὸν ἄρξομεν.
(헤로도토스, The Histories, book 4, chapter 3 3:3)
ἐπεί τοι πλεῦνεσ περὶ ἕνα ἕκαστον γινόμεθα ἢ χίλιοι, ἐόντων ἐκείνων πέντε χιλιάδων.
(헤로도토스, The Histories, book 7, chapter 103 4:3)
ἁλὴσ μὲν γὰρ γενομένη πᾶσα ἡ Ἑλλὰσ χεὶρ μεγάλη συνάγεται, καὶ ἀξιόμαχοι γινόμεθα τοῖσι ἐπιοῦσι·
(헤로도토스, The Histories, book 7, chapter 157 3:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION