Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐδέ τιν’ ἀρδμόν, οὐ πάτον, οὐκ ἀπάνευθε κατηυγάσσαντο βοτήρων αὔλιον, εὐκήλῳ δὲ κατείχετο πάντα γαλήνῃ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 20:9)
τοῖσ δὲ ὡσ ἐν γαλήνῃ δέοσ ἦν πολύ, μὴ σφᾶσ ἀνατρήσειαν ἢ καταδύσειαν αἱ μακραὶ τοῖσ ἐμβόλοισ·
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 9 3:5)
καὶ αὐτοὺσ αἱ ὁλκάδεσ ἱστίῳ μὲν αἱ πρῶται διέφυγον ὀλίγαι, αἱ λοιπαὶ δέ, χαλάσαντοσ ἄφνω τοῦ πνεύματοσ, ἐν γαλήνῃ σταθερᾷ κατὰ τὸ πέλαγοσ ἠλῶντο, ὑπό του θεῶν ἐκδεδομέναι τοῖσ πολεμίοισ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 15 3:6)
ὅκωσ ἐν νηϊ καὶ γαλήνῃ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.222)
οὐκοῦν οὐδὲ ἀλίμενα φήσαι τισ ἂν εἶναι τὰ τῇδε, ἀλλ’ ἐκεῖνο ὀρθότατον καὶ δικαιότατον λέγειν, ὡσ ἄρα οὗτοσ λιμένων ἁπάντων ὀχυρώτατοσ καὶ βεβαιότατοσ καὶ πλείστουσ δεχόμενοσ, καὶ γαλήνῃ πλεῖστον προέχων, ἐν ᾧ πᾶσιν ἐξ Ἀσκληπιοῦ τὰ ἐπίγυια τῆσ σωτηρίασ ἤρτηται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 4:12)
τί ἐστι γαλήνη;
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 8 28:6)
εἶτα γαλήνη ἐπέλαβεν, ὥστε τῇ εἰρεσίᾳ μόνῃ ἐχρώμεθα.
(아리아노스, Periplus Ponti Euxini, chapter 3 4:2)
Γαλήνη δ’ ἡ Σμυρναία στρουθιον αὐτὸν ὀνομάζει.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 24 1:2)
"ἰχθύοσ δὲ γίνεται καὶ Ἡσυχίασ τῆσ ἀδελφῆσ Γαλήνη καὶ Μύραινα καὶ Ἠλακατῆνεσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 628)
μὴ διεροῖσ στονόεντοσ ἐπ’ Εὐρώταο ῥεέθροισ νηχομένην ἐκάλυψεν ὑποβρυχίην σε γαλήνη;
(콜루토스, Rape of Helen, book 1181)
καθάπερ οἶμαι καὶ τῶν πλεόντων ἰδεῖν ἔστι χειμῶνοσ μὲν ἐπιπεσόντοσ ἢ σφοδροῦ τοῦ πνεύματοσ μηδὲ τοὺσ ἀσελγεστάτουσ αὐτῶν αἰσχρόν τι ποιοῦντασ,ἀλλὰ πρὸσ μόνῳ τῷ πλεῖν ὄντασ, ἐν δὲ τῇ γαλήνῃ καὶ τῶν ναυτῶν καὶ τῶν ἐπιβατῶν ἐπιπολάζουσαν τὴν ὕβριν, κἂν μὴ ὦσιν ἀκόλαστοι·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 215:1)
ἔστι δὲ αὐτοῦ τὸ μὲν πλέον τέναγοσ καὶ γαλήνη ταῖσ εὐδίαισ ὥσπερ ἐν λίμνῃ γίγνεται σταθερά.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΒΟΡΥΣΘΕΝΙΤΙΚΟΣ ΟΝ ΑΝΕΓΝΩ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 4:2)
ὃ μὰ τοὺσ θεοὺσ οὐ λογίζεσθε ὑμεῖσ, ἀλλ’ ὑπὸ τῶν δημαγωγῶν, ὥσπερ θάλαττα ὑπ’ ἀνέμων ἄλλων ἐπ’ ἄλλοισ ἐπανισταμένων, ἀνακινούμενοί τε καὶ ἀγριαινόμενοι οὐδὲ τὸν ἐλάχιστον χρόνον ἐν ἡσυχίᾳ καὶ γαλήνῃ διακεῖσθαι τὴν πόλιν ἐᾶτε.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 32 6:2)
ἐπεί τοι ἆρον τὸν φόβον τοῦ θανάτου καὶ φέρε ὅσασ θέλεισ βροντὰσ καὶ ἀστραπὰσ καὶ γνώσῃ, ὅση γαλήνη ἐστὶν ἐν τῷ ἡγεμονικῷ καὶ εὐδία.
(에픽테토스, Works, book 2, Πῶσ ἀγωνιστέον πρὸσ τὰσ φαντασίασ. 30:1)
πρέπειν δ’ αὐτῷ μήτε φυγεῖν τοὺσ ἐχθροὺσ μήτ’ ἐγκαταλιπεῖν τοὺσ φίλουσ μήτ’ ἀποπηδᾶν ὥσπερ χειμαζομένησ νεώσ, εἰσ ἣν ἐν γαλήνῃ παρῆλθεν·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον γ. 242:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION