헬라어 문장 내 검색 Language

τί πόλισ ἄμμι πάσχει, τί γενήσεται;
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, choral, strophe 25)
πατρίσ τε γαῖα σῆσ ὑπὸ σπουδῆσ δορὶ ἁλοῦσα πῶσ σοι ξύμμαχοσ γενήσεται;
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, choral, strophe 3 1:8)
ἄθαπτοσ δ’ οὗτοσ οὐ γενήσεται.
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, episode 2:5)
ὅπωσ δ’ ὅμαιμον αἷμα μὴ γενήσεται, δεῖ κάρτα θύειν καὶ πεσεῖν χρηστήρια θεοῖσι πολλοῖσ πολλά, πημονῆσ ἄκη.
(아이스킬로스, 탄원하는 여인들, episode7)
μίγνυται δὲ Ζεὺσ Μήτιδι, μεταβαλλούσῃ εἰσ πολλὰσ ἰδέασ ὑπὲρ τοῦ μὴ συνελθεῖν, καὶ αὐτὴν γενομένην ἔγκυον καταπίνει φθάσασ, ἐπείπερ ἔλεγε <Γῆ> γεννήσειν παῖδα μετὰ τὴν μέλλουσαν ἐξ αὐτῆσ γεννᾶσθαι κόρην, ὃσ οὐρανοῦ δυνάστησ γενήσεται.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 3 6:1)
ὑποσχομένου δὲ Ὀδυσσέωσ, ἐὰν συλλάβηται πρὸσ τὸν Πηνελόπησ αὐτῷ γάμον, ὑποθήσεσθαι τρόπον τινὰ δι’ οὗ μηδεμία γενήσεται στάσισ, ὡσ ὑπέσχετο αὐτῷ συλλήψεσθαι ὁ Τυνδάρεωσ, πάντασ εἶπεν ἐξορκίσαι τοὺσ μνηστῆρασ βοηθήσειν, ἐὰν ὁ προκριθεὶσ νυμφίοσ ὑπὸ ἄλλου τινὸσ ἀδικῆται περὶ τὸν γάμον.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 10 10:2)
τίνα ἐκ τοῦ λαβεῖν Σικελίαν αὐτοῖσ ἀγαθὰ γενήσεται;
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ συνθέσεωσ καὶ φρασέωσ. 10:28)
εἶτ’ οὐκ ἀφέξονται τοῦ διώκειν ἡμᾶσ Συρακόσιοι εἰ δὲ τοῦτο γενήσεται, δέδοικα μὴ περὶ τοῦ Πειραιῶσ ὁ κίνδυνοσ ἡμῖν γένηται, καὶ ναῦσ πολεμίασ εἰσ τοὺσ ἡμετέρουσ λιμένασ εἰσδεξώμεθα, δέον αὐτοὺσ ἑτέροισ ἐφορμεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ συνθέσεωσ καὶ φρασέωσ. 10:38)
ὅσου δὲ ἀξία θεοῖσ τε καὶ ἀνθρώποισ ἐστί τε καὶ γεγένηται καὶ γενήσεται θεῶν μὲν ἂν παῖδεσ ἄμεινον εἴποιεν ὅσοι χορευταὶ τῆσ Ἀθηνᾶσ, πειρατέον δὲ καὶ ἡμῖν ἀμωσγέπωσ εἰπεῖν, ποιηταῖσ τε ἄχρι τοῦ μετρίου προσχρωμένουσ καὶ τῷ λόγῳ τοσοῦτον ἐφιέντασ, ὡσ μὴ πολύ τι παρενεγκεῖν ἢ τὸν πάντα ἰσομέτρητον συμβῆναι τῷ ὀνείρατι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀθηνᾶ 2:9)
ὥστε ὅταν μέν τισ εἰσ τὴν ἄσκησίν τε καὶ σύνταξιν ἴδῃ τοῦ στρατιωτικοῦ, τοῦτο δὴ νομιεῖ τὸ Ὁμηρικὸν, εἰ καὶ δέκα τόσοι εἰε͂ν οἱ ἀντίπαλοι, ταχέωσ ἂν αὐτοὺσ περιστραφέντασ ἄνδρα παρὰ ἕνα λειφθῆναι, ὅταν δὲ εἰσ τὴν πλήρωσίν τε καὶ συλλογὴν αὐτοῦ βλέψῃ, τὸ τοῦ Αἰγυπτίου φήσει τε καὶ οἰήσεται, ὃσ τῷ Καμβύσῃ διαρπάζοντι τὰ ἐν τῇ χώρᾳ καὶ τὰ ἱερὰ πορθοῦντι, στὰσ ἐπὶ τῶν τειχῶν τῶν Θηβαϊκῶν ἀνέτεινε τήν τε βῶλον καὶ κύλικα ὕδατοσ ἀπὸ τοῦ Νείλου, σύμβολον ποιούμενοσ ὅτι ἑώσ ἂν Αἴγυπτον αὐτὴν καὶ τὸν ποταμὸν Νεῖλον μετενεγκεῖν μὴ δύνηται, μηδὲ ἀγαγεῖν ἀνάρπαστον, οὔπω τὸν Αἰγυπτίων πλοῦτον εἴληφεν, ἀλλὰ ταχέωσ αὐτοῖσ ἄλλα τοσαῦτα γενήσεται τούτων μενόντων καὶ οὔποτε ἐπιλείψει πλοῦτοσ Αἴγυπτον, τοῦτο δὲ καὶ περὶ τοῦ ὑμετέρου στρατιωτικοῦ νομίσαι τε καὶ εἰπεῖν ἔξεστιν, ὅτι ἑώσ ἂν τὴν χώραν αὐτὴν μὴ δύνωνταί τινεσ ἐξ ἕδρασ ἀναστῆσαι μηδὲ κενώσαντεσ οἴχεσθαι, ἀλλ’ ἀνάγκη ᾖ μένειν αὐτὴν ἐφ’ αὑτῆσ τὴν οἰκουμένην, ἀμήχανον ἐπιλιπεῖν ὑμᾶσ πλήθη στρατιωτικὰ, ἀλλὰ τοσαῦτα ὁπόσα βούλεσθε ὑπάρχειν ἀπὸ πάσησ τῆσ οὔσησ ἀφικνούμενα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 25:1)
καίτοι πῶσ οὐκ ἄτοπον τῶν μὲν ἐν τοῖσ σώμασιν ἀρρωστημάτων, ἃ μέρει τινὶ λυμαίνεται, τοσαύτην πρόνοιαν ἔχειν ὥστε τάχιστα παύεσθαι, τῶν δὲ ἀπολλύντων δημοσίᾳ τὰσ πόλεισ μὴ τὴν ταχίστην ἀπαλλαγὴν ζητεῖν, ἀλλ’ ὅπωσ ὅτι πλεῖστα γενήσεται, καὶ τῶν μὲν ἀκουσίων ἀποτροπὰσ αἰτεῖν τοὺσ θεοὺσ, οἱο͂ν λιμοῦ καὶ λοιμοῦ καὶ τῶν τοιούτων, ἃ δὲ μείζω μὲν τούτων κακοῖ, τῷ δ’ εὖ φρονεῖν ἔστι θεραπεῦσαι, ταῦτα μὴ βούλεσθαι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 5:16)
τοῦτ’ οὖν εἶναι τὸ ποιῆσαν εὑρεῖν τι τοιοῦτον ἀνθρώπουσ ὑπὲρ αὑτῶν, ἢ θεούσ γε ὑπὲρ τῶν ἀνθρώπων, ὃ τὴν μὲν ἰσχὺν ἐπισχήσει, τοῦ δὲ ἴσου καὶ δικαίου πᾶσιν ὥσπερ ἐνέχυρον γενήσεται ταυτὸν τοῖσ τε πολλοῖσ συμφέρον καὶ τοῖσ πρὸσ τὸ βιάζεσθαι πεφυκόσιν αὐτοῖσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 47:3)
τὰ μὲν γὰρ ἄδηλα εἰ καὶ γενήσεται προορᾷ, ἐπειδὰν δημηγορῇ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 53:9)
τὰ δὲ ὅπωσ μὴ γενήσεται προορᾷ, ἐπειδὰν νομοθετῇ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 54:1)
ἀλλ’ οὔτε τοῦτο οἶμαι δυνατὸν οὔθ’ ὡσ εἰ μὴ τοῦτο γενήσεται, οὐδεμίαν δοκεῖν δεῖ πόλιν εὐνομεῖσθαι φαίησ ποτ’ ἂν, ἀλλὰ τὸ κοινὸν σχῆμα τῆσ πολιτείασ ἐξετάζων καὶ ἅμα πρὸσ τὰσ ἄλλασ πόλεισ τὴν πόλιν κρίνων τὰ μὲν τοῖσ νόμοισ, οἶμαι, καὶ τοῖσ ἔθεσι λογίζει, τὰ δὲ ταῖσ τῆσ φύσεωσ ἀνάγκαισ ἀποδίδωσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 52:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION