Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ξὺν φρονοῦντι δ’ ἥκετε πιστῷ γέροντι τῷ δε ναυκλήρῳ πατρί.
(아이스킬로스, 탄원하는 여인들, episode2)
αἶψα δὲ κουρότεροι πεπονήατο δαῖτα γέροντι, λοίσθιον Ἁρπυίῃσιν ἑλώριον·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 5:2)
καὶ γὰρ ἐγένετο τὴν ἡλικίαν Ἀλκμαίων ἐπὶ γέροντι Πυθαγόρᾳ, ἀπεφήνατο δὲ παραπλησίωσ τούτοισ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 112:2)
ἀλλὰ δεῖ σκοπεῖν, ὡσ νέῳ φοινικίσ, οὕτω γέροντι τί οὐ γὰρ ἡ αὐτὴ πρέπει ἐσθήσ, καὶ ἐάν τε κοσμεῖν βούλῃ, ἀπὸ τῶν βελτίστων τῶν ἐν ταὐτῷ γένει φέρειν τὴν μεταφοράν, ἐάν τε ψέγειν, ἀπὸ τῶν χειρόνων·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 2 9:4)
ἀλλ’ ἐπειδὴ τοὺσ γέροντασ οὐκ ἐᾶθ’ ὕπνου τυχεῖν, ψηφίσασθε χωρὶσ εἶναι τὰσ γραφάσ, ὅπωσ ἂν ᾖ τῷ γέροντι μὲν γέρων καὶ νωδὸσ ὁ ξυνήγοροσ, τοῖσ νέοισι δ’ εὐρύπρωκτοσ καὶ λάλοσ χὠ Κλεινίου.
(아리스토파네스, Acharnians, Parabasis, antepirrhema3)
κἀξελαύνειν χρὴ τὸ λοιπόν, κἂν φύγῃ τισ ζημιοῦν, τὸν γέροντα τῷ γέροντι, τὸν νέον δὲ τῷ νέῳ.
(아리스토파네스, Acharnians, Parabasis, antepirrhema4)
πρὸσ τοὺσ γέροντάσ θ’ οἳ πρὸ τοῦ τὰσ μείρακασ ἤγοντο, διαβέβληκεν, ὥστ’ οὐδεὶσ γέρων γαμεῖν ἐθέλει γυναῖκα διὰ τοὔποσ τοδὶ δέσποινα γὰρ γέροντι νυμφίῳ γυνή.
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Lyric-Scene25)
ἔστιν δ’ ὄνομα τῷ μὲν γέροντι Φιλοκλέων ναὶ μὰ Δία, τῷ δ’ υἱεῖ γε τῳδὶ Βδελυκλέων, ἔχων τρόπουσ φρυαγμοσεμνάκουσ τίνασ.
(아리스토파네스, Wasps, Prologue 3:25)
σοφόν γε τουτὶ καὶ γέροντι πρόσφορον ἐξηῦρεσ ἀτεχνῶσ φάρμακον στραγγουρίασ.
(아리스토파네스, Wasps, Episode 1:6)
οὔ τοι σύμφορόν ἐστι γυνὴ νέα ἀνδρὶ γέροντι·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 9 1:1)
πρῶτον μὲν οὖν ὄστρεια παρὰ Νηρεῖ τινι ἰδὼν γέροντι φυκί’ ἠμφιεσμένα ἔλαβον ἐχίνουσ τ’ ἐστὶ γὰρ προοίμιον δείπνου χαριέντωσ ταῦτα πεπρυτανευμένου.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 69 3:3)
καὶ τῷ γέροντι πατρὶ κοῦρον εἰσ χεῖρασ καὶ μητρὶ κούρην εἰσ τὰ γοῦνα κατθείη, θάλοσ τρέφειν γυναῖκα τοῖσ κασιγνήτοισ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 59 2:5)
Ὅμηροσ δὲ καὶ πρῶτοσ καὶ μέσοσ καὶ ὕστατοσ παντὶ παιδὶ καὶ ἀνδρὶ καὶ γέροντι, τοσοῦτον ἀφ̓ αὑτοῦ διδοὺσ ὅσον ἕκαστοσ δύναται λαβεῖν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΛΟΓΟΥ ΑΣΚΗΣΕΩΣ. 15:2)
ὅτι οἱ Πυθαγόρειοι διῄρουν καὶ τὰσ ἡλικίασ τῶν ἀνθρώπων εἰσ τέσσαρα μέρη, παιδόσ, νέου, νεανίσκου, γέροντοσ, καὶ τούτων ἑκάστην ἔφασαν ὁμοίαν εἶναι ταῖσ κατὰ τὸν ἐνιαυτὸν τῶν ὡρῶν μεταβολαῖσ, τὸ μὲν ἐάρ τῷ παιδὶ διδόντεσ, τὸ δὲ φθινόπωρον τῷ ἀνδρί, τὸν δὲ χειμῶνα τῷ γέροντι, τὸ δὲ θέροσ τῷ νέῳ.
(디오도로스 시켈로스, Library, fragmenta libri x, chapter 7 25:1)
ὥστε φιλοσοφητέον καὶ νέῳ καὶ γέροντι, τῷ μὲν ὅπωσ γηράσκων νεάζῃ τοῖσ ἀγαθοῖσ διὰ τὴν χάριν τῶν γεγονότων, τῷ δ’ ὅπωσ νέοσ ἅμα καὶ παλαιὸσ ᾖ διὰ τὴν ἀφοβίαν τῶν μελλόντων.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 122:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION