Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

δέομαι δ’ ὑμῶν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, συγγνώμην ἔχειν, ἐὰν ἀναγκαζόμενοσ λέγειν περὶ ἐπιτηδευμάτων φύσει μὲν μὴ καλῶν, τούτῳ δὲ πεπραγμένων, ἐξαχθῶ τι ῥῆμα εἰπεῖν ὅ ἐστιν ὅμοιον τοῖσ ἔργοισ τοῖσ Τιμάρχου.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 372)
τούτων γὰρ τῶν τοὺσ ὑπευθύνουσ στεφανούντων παρὰ τοὺσ νόμουσ οἱ μὲν φύσει μέτριοί εἰσιν, εἰ δή τισ ἐστὶ μέτριοσ τῶν τὰ παράνομα γραφόντων, ἀλλ’ οὖν προβάλλονταί γέ τι πρὸ τῆσ αἰσχύνησ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 11 1:3)
ἐγὼ μὲν μεθ’ ὑμῶν λογιοῦμαι ἃ δεῖ ὑπάρξαι ἐν τῇ φύσει τῷ δημοτικῷ ἀνδρὶ καὶ σώφρονι, καὶ πάλιν ἀντιθήσω ποῖόν τινα εἰκόσ ἐστιν εἶναι τὸν ὀλιγαρχικὸν ἄνθρωπον καὶ φαῦλον·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 168 1:4)
ἀρκεῖ γάρ μοι μικρά, καὶ μειζόνων αἰσχρῶσ οὐκ ἐπιθυμῶ, ὥστε καὶ σιωπῶ καὶ λέγω βουλευσάμενοσ, οὐκ ἀναγκαζόμενοσ ὑπὸ τῆσ ἐν τῇ φύσει δαπάνησ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 2182)
ἡ γὰρ στενότησ ἡ τοῦ χωρίου καὶ τὸ φύσει δυσέξοδον αὐτοῦ καὶ κλύδων ἐπιπεσὼν καὶ τὸ πνεῦμα, ὑπὸ τῶν περικειμένων ὀρῶν ἐσ θυέλλασ περικλώμενον, καὶ ὁ τοῦ βυθοῦ σπασμὸσ ἐπὶ πάντα εἱλούμενοσ οὔτε μένειν οὔτε φεύγειν ἐπέτρεπε·
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 10 3:6)
Μηνόδωροσ δέ, εἴτε τισ ὢν φύσει παλιμπροδότησ εἴτε δείσασ τήν ποτε ἀπειλὴν Ἀντωνίου, ἀπάξειν αὐτὸν εἰπόντοσ ὡσ ἀνδράποδον πολεμοποιόν, εἴτε ἐλασσόνων ἀξιοῦσθαι νομίζων παρ’ ἃ προσεδόκησεν, εἴτε τῶν ἄλλων αὐτὸν ἐξελευθέρων τοῦ Πομπηίου συνεχῶσ ὀνειδιζόντων ἐσ ἀπιστίαν δεσπότου καὶ παρακαλούντων ἐπανελθεῖν Μενεκράτουσ ἀποθανόντοσ, πίστιν αἰτήσασ καὶ λαβὼν ηὐτομόλησε πρὸσ Πομπήιον σὺν ἑπτὰ ναυσί, Καλουίσιον τὸν ναύαρχον τοῦ Καίσαροσ διαλαθών.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 10 9:1)
φύσει δὲ γαῦρον ὁ νενικηκώσ, καὶ τὰ κέρδη περιβλέπονται.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 6:10)
φύσει δὲ ὢν φιλοπόλεμοσ ὁ Ἀννίβασ καὶ οὔ ποτε φέρων ἀργίαν, τότε μάλιστα τῆσ ἀπορίασ αὐτὸν ἐνοχλούσησ ἐξέτασσε συνεχῶσ ἐσ μάχην, δεδιὼσ μὴ οἱ μισθοφόροι μετάθοιντο διὰ τὴν ἀμισθίαν ἢ σκεδασθεῖεν ἐπὶ συλλογὴν ἀγορᾶσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 3 6:6)
ἐν οἷσ ὁ μέγιστοσ κίνδυνοσ ἐν τῷ πολιτικῷ λόγῳ ἢ ἐπακολουθήσαντα καὶ ἐπισπασθέντα τῇ φύσει τῶν ἐννοημάτων, καὶ καθάπαξ ἀποστάντα τῶν ὑποκειμένων διαφθεῖραι [δὲ] τὸ δόκιμον τοῦ λόγου καὶ ὑπόκενον ἐργάσασθαι καὶ γενέσθαι παρόμοιον τοῖσ μετεωρολόγοισ τῶν σοφιστῶν, ἢ τὸ μέτρον τὸ ἐν τούτοισ ἐπισκεψάμενον, εἰσ ὅσον ἐξαίρεται ὁ ἀγωνιστικὸσ λόγοσ καὶ οἷστισιν ἀναμιγνύμενοσ οὐκ ἀμοιρεῖ ἐν τοῖσ ὁρ́οισ τοῦ ἀγωνιστικὴν μένειν τὴν σεμνότητα καὶ μὴ διαμαρτεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σεμνότητοσ. 6:1)
κατὰ σχῆμα δὲ οὕτωσ, ὅταν ἀποφαντικοῖσ τισ χρῆται τοῖσ σχήμασιν, ὡσ ἐν τῷ κατὰ Ἀριστογείτονοσ ὁ Δημοσθένησ ἅπασ ὁ τῶν ἀνθρώπων βίοσ, ἄν τε μικρὰν ἄν τε μεγάλην πόλιν οἰκῶσι, φύσει καὶ νόμοισ διοικεῖται.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σεμνότητοσ. 11:1)
τοῦτο ἀόριστον, νῦν τὸ ὡρισμένον ἐν ἀθροίσματι προσληφθέν, δύο δέ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ μεγάλα, εἶτα ταῦτα κατ’ εἶδοσ ἐμέρισεν ἓν μὲν ὅτι οὐ περὶ τῶν ἴσων νῦν ἐμοὶ ὁ ἀγών, ἕτερον δὲ ὃ φύσει πᾶσιν ὑπάρχει, τῶν μὲν λοιδοριῶν καὶ τῶν κατηγοριῶν ἀκούειν ἡδέωσ, τοῖσ ἐπαινοῦσι δ’ ἑαυτοὺσ ἄχθεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 2:4)
οἱ δὲ συμβουλευτικοὶ τοῦ δικανικοῦ τῇ μὲν φύσει βραχύτεροί εἰσι, καίτοι εἰσὶ μὲν καὶ οἱ συμβουλευτικοὶ ὡσπερεὶ μακρότεροι τῶν δικανικῶν, οἱ δὲ δικανικοὶ τῶν ὁμοειδῶν, οἱ δ’ ἐγγὺσ πλήθει·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ κολάσεωσ λόγου. 8:3)
τῇ μὲν γὰρ τῶν πραγμάτων τύχῃ καὶ ἐπ’ ἔλαττον καὶ ἐπὶ πλεῖον προέρχονται, αὐτό τε ἑαυτοῦ ἑκάτερον καὶ τοῦ ἑτέρου, τῇ ὅλῃ φύσει τὸ ἕτερον τοῦ ἑτέρου πλέον τι.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ κολάσεωσ λόγου. 8:5)
συνίσταται δὲ τὸ μὲν δίκαιον νόμῳ, φύσει, ἔθει, τὸ δὲ νόμῳ δίκαιον θεωρεῖται ἐν προστάξει καὶ ἐν ἀπαγορεύσει.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ κολάσεωσ λόγου. 10:2)
τὸ γὰρ ἀφαιρεῖν τὰσ ἐπιβολὰσ καὶ αὐτοῖσ χρῆσθαι τοῖσ ὀνόμασι καὶ ἀκολουθεῖν τῶν πραγμάτων τῇ φύσει καὶ μὴ δεδιέναι τὴν σμικρότητα αὐτῶν καὶ ταπεινότητα ἁπλῆσ ψυχῆσ καὶ γενναίασ, ὅθεν καὶ λόγων τέχναι εὑρέθησαν, ἐξ ὧν ἐδυνήθη μέγεθοσ προσλαβεῖν καὶ τὰ μὴ ἔχοντα ἐν αὑτοῖσ φύσει μεγέθη, καὶ ποτὲ μὲν τοιαῦτα εἶναι τὰ ἐν αὐτοῖσ ἐμφαινόμενα, τὰ δὲ καὶ ψεῦδόσ τι ἐμφαίνειν, ὥσπερ ἔχει καὶ τοῦτο, ἀεὶ σὺ ἐπισκώπτεισ ἡμᾶσ, ὅτι σὺ μὲν Πρωταγόρᾳ πολὺ ἀργύριον δέδωκασ ἐπὶ σοφίᾳ·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἠθῶν. 2:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION