Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

νῦν δ’ ἄγε μοι τόδε εἰπέ, πολύτροπε Μαιάδοσ υἱέ, ἦ σοί γ’ ἐκ γενετῆσ τάδ’ ἅμ’ ἕσπετο θαυματὰ ἔργα ἠέ τισ ἀθανάτων ἠὲ θνητῶν ἀνθρώπων δῶρον ἀγαυὸν ἔδωκε καὶ ἔφρασε θέσπιν ἀοιδήν;
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 47:3)
ἦσαν δὲ αὗται Κητοῦσ τε καὶ Φόρκου, Γοργόνων ἀδελφαί, γραῖαι ἐκ γενετῆσ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 4 2:4)
ἐπεὶ δὲ ἔτι ἐν σπέρματι ἡ δύναμισ ἦν, ἐκηροπλάστεεν αὖθισ, ὅκωσ ἐκ γενετῆσ, τὸν ἄνθρωπον ἡ φύσισ· ἐξέθρεψε μὲν ἄλλασ κόμασ καὶ ὄνυχασ νέουσ καὶ σάρκα καθαρὴν, καὶ ἐξέδυ μὲν τὸν παλαιὸν Ῥινὸν, ὡσ γῆρασ ἑρπετοῦ· ἐπανεκλήθη δὲ ἐσ φῦμα ζωῆσ, ὅκωσ ἄλλοσ ἄνθρωποσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.395)
λυπηρὸν δέ μοι κἀκεῖνο, εἰ τοῖσ μὲν ἐκ γενετῆσ ὀνόμασιν οὕτω σφόδρα ἑλληνίζοντεσ ἐφαίνεσθε, ὥστ’ οὐδὲν ἦν εὑρεῖν ὡσ ἔποσ εἰπεῖν παρ’ ὑμῖν ὄνομα ὅ τι μὴ Δώριον, ἀπὸ τῶν ὑμετέρων ξένων ἀρξάμενα, ἐν δὲ τῇ πολιτείᾳ τὴν πάτριον ἁρμονίαν καὶ τὴν ἀληθῶσ Δωριστὶ μεθέντεσ κακῶν ξενικῶν καὶ πᾶσι μᾶλλον ἢ ὑμῖν προσηκόντων κληρονομήσετε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 15:7)
καὶ γὰρ ὁ λόγοσ φύσει ὑπάρχει, ὅτι ἐωμένησ τῆσ γενέσεωσ καὶ μὴ πηρωθείσησ ἐνέσται, καὶ ἡ ἐπιθυμία, ὅτι εὐθὺσ ἐκ γενετῆσ ἀκολουθεῖ καὶ ἔνεστιν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 142:3)
ἡ δὲ φύσισ ποιούσ τινασ ποιεῖ, καὶ εὐθὺσ ἐκ γενετῆσ διαφέρουσιν, ὥσπερ οἳ μὲν γλαυκοὶ οἳ δὲ μελανόμματοι τῷ τὸ δεῖν τοιονδὶ <κατὰ τὸ εἶναι τοιονδὶ> ἔχειν, οὕτω καὶ οἱ εὐτυχεῖσ καὶ ἀτυχεῖσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 8 18:4)
καὶ γὰρ δίκαιοι καὶ σωφρονικοὶ καὶ ἀνδρεῖοι καὶ τἆλλα ἔχομεν εὐθὺσ ἐκ γενετῆσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 103:1)
καὶ οὐ σπουδαῖον δὴ δοκεῖ ἡ ἡδονὴ διὰ δύο ταῦτα, ὥσπερ εἴρηται, ὅτι αἳ μὲν φαύλησ φύσεώσ εἰσι πράξεισ ἢ ἐκ γενετῆσ, ὥσπερ θηρίου, ἢ δι’ ἔθοσ, οἱο͂ν αἱ τῶν φαύλων ἀνθρώπων, αἳ δ’ ἰατρεῖαι ὅτι ἐνδεοῦσ, καὶ ἔχειν βέλτιον ἢ γίνεσθαι·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 164:1)
ἔστι δὲ καὶ ἐν τῇ ἀδελφικῇ ἅπερ καὶ ἐν τῇ ἑταιρικῇ καὶ μᾶλλον ἐν τοῖσ ἐπιεικέσι, καὶ ὅλωσ ἐν τοῖσ ὁμοίοισ, ὅσῳ οἰκειότεροι καὶ ἐκ γενετῆσ ὑπάρχουσι στέργοντεσ ἀλλήλουσ, καὶ ὅσῳ ὁμοηθέστεροι οἱ ἐκ τῶν αὐτῶν καὶ σύντροφοι καὶ παιδευθέντεσ ὁμοίωσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 129:4)
τὸ γὰρ ἄρχειν καὶ ἄρχεσθαι οὐ μόνον τῶν ἀναγκαίων ἀλλὰ καὶ τῶν συμφερόντων ἐστί, καὶ εὐθὺσ ἐκ γενετῆσ ἔνια διέστηκε τὰ μὲν ἐπὶ τὸ ἄρχεσθαι τὰ δ’ ἐπὶ τὸ ἄρχειν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 1 48:2)
"ἔχει δὲ καὶ αὐτὴ καὶ ὁ κῆρυξ τὰ ἐπικαλύμματα κατὰ τὰ αὐτὰ καὶ τὰ ἄλλα τὰ στρομβώδη ἐκ γενετῆσ πάντα, νέμονται δ’ ἐξείροντα τὴν καλουμένην γλῶτταν ὑπὸ τὸ κάλυμμα, τα δὲ μέγεθοσ τῆσ γλώσσησ ἔχει ἡ πορφύρα μεῖζον δακτύλου, ᾧ νέμεται καὶ διατρυπᾷ καὶ τὰ κογχύλια καὶ τὸ ἑαυτῆσ ὄστρακον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 37 1:4)
Ῥωμαϊκῶν οὐχ ὁμιλήσαντεσ πολλοῖσ Ἑλληνικοῖσ ποιηταῖσ καὶ συγγραφεῦσιν οὐκ ἴσασιν ὅθεν εἴληφεν ὁ Οὐάρρων τὸ ἰαμβεῖον, σὺ δέ μοι δοκεῖσ, ὦ Κύνουλκε ̔τούτῳ γὰρ χαίρεισ τῷ ὀνόματι, οὐ λέγων ὃ ἐκ γενετῆσ σε ἡ μήτηρ κέκληκε ̓ κατὰ τὸν σὸν Τίμωνα εἶναὶ ̔ μοι καλὸσ τε μέγασ τε οὐκ ἐπιστάμενοσ ὅτι κόγχοσ παρὰ προτέρῳ μνήμησ τετύχηκεν Ἐπιχάρμῳ ἐν τᾷ Εὁρτᾷ καὶ Νάσοισ Ἀντιφάνει τε τῷ κωμικῷ, ὃσ ὑποκοριστικώτερον αὐτὸν ὠνόμασεν ἐν Γάμῳ οὕτωσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 51 1:5)
τὸν δ’ ἐξ Ἀλκμήνησ γενόμενον ὕστερον πλείοσιν ἔτεσιν ἢ μυρίοισ, Ἀλκαῖον ἐκ γενετῆσ καλούμενον, ὕστερον Ἡρακλέα μετονομασθῆναι, οὐχ ὅτι δι’ Ἥραν ἔσχε κλέοσ, ὥσ φησιν ὁ Μᾶτρισ, ἀλλ’ ὅτι τὴν αὐτὴν ἐζηλωκὼσ προαίρεσιν Ἡρακλεῖ τῷ παλαιῷ τὴν ἐκείνου δόξαν ἅμα καὶ προσηγορίαν ἐκληρονόμησε.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 24 4:1)
πάντεσ γὰρ οἱ κατὰ ταύτην τὴν πόλιν οἰκοῦντεσ ἐκ γενετῆσ τὰσ κόμασ Ιὀλάῳ τρέφουσι, μέχρι ἂν ὅτου θυσίαισ μεγαλοπρεπέσι καλλιερήσαντεσ τὸν θεὸν ἵλεων κατασκευάσωσι.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 24 4:2)
τὰ δὲ παιδία παρ’ αὐτοῖσ ἐκ γενετῆσ ὑπάρχει πολιὰ κατὰ τὸ πλεῖστον·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 32 2:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION