헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπεὶ καὶ τῶν περὶ τὸ γευστὸν οὐ περὶ πᾶσαν ἡδονὴν ἐπτόηται τὰ θηρία, οὐδ’ ὅσων τῷ ἄκρῳ τῆσ γλώττησ ἡ αἴσθησισ, ἀλλ’ ὅσων τῷ φάρυγγι, καὶ ἐοίκεν ἁφῇ μᾶλλον ἢ γεύσει τὸ πάθοσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 67:3)
ἐνδέχεται γὰρ τὸ αὐτὸ κατὰ μὲν τὴν ὄψιν μέλι φαίνεσθαι τῇ δὲ γεύσει μή, καὶ τῶν ὀφθαλμῶν δυοῖν ὄντοιν μὴ ταὐτὰ ἑκατέρᾳ τῇ ὄψει, ἂν ὦσιν ἀνόμοιαι·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 170:1)
φαίνονται δὲ καὶ τῇ γεύσει ἐπὶ μικρὸν ἢ οὐθὲν χρῆσθαι·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 143:2)
οὐ μὴ διατρίψεισ, ἀλλὰ γεύσει τῆσ θύρασ, καθ’ Ἡρακλέα τὸ σχῆμα καὶ τὸ λῆμ’ ἔχων.
(아리스토파네스, Frogs, Lyric-Scene4)
"ὁ Λαβικανὸσ ἡδὺσ καὶ λιπαρὸσ τῇ γεύσει, μεταξὺ Φαλερίνου καὶ ’ Ἀλβανοῦ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 4815)
ὁ μὲν γὰρ αὐστηρὸσ ἐστιν, ὁ δὲ γλυκάζων, ὁ δὲ μέσοσ τούτων τῇ γεύσει αὐτόκρατοσ καλεῖται.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 59 3:4)
"τὸν ἄκρατον, φησίν, οἶνον τὸν ἐπὶ τῷ δείπνῳ διδόμενον, ὃν δὴ λέγουσιν Ἀγαθοῦ Δαίμονοσ εἶναι πρόποσιν, ὀλίγον τε προσφέρουσιν, ὥσπερ ἀναμιμνήσκοντεσ μόνον τῇ γεύσει τὴν ἰσχὺν αὐτοῦ καὶ τὴν τοῦ θεοῦ δωρεάν, καὶ μετὰ τὴν πλήρωσιν διδόασιν, ὅπωσ ἐλάχιστον ᾖ τὸ πινόμενον καὶ τρίτον προσκυνήσαντεσ λαμβάνουσιν ἀπὸ τῆσ τραπέζησ, ὥσπερ ἱκετείαν τινὰ ποιούμενοι τοῦ θεοῦ μηθὲν ἀσχημονεῖν μηδ’ ἔχειν ἰσχυρὰν ἐπιθυμίαν τοῦ πότου,12 καὶ λαμβάνειν ἐξ αὐτοῦ τὰ καλὰ καὶ χρήσιμα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 481)
"διαφέρει δὲ τῇ γεύσει καὶ τῷ τροφίμῳ ὁ πελάγιοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 1157)
ὁ δὲ ἀλωπεκίασ ὅμοιόσ ἐστι τῇ γεύσει τῷ χερσαίῳ ζῴῳ, διὸ καὶ τοῦ ὀνόματοσ ἔτυχε, καὶ ἡ βατὶσ δὲ εὔστομοσ, ἡ δὲ ἀστερία βατὶσ ἁπαλωτέρα καὶ εὔχυλοσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 53 1:5)
ὥσπερ γὰρ οὐδὲν ὄψον ἄνευ ἁλῶν γεύσει κεχαρισμένον, οὕτωσ λόγων οὐδὲν εἶδοσ ἔμοιγε δοκεῖ ἀκοῇ προσηνὲσ ἂν γενέσθαι χάριτοσ Σωκρατικῆσ ἄμοιρον.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΛΟΓΟΥ ΑΣΚΗΣΕΩΣ. 24:2)
κεῖσθαι γὰρ ἕνα κρατῆρα, τόν γε τῆσ Σωφροσύνησ, ἑστάναι πολλοὺσ ἐν τῷ μέσῳ καὶ διαφέροντασ τῇ γεύσει ὥσπερ οἴνων πολλῶν·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΧΑΡΙΔΗΜΟΣ. 60:1)
ῥίζαι γὰρ ἐν αὐτοῖσ φύονται παντοδαπαὶ τῇ γεύσει καὶ καρπῶν καὶ καυλῶν ἰδιάζουσαι φύσεισ, πολλὰ συμβαλλόμεναι τοῖσ ἀπόροισ τῶν ἀνθρώπων καὶ τοῖσ ἀσθενέσι πρὸσ αὐτάρκειαν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 34 4:1)
περιέχει μὲν γὰρ αὐτὴν χώρα πλήρησ ἁλμυρίδοσ ἐντὸσ δὲ τοῦ τείχουσ ὀλίγον ἐστὶν ὕδωρ ἐν φρέασι, καὶ τοῦτο διεφθαρμένον καὶ παντελῶσ τῇ γεύσει πικρόν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 60 7:1)
τὸ γοῦν μῆλον ὁράσει μὲν ὠχρόν, γεύσει δὲ γλυκύ, ὀσφρήσει δ’ εὑῶδεσ ὑποπίπτει.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. ia'. PURRWN 21:6)
ἀπαντλουμένου δὲ τοῦ πρώτου καθαρὸν ἀνέβλυζεν ἤδη καὶ διαυγέσ ἔλαιον, οὔτε ὀσμῇ δοκοῦν οὔτε γεύσει ἐλαίου διαφέρειν, στιλπνότητά τε καὶ λιπαρότητα παντάπασιν ἀπαράλλακτον, καὶ ταῦτα τῆσ χώρασ μηδὲ ἐλαίασ φερούσησ.
(플루타르코스, Alexander, chapter 57 4:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION