Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

μόνον, ἀλλὰ καὶ φυσικόν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 154:1)
ἔστι δὲ ἐνταῦθα καὶ ἄρχον καὶ ἀρχόμενον οὔτε τὸ φυσικὸν οὔτε τὸ βασιλικόν, ἀλλὰ τὸ ἐν τῷ μέρει, οὐδὲ τούτου ἕνεκα ὅπωσ εὖ ποιῇ ὁ θεόσ, ἀλλ’ ἵνα ἴσον ᾖ τοῦ ἀγαθοῦ καὶ τῆσ λειτουργίασ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 188:1)
οὐ γὰρ μόνον περὶ τῆσ ὕλησ δεῖ γνωρίζειν τὸν φυσικὸν ἀλλὰ καὶ τῆσ κατὰ τὸν λόγον, καὶ μᾶλλον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 183:1)
ἴσωσ δὲ καὶ ἐν τοῖσ φαύλοισ ἔστι τι φυσικὸν ἀγαθὸν κρεῖττον ἢ καθ’ αὑτά, ὃ ἐφίεται τοῦ οἰκείου ἀγαθοῦ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 17:4)
εἴτε δὴ τὸ τέλοσ μὴ φύσει ἑκάστῳ φαίνεται οἱονδήποτε, ἀλλά τι καὶ παρ’ αὐτόν ἐστιν, εἴτε τὸ μὲν τέλοσ φυσικόν, τῷ δὲ τὰ λοιπὰ πράττειν ἑκουσίωσ τὸν σπουδαῖον ἡ ἀρετὴ ἑκούσιόν ἐστιν, οὐθὲν ἧττον καὶ ἡ κακία ἑκούσιον ἂν εἰή·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 80:1)
οὐ μὴν ἀλλ’ ἔχει γέ τι καὶ φυσικόν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 148:4)
τοῦ δὲ πολιτικοῦ δικαίου τὸ μὲν φυσικόν ἐστι τὸ δὲ νομικόν, φυσικὸν μὲν τὸ πανταχοῦ τὴν αὐτὴν ἔχον δύναμιν, καὶ οὐ τῷ δοκεῖν ἢ μή, νομικὸν δὲ ὃ ἐξ ἀρχῆσ μὲν οὐδὲν διαφέρει οὕτωσ ἢ ἄλλωσ, ὅταν δὲ θῶνται, διαφέρει, οἱο͂ν τὸ μνᾶσ λυτροῦσθαι, ἢ τὸ αἶγα θύειν ἀλλὰ μὴ δύο πρόβατα, ἔτι ὅσα ἐπὶ τῶν καθ’ ἕκαστα νομοθετοῦσιν, οἱο͂ν τὸ θύειν Βρασίδᾳ, καὶ τὰ ψηφισματώδη.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 94:4)
ὅσα μὲν γὰρ μὴ μόνον ἀγνοοῦντεσ ἀλλὰ καὶ δι’ ἄγνοιαν ἁμαρτάνουσι, συγγνωμονικά, ὅσα δὲ μὴ δι’ ἄγνοιαν, ἀλλ’ ἀγνοοῦντεσ μὲν διὰ πάθοσ δὲ μήτε φυσικὸν μήτ’ ἀνθρώπινον, οὐ συγγνωμονικά.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 117:3)
τοῦτο δὲ φυσικόν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 78:3)
ἀνάγκη δὴ πρῶτον συνδυάζεσθαι τοὺσ ἄνευ ἀλλήλων μὴ δυναμένουσ εἶναι, οἱο͂ν θῆλυ μὲν καὶ ἄρρεν τῆσ γενέσεωσ ἕνεκεν καὶ τοῦτο οὐκ ἐκ προαιρέσεωσ, ἀλλ’ ὥσπερ καὶ ἐν τοῖσ ἄλλοισ ζῴοισ καὶ φυτοῖσ φυσικὸν τὸ ἐφίεσθαι, οἱο͂ν αὐτό, τοιοῦτον καταλιπεῖν ἕτερον, ἄρχον δὲ καὶ ἀρχόμενον φύσει, διὰ τὴν σωτηρίαν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 1 9:1)
μὴ γὰρ οὐ μάτην τὴν πρὸσ αὑτὸν αὐτὸσ ἔχει φιλίαν ἕκαστοσ, ἀλλ’ ἔστι τοῦτο φυσικόν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 64:2)
τὸ δ’ ἐπὶ τῶν δυεῖν πυθμένων ζητούμενον, πῶσ λέγεται τὸ δύο δ’ ὑπὸ πυθμένεσ ἦσαν, διαλύουσιν οὕτωσ τινέσ, τῶν ποτηρίων τινὰ μὲν ἕνα πυθμένα ἔχειν τὸν φυσικὸν καὶ συγκεχαλκευμένον τῷ ὅλῳ ποτηρίῳ, καθότι τὰ λεγόμενα κυμβία καὶ τὰσ φιάλασ καὶ εἴ τι φιαλῶδέσ ἐστι τὴν ἰδέαν τινὰ δὲ δύο, ὥσπερ τὰ ᾠοσκύφια καὶ τὰ κανθάρια καὶ τὰσ Σελευκίδασ καὶ τὰ καρχήσια καὶ τὰ τούτοισ ὅμοια·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 77 1:3)
δύναται δὲ καὶ δύο πυθμένασ ὑποτίθεσθαι, τὸν μὲν οἱο͂ν τοῦ ποτηρίου φέροντα τὸν ὅλον ὄγκον καὶ κατὰ μείζονα κυκλοειδῆ περιγραφὴν ἔξαρσιν ἔχοντα τοῦ ὕψουσ σύμμετρον, τὸν δὲ κατ’ ἐλάττω κύκλον συνεχόμενον ἐν τῷ μείζονι,3 καθ’ ὅσον συννεύειν συμβέβηκεν εἰσ ὀξὺ τὸν φυσικὸν τοῦ ποτηρίου πυθμένα, ὥστε ὑπὸ δυοῖν πυθμένοιν φέρεσθαι τὸ ἔκπωμα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 77 3:2)
"φυσικὸν γὰρ δή τι τὸ τοὺσ οἰομένουσ εἶναι καλοὺσ καὶ ὡραίουσ ἀνθολογεῖν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 7913)
καὶ γὰρ αὐτὸ τὸ τῆσ γῆσ ἔχει τι φυσικὸν ἔνατμον καὶ θυμιάμασιν ἡδέσιν ἐοικόσ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 49 4:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION