Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

"οἱ Λακεδαιμόνιοι ἀνδρὸσ ἀγαθοῦ φθεγξαμένου ψηφίσωνται, τὰσ δὲ τῶν ἀποδεδειλιακότων καὶ πονηρῶν ἀνθρώπων φωνὰσ μηδὲ τοῖσ ὠσὶ προσδέχωνται.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1811)
ἀλλ’ οὐ προύλεγον, οὐ προεσήμαινον οἱ θεοὶ φυλάξασθαι, μόνον γε οὐκ ἀνθρώπων φωνὰσ προσκτησάμενοι;
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 130 1:1)
πάντων δ’ ἀνθρώπων φωνὰσ καὶ βαμβαλιαστὺν μιμεῖσθ’ ἴσασιν·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], part 15:10)
ὁ δὲ ἀναστὰσ καὶ γενόμενοσ περιδεὴσ τῶν ὑπερπετομένων ὀρνέων τὰσ φωνὰσ συνίει, καὶ παρ’ ἐκείνων μανθάνων προύλεγε τοῖσ ἀνθρώποισ τὰ μέλλοντα.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 9 11:4)
Ἑλένη δὲ ἐλθοῦσα περὶ τὸν ἵππον, μιμουμένη τὰσ φωνὰσ ἑκάστησ τῶν γυναικῶν, τοὺσ ἀριστέασ ἐκάλει.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 5 29:2)
ζῶντέσ τε ἕτεροι, πρεσβῦται μάλιστα καὶ παιδία καὶ γύναια, ὅσα τοῖσ μυχοῖσ τῶν οἰκιῶν ἐκέκρυπτο, οἱ μὲν καὶ τραύματα φέροντεσ οἱ δ’ ἡμίφλεκτοι, φωνὰσ ἀηδεῖσ ἀφιέντεσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 19 3:3)
ταῦτα ἀκούσασ ὁ ἱερεὺσ ἔδεισέ τε καὶ παραχρῆμα ἀπῄει σιωπῇ, ὡσ δὲ ἀπέσχε τοῦ στρατοπέδου, πάσασ ἤδη φωνὰσ ἠφίει τὸν Ἀπόλλωνα καλῶν Σμίνθιον, Τενέδιον, Χρύσιον, Καλλίτοξον, πάντα ὀνομάζων, εἴ ποτέ σοι, δέσποτα, ἢ θυσίαν ἔθυσα ἢ νεὼν ἤρεψα εἰσ χάριν, τοῦτό μοι νῦν ἀντ’ ἐκείνων γένοιτο, ἐξομόρξασθαι τοὺσ Ἀχαιοὺσ τὰ δάκρυα ταῦτα τοῖσ ἑαυτῶν σώμασι, σὺ δὲ αὐτοῖσ ἔλθοισ τοξότησ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, παράφρασισ. 2:10)
οἳ τὰσ μὲν πατρίουσ φωνὰσ ἐκλελοίπασι καὶ καταισχυνθεῖεν ἂν καὶ ἐν σφίσιν αὐτοῖσ διαλεχθῆναι τὰ ἀρχαῖα παρόντων μαρτύρων·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 91:1)
τοσοῦτον γὰρ τὸ διάφορον τῶνδε τῶν λόγων πρὸσ ἅπαντασ τοὺσ ἄλλουσ ἐξ ἀρχῆσ τε ἦν καὶ ἔτι μᾶλλον ἐξεφάνη τῷ χρόνῳ, ὥστ’ οὐ μόνον ἐκλελοιπότων σχεδὸν ἤδη τῶν ἄλλων οἵδε τοσοῦτον ἀνθοῦσιν, ἀλλὰ καὶ φήσειεν ἄν τισ ἁπάσασ τὰσ τῶν ἄλλων φωνὰσ καὶ μὴ ὅτι βαρβάρων, ἀλλ’ αὐτῶν τῶν Ἑλλήνων τοῖσ τῶν ψελλιζομένων παίδων ῥήμασι προσεοικέναι ὡσ τῇ παρ’ ὑμῶν παραβαλεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 91:4)
ἐνταῦθα οἱ μὲν ἰατροὶ πάσασ φωνὰσ ἠφίεσαν, οἱ μὲν τέμνειν, οἱ δὲ ἐπικάειν φαρμάκοισ, ἢ πάντωσ δεῖν ὑπόπυον γενόμενον διαφθαρῆναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 15:7)
ἐνταῦθα δὴ ἄλλασ τε φωνὰσ ἠφίειν εἰσ τὸν θεὸν καὶ δὴ καὶ μοιρονόμον προσεῖπον αὐτὸν, ὡσ τὰσ μοίρασ τοῖσ ἀνθρώποισ διανέμοντα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 8:3)
ἔπεμψέ με λουσόμενον θαλάττῃ, πλοῖόν τε δὴ προειπὼν Ἀσκληπιὸν ὁρμοῦν ἐπὶ τῷ στόματι τοῦ λιμένοσ, καθ’ ὃ ῥῖψαι δεῖν ἑαυτὸν, καὶ φωνάσ τινασ τῶν ναυτῶν καὶ ἕτερα ἃ οὐ μέμνημαι πάνθ’ ἑξῆσ τοῖσ μεθ’ ἡμέραν ἀποβᾶσιν ὁμολογήσαντα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 12:17)
καὶ μὴν τό γε τοῦ θορύβου τε καὶ τῆσ εὐνοίασ, μᾶλλον δὲ, εἰ χρὴ τἀληθὲσ εἰπεῖν, ἐνθουσιασμοῦ, τοσοῦτον παρὰ πάντων συνέβη ὥστε οὐδεὶσ ὤφθη καθήμενοσ οὔτ’ ἐπὶ τοῦ προαγῶνοσ οὔθ’ ἡνίκα ἀναστὰσ ἠγωνιζόμην, ἀλλ’ ἐκ πρώτου ῥήματοσ εἱστήκεσαν, ὤδινον, ἐγάνυντο, ἐξεπλήττοντο, συμπαρένευον τοῖσ λεγομένοισ, ἠφίεσαν φωνὰσ οὔπω πρόσθεν γενομένασ, πᾶσ τισ αὑτοῦ τὸ κέρδοσ ποιούμενοσ, εἴ τι νείμαι τῶν μεγίστων ἐμοί.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 8:4)
πρῶτον μὲν, ἵν’ ἀπὸ τῶν οἰκείων ἀρξώμεθα, οὗτοι σωθέντεσ ὑφ’ ἡμῶν ἐπὶ τοῦ πολέμου τοῦ πρὸσ τοὺσ βαρβάρουσ, ‐ ἴστε γὰρ δή που τοῦθ’ ὅτι δέκα μὲν ναῦσ εἰσ τὸ ναυτικὸν αὐτοὶ, τετρακοσίουσ δ’ ὁπλίτασ εἰσ Πύλασ παρέσχοντο, καὶ ταῦτ’ ἦν αὐτοῖσ μόνα τὴν πρώτην, ἃ κἂν εἰ πρὸσ Μεγαρέασ ἐπολέμουν, γέλωσ ἦν, τὸ δὲ σύμπαν εἰσ ἡμᾶσ καὶ τὰσ ἡμετέρασ τριήρεισ ἀνήρτητο, αἵπερ οὖν καὶ ἐκώλυσαν τὴν Πελοπόννησον κατὰ πόλιν ληφθῆναι ‐ ἀλλ’ ὅμωσ τοιαύτησ μὲν καὶ τηλικαύτησ εὐεργεσίασ πειραθέντεσ, πρέσβεισ δ’, ὅτε Μαρδόνιοσ προὐκαλεῖθ’ ἡμᾶσ εἰσ συμμαχίαν ἐπὶ δώροισ, ἀντιπέμψαντεσ αὐτοὶ καὶ φωνὰσ οὐκ ἐλάττουσ ἢ νῦν ἀφέντεσ, μὴ προδοῦναι σφᾶσ, οὐ πολὺσ χρόνοσ μετὰ ταῦτα διεγένετο καὶ ἐκώλυον μὲν ἡμᾶσ τειχίζειν τὴν πόλιν, βοήθειαν δὲ εἰσ Ἰθώμην ᾔτησαν μὲν, ἐλθοῦσαν δ’ ἀπέπεμψαν ἀτίμωσ, τὰ τελευταῖσ δὲ εἰσ πόλεμον φανερὸν καταστήσαντεσ ἃ παθεῖν ὤφειλον αὐτοὶ, ταῦθ’ ἡμᾶσ εἰργάσαντο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 13:8)
ἵνα δὲ εἰδῆτε ὅτι οὐδὲν καινὸν λέγω, ἀλλὰ πάλαι ταῦτα ἀνωμολόγηται κἀν τοῖσ νόμοισ κἀν τοῖσ ἔθεσι τοῖσ κοινοῖσ, ἐνθυμήθητε μὲν τῶν κηρύκων τὰσ πρώτασ φωνὰσ εὐφημεῖν ταῖσ πανηγύρεσι κελευόντων, ἐνθυμήθητε δὲ τῶν ἱερέων καὶ τῶν καταρχομένων ἡμῖν, ἐπειδὰν θύωμεν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμβουλευτικὸσ περὶ τοῦ μὴ δεῖν κωμῳδεῖν 3:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION