Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

φόβοσ δ’ ἀρῄων ὅπλων δονεῖ, διὰ δέ τοι γενύων ἱππίων κινύρονται φόνον χαλινοί.
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, choral, strophe 16)
δώσειν δ’ ἐξ ὄφιοσ γενύων σπόρον, ὅσ ῥ’ ἀνίῃσιν γηγενέασ χαλκέοισ σὺν τεύχεσιν·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 9:19)
εὖτ’ ἂν δὴ μετιόντι πατὴρ ἐμὸσ ἐγγυαλίξῃ ἐξ ὄφιοσ γενύων ὀλοοὺσ σπείρασθαι ὀδόντασ, δὴ τότε μέσσην νύκτα διαμμοιρηδὰ φυλάξασ, ἀκαμάτοιο ῥοῇσι λοεσσάμενοσ ποταμοῖο, οἰο͂σ ἄνευθ’ ἄλλων ἐνὶ φάρεσι κυανέοισιν βόθρον ὀρύξασθαι περιηγέα·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 17:13)
τοὺσ δὲ θεὰ Τριτωνὶσ ὑπὲκ γενύων ἐλάσασα Αἰήτῃ πόρε δῶρον ὁμῶσ αὐτῷ τε φονῆι.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 19:41)
πᾶν δὲ αὐτοῦ τὸ σῶμα κατεπτέρωτο, αὐχμηραὶ δὲ ἐκ κεφαλῆσ καὶ γενύων τρίχεσ ἐξηνέμωντο, πῦρ δὲ ἐδέρκετο τοῖσ ὄμμασι.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 6 3:6)
τὸ μὲν οὖν ὕδωρ ψαύει αὐτοῦ τῶν γενύων, καὶ ὅτε θέλοι σπάσασθαι τούτου ξηραίνεται, τῶν δὲ καρπῶν ὁπότε βούλοιτο μεταλήψεσθαι μετεωρίζονται μέχρι νεφῶν ὑπ’ ἀνέμων τὰ δένδρα σὺν τοῖσ καρποῖσ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 2 1:2)
σὲ τὰν ἐναύλοισ ὑπὸ δενδροκόμοισ μουσεῖα καὶ θάκουσ ἐνί‐ ζουσαν ἀναβοάσω, σὲ τὰν ἀοιδοτάταν ὄρνιθα μελῳδὸν ἀηδόνα δακρυόεσσαν, ἔλθ’ ὦ διὰ ξουθᾶν γενύων ἐλελιζομένα θρήνων ἐμοὶ ξυνεργόσ, Ἑλένασ μελέασ πόνουσ τὸν Ἰλιάδων τ’ ἀει δούσᾳ δακρυόεντα πότμον Ἀχαιῶν ὑπὸ λόγχαισ·
(에우리피데스, Helen, choral, strophe 11)
παιᾶνασ δ’ ἐπὶ σοῖσ μελά‐ θροισ κύκνοσ ὣσ γέρων ἀοι‐ δὸσ πολιᾶν ἐκ γενύων κελαδήσω·
(에우리피데스, Heracles, choral, antistrophe 22)
δεινὸσ δὲ χρόμαδοσ γενύων γένετ’, ἔρρεε δ’ ἱδρὼσ πάντοθεν ἐκ μελέων·
(호메로스, 일리아스, Book 23 63:7)
ποταμίοισ γε μὴν ἵπποισ καὶ ὑσὶν ἡ κάτωθεν γένυσ τοὺσ χαυλιόδοντασ φέρει, κέρατα δὲ ἀναφυόμενα <οὐχ> ὁρῶμεν ἐκ γενύων·
(파우사니아스, Description of Greece, Ἠλιακῶν Α, chapter 12 4:4)
ἀλλ’ ὅτ’ Αἰήτασ ἀδαμάντινον ἐν μέσσοισ ἄροτρον σκίμψατο καὶ βόασ, οἳ φλόγ’ ἀπὸ ξανθᾶν γενύων πνέον καιομένοιο πυρόσ, χαλκέαισ δ’ ὁπλαῖσ ἀράσσεσκον χθόν’ ἀμειβόμενοι, τοὺσ ἀγαγὼν ζεύγλᾳ πέλασσεν μοῦνοσ.
(핀다르, Odes, pythian odes, pythian 4 ΑΡΚΕΣΙΛᾼ ΚΥΡΗΝΑΙῼ ΑΡΜΑΤΙ 69:1)
κεῖτο γὰρ λόχμᾳ, δράκοντοσ δ’ εἴχετο λαβροτατᾶν γενύων, ὃσ πάχει μάκει τε πεντηκόντορον ναῦν κράτει, τέλεσαν ἃν πλαγαὶ σιδάρου.
(핀다르, Odes, pythian odes, pythian 4 ΑΡΚΕΣΙΛᾼ ΚΥΡΗΝΑΙῼ ΑΡΜΑΤΙ 75:2)
ἀλλ’ ἐπεὶ ἐκ τούτων φίλον ἄνδρα πόνων ἐρρύσατο, παρθένοσ αὐλῶν τεῦχε πάμφωνον μέλοσ, ὄφρα τὸν Εὐρυάλασ ἐκ καρπαλιμᾶν γενύων χριμφθέντα σὺν ἔντεσι μιμήσαιτ’ ἐρικλάγκταν γόον.
(핀다르, Odes, pythian odes, pythian 12 ΜΙΔᾼ ΑΚΡΑΓΑΝΤΙΝῼ ΑΥΛΗΤῌ 6:2)
οἰκτρὰ μὲν νόστοισ αὐδά, οἰκτρὰ δ’ ἐν κοίταισ πατρῴαισ ὅτε οἱ παγχάλκων ἀνταία γενύων ὡρμάθη πλαγά.
(소포클레스, choral, strophe 31)
ὡρ́ιον ἀνθήσαντασ ὑπὸ κροτάφοισιν ἰούλουσ κειράμενοσ, γενύων ἄρσενασ ἀγλαϊάσ, Φοίβῳ θῆκε Λύκῶν, πρῶτον γέρασ·
(작자 미상, Greek Anthology, book 6, chapter 1981)

SEARCH

MENU NAVIGATION